ความเจ็บปวด

1274 คำ
ผมนั่งอยู่ตรงต้นไม้ใหญ่เพราะเครียดมากตอนนี้ ผมเป็นคนทำให้ซานเป็นแบบนี้หรอ ผมเสียใจมากๆ ผมหมดแรงที่จะสู้ต่อแล้ว สักพักเสียงโทรศัพท์ของผมก็ดังขึ้น ฟ้าใส "ครับ" " อยู่ไหนค่ะ ไหนบอกว่าวันนี้จะพาลูกกับฟ้าใสไปกินข้าวไง" " ซานเสียแล้วพี่คงไปยังไม่ได้บอกลูกว่าวันหลังนะ" " ค่ะลูกอยากคุยด้วย" " ครับ" " ป๊าค่ะน้องมายูไม่ได้เจอป๊า2วันแล้วนะคะวันไหนป๊าจะมานอนกับมายูคะ" " ป๊าติดงานครับน้องมายูอยู่กับม๊าไปก่อนนะ" " ได้ค่ะ ป๊าค่ะแล้วนัดกับน้องมายูวันนี้ล่ะ" " เออ...คือป๊าติดธุระครับ" " แต่วันนี้น้องมายู รอป๊าทั้งวันเลยนะคะ" เห็นเงียบไปสักพัก จะเอายังไงดีนั้นก็ลูกทางนี้เมียก็เสีย เหอะ...คิดไม่ออกเลย "งั้นรอป๊านะ แต่งตัวรอเลยเดี๋ยวป๊าจะไปรับน้องมายูกับแม่ไปกินข้าวนะ" " เย้ๆ น้องมายูรักป๊าที่สุดเลยค่ะ" " ป๊าก็รักน้องมายู นะลูก" " ป๊าค่ะแค่นี้นะมายูจะไปอาบน้ำ" " ครับผม" " พี่เคนค่ะ ถ้าไม่ว่างก็ไม่ต้องมาก็ได้นะ" " ไม่เป็นไรพี่ไม่อยากให้ลูกเสียใจ เพราะพี่รับปากลูกไว้แล้ว" " ค่ะพี่เคนจะกลับมาอาบน้ำไหมฟ้าใสจะได้เตรียมเสื้อผ้าไว้ให้ค่ะ" " ก็ดีนะ เพราะว่าพี่ยังไม่ได้อาบน้ำแต่เมื่อคืนเลย" " งั้นก็รีบๆมานะคะ" " ครับ" " ไงค่ะ พูดกับลูกเมียพูดดีจังเลยนะคะ" " น้องครีม" " ตกใจทำไมคะ ครีมไม่ใช่ผี ไม่ต้องตกใจขนาดนั้น จะไปไหนคะ จะพาลูกสาวไปกินข้าวเหรอ ดีนะคะ เมียไม่มีชีวิตอยู่แล้ว จะได้แต่งงานกับเมียใหม่ไง คนพวกนั้นก็คงรอวันนี้มานานแล้วใช่ไหมคะ มีลูกด้วยกันจนโต" " น้องครีม" " อย่ามาแตะต้องตัวฉัน คุณไม่ใช่พ่อฉันตั้งแต่คุณมีพวกนั้นแล้ว ฮึก..ฮือ.. ฉันไม่อยากกลับมาที่นี่ ก็เพราะไม่อยากเห็นหน้าคนเลวๆแบบคุณไง น้องแคทน้องควีน จำไว้นะ เมื่อเขาเห็นคนอื่น ที่คนของทั้งสองคน แล้วก็ดีกลัวพี่ที่คุณแม่ของเราด้วย **ลูกเมียน้อย คงจะเป็นนางฟ้านางสวรรค์ ฉันให้เอาความเชื่อใจมันขนาดนั้น ลูกตัวเอง 2 คน ไม่มีปัญญาดูแลส่งให้น้องสาวเลี้ยงเพราะตัวเองต้องไปเลี้ยงลูกเมียน้อย น่าสมเพชที่สุด" " หนูไม่คิดเลยว่าป๊าจะเป็นแบบนี้ป๊าไม่รัก ฮึก ..ฮือ..???น้องแคทกับมี๊และพี่ๆแล้วหรอค่ะ ฮึก...ฮือ..???" " นี้แคทอย่าร้องไห้นะเขาเคยพาเราไปกินข้าวไหมเขาไม่เคยพาเราไปเลย ควีนเกลียดคุณ" น้องควีนกับน้องครีมนิสัยเหมือนกันมากๆ คำพูดแรงแถมยังไม่อ่อนโยนด้วย จนทำให้คนเป็นพ่อได้แต่นั่งร้องไห้เมื่อลูกทั้งสามคน รุมด่าคนเป็นพ่อ " ถ้าอยากไปอยู่กับผมมัน ก็ไปเลยนะ มันมาเหยียบบ้านพี่ครีมเคยอยู่ไม่งั้นครีมเอามันตายแน่ๆ ต่อไปนี้คุณไม่ใช่พ่อของพวกเรา" " ไม่นะลูกพ่อรักลูกมากเหมือนกันนะ ฮึก...ฮือ...พ่อขอโทษ" " คนที่คุณสมควรที่จะขอโทษ ควรเป็นมี๊ซานเพราะคุณมี๊ซานถึงต้องตายฉันหลงเชื่อว่าคุณดีมาตลอดแต่ที่ไหนได้คุณคือคนที่ทำร้ายมี๊ซาน ฮึก...ฮือ... ครอบครัวเราพังเพราะคุณ คุณมันเลว" " คนที่สมควรตายไม่ใช่มี๊ เพราะคนที่สมควรตายคือคุณ จำไว้นะถ้าฉันเจอเมียน้อยคุณเมื่อไรฉันจะประจานให้มัน เอาปี๊บคลุมหัวไปเลย " น้องควีนน้องครีมสองคนทั้งพูดทั้งร้องไห้ทั้งพูดทั้งสะอื้น แต่ผิดกับน้องแคทที่เอาแต่ร้องไห้อย่างเดียวเพราะผิดหวังและเสี่ยใจที่คนเป็นพ่อหักหลังทั้งแม่หลังลังทั้งตัวเองและพี่ๆ " หลายๆคนอาจจะบอกว่าคุณเป็นคนดีเพราะคุณมันใส่หน้ากากเข้าหาคนคนไง คุณมันชั่วคุณมันเลว คุณปล่อยให้มี๊เลี้ยงฉันกับแคทคนเดียวได้ไง คุณทิ้งพวกฉันไปอยู่กับคนพวกนั้ยได้ไง ฮึก..ฮือ... คุณมันใจร้าย ฮึก..ฮือ...ฉันเกลียดคุณ " " น้องครีมน้องควีนน้องแคทมาหาย่าลูก ให้ย่าคุยกับพ่อก่อนได้ไหม" " จะคุยกับใครก็คุย เขาไม่ใช่พ่อพวกหนูอีกต่อไป ฮึก...ฮือ...คนใจร้าย" เป็นภาพที่เจ็บและจุกมากๆที่เด็กสามคนยืนกอดกันร้องไห้เพราะเสียใจที่คนเป็นพ่อทำร้ายและพังทุกๆอย่างมันไม่มีแล้วมันไม่มีแล้ว น้องแคทร้องไห้เสียใจจนเป็นลมล้มลงกับพื้นน้องแคทผิดหวังในตัวพ่อมากๆ " น้องแคท" เคนวิ่งมาจะอุ้มน้องแคทขึ้นแต่คนเป็นพี่แบบน้องครีมไม่ให้เคนเข้ามาไกล้น้องแล้วน้องครีมก็ให้คนเป็นปู่อุ้มน้องแคทออกไปหาหมอ " คุณไม่ต้องมายุ่งกับชีวิตพวกเรา พวกเราเกลียดคุณ" " ใช่คุณทำทุกอย่างพัง มันพังเพราะคุณครอบครัวที่ดี และครอบครัวที่สมบูรณ์แบบ มันไม่มีอีกแล้ว เพราะพ่อเลวๆแบบคุณไงที่ทำร้ายมัน ฉันเสียคนที่ฉันรักไปแล้วคุณอย่ามายุ่งกับชีวิตพวกฉันอีกเลยฉันขอร้อง" แล้วทั้งสองคนก็เดินตามคนเป็นปู่เข้าไปในโรงพยาบาล ส่วนเคนนั่งคุกเขาลงกับพื้นเพราะลูกทั้ง3คนเกลียดเคนมากๆ " มีอะไรไม่เคยบอกแม่เลยนะ ทำไมทำแบบนี้ ลูกมีครอบครัวที่ภรรยาที่ดี มีลูกที่น่ารักทั้ง 3- 4 คน ลูกไม่พอใจหรอ??แม่เสียใจในตัวลูกมาก" "ผมพลาดครับผมก็เลยต้องรับผิดชอบชีวิตเขา เพราะยังไงเด็กคนนั้นก็เป็นลูกของผม" "มันไม่ใช่ประเด็น ประเด็นอยู่ที่ลูกไม่เคยสนใจน้องควีนน้องแคทเลย แล้วแม่น้องควีนน้องแคท โทรชวนให้มากินข้าวที่บ้าน ลูกก็ไม่เคยว่างสักที เพราะลูกอยู่กับครอบครัว ครอบครัวที่จอมปลอมของลูกไง ลูกรักเขาจนลืมหูลืมตาค่ะแล้วก็ลืมไปว่าตัวเองมีลูกอีก 4 คนที่ต้องการความรักจากคนเป็นะอเหมือนกัน" " ผมผิดไปแล้วผมผิดไปแล้วจริงๆ" " มันแก้ไขไม่ได้แล้ว ต่อไปนี้ถ้าลูกมีครอบครัวนั้น เราก็ไม่ต้องเป็นแม่ลูกกันอีก" " แต่น้องมายูเป็นลูกผมนะครับแม่" " ฉันไม่รับเป็นหลานเพราะหลานจะมีแค่ 4 คนคนอื่น ไม่ใช่จำไว้ด้วย" " แต่แม่ครับ" " ถ้าขาดจากคนพวกนั้นไม่ได้ ต่อไปนี้ไม่ต้องมาเรียกฉันว่าแม่อีก " " แต่ว่าซานก็ตายไปแล้วนะครับแม่" " ตายเพราะใครล่ะ คิดสิสมองมีก็รู้จักคิดซะบาง ว่าเรื่องทั้งหมดนี้มันเกิดขึ้นเพราะใคร แม่เสียใจมากและแม่ก็ผิดหวังในตัวลูกด้วยที่ลูกทำให้คนดีๆต้องตาย" "จบประโยคนั้นแม่ของเคนก็เดินออกมาจากตรงนั้นทันทีส่วนเคนก็นั่งร้องให้เพราะความโง่และความโลภมากของตัวเองเป็นต้นเหตุทำให้เรื่องมันเป็นแบบนี้ไง"
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม