ท่องจาตุม

ตอนที่ 2

กว่าที่มีนจะจอดในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ของอำเภออู่ทอง จังหวัดสุพรรณบุรี ก็เป็นเวลาเกือบบ่ายสามโมง

ิ ระหว่างขับรถ แม่บ่นเขาจนหูชาตลอดเส้นทาง ทั้งเรื่องไม่ยอมกลับบ้าน กินแต่เหล้า นัดไม่เป็นนัด มีนจึงตัดสินใจแปลงร่างเป็น 'มิชชาเอล ชูมัคเกอร์' นักแข่งรถชาวเยอรมัน เหยียบคันเร่งรถ BMW3 Series Sedan จนแม่แหกปากโวยวายลั่น

แม่ลงจากรถด้วยความหัวเสีย ปากยังบ่นอุบอิบไม่หยุด แต่ตรงข้ามกับมีนที่รู้สึกสนุกและตลกที่เห็นอาการของแม่เช่นนี้ เขาบอกแม่ว่าจะรอที่รถ เขาอยากหลับสักงีบ หลังจากที่เมื่อคืนผ่านศึกมาอย่างหนัก ทั้งเหล้าและนารี มีนปรับเบาะรถให้เป็นกึ่งนั่งกึ่งนอน พร้อมลดกระจกรถลงครึ่งหนึ่ง และหลับตา

ทันทีที่แม่ลงจากรถ แม่ตรงดิ่งไปยังวัตถุโบราณลึกลับที่กำลังเป็นข่าวอยู่ในขณะนี้ อุปกรณ์สำหรับสำรวจวัตถุโบราณเตรียมพร้อม มันถูกบรรจุอยู่ในกระเป๋าผ้า อุปกรณ์พวกนี้นับว่าเป็นภูมิปัญญาของคนโบร่ำโบราณ แม้แต่ชาวอียิปต์โบราณที่เชี่ยวชาญทางด้านศึกษาอายระธรรมและซากโบราณ เมื่อมาเห็นเครื่องมืออุปกรณ์นี้ยังต้องทึ่ง

อุปกรณ์ของแม่มีจำพวก ธูป เทียน ไฟแช็ค และที่ขาดไม่ได้คือ 'แป้ง' ต้องเป็นแป้งเด็กเท่านั้น ถ้าเป็นแป้งเย็นจะทำให้วัตถุโบราณหดตัว เทพเทวดาจะเกิดอาการหนาวสั่น อาจได้รับความเสียหายจนเป็นเหตุให้ 'เลขเคลื่อน' ได้

เมื่อแม่เดินเข้าไปใกล้เป้าหมาย ที่กำลังเป็นเลื่องลือถึงอำนาจความศักดิ์สิทธิ์และความ 'แม่น' มันคือต้นมะขามยักษ์ ขนาด 4-5 คนโอบ อายุน่าจะราวๆ ร้อยกว่าปี มีคนมุงไม่ต่ำกว่า 20 - 30 คน แต่สิ่งที่ทำให้บรรดานักเสี่ยงโชคสนใจกันมากคือรากที่โผล่พ้นดินมานั้นมีรูปร่างลักษณะคล้ายใบหน้าของชายชรา ซึ่งถูกโจทย์จันกันว่าเป็นพ่อปู่ หรืออาจจะเป็นรุกขเทวดาประจำต้นมะขามนี้ ซึ่งถูกร่ำลือกันว่าศักดิ์สิทธิ์นัก ศักดิ์สิทธิ์หนา

"ตาจันถูกไป 3 งวดแล้วเธอ"

"เค้าว่ากันว่าไปเข้าฝันด้วยนะ ให้เน้นๆ ตรงๆ เลย ไม่ต้องกลับ"

ชาวบ้านที่มามุงต่างพูดกันแซงแซ่ วิพากษ์วิจารณ์ถึงความขลัง ศักดิ์สิทธิ์ ของท่านรุกขเทวดาประจำต้นมะขามนี้

"ตาจัน" ที่ว่านี่คือใคร?? "เค้า" ที่พูดถึงนี่คือใคร?? มีตัวตนจริงไหม มันเป็นสิ่งที่แม่ของมีนไม่สนใจ ถ้าลองได้บอกว่ามีใครสักคนถูกหวย เธอก็จะต้องดั้นด้นมาพิสูจน์ให้จงได้

ขณะนี้รากต้นมะขามที่ถูกเรียกกันว่าพ่อปู่ถูกแป้งโรยจนขาวโพลน ถ้าเอาไปทอดในกระทะก็จะกลายเป็น 'พ่อปู่ชุบแป้งทอด' ทันที

แม่มีความสามารถในการเบียดคนเข้าไปจนถึงด้านหน้าสุดได้ พร้อมย่อตัวลงนั่งยองๆ เตรียมธูปเทียนที่นำมา ปักและจุดได้อย่างชำนาญ แป้งที่เตรียมไว้ในกระเป๋านำมาโรยบนหัวพ่อปู่ทันที และยื่นนิ้วมาถูวนจากซ้ายไปขวาพร้อมตั้งสมาธิ

แม่มีความชำนาญมากว่าวัตถุชนิดใดต้องถูแบบไหน เช่นถ้าวัตถุเป็นไม้ต้องถูวนจากซ้ายไปขวา โดยไม่ต้องยกนิ้ว แต่ถ้าเป็นวัตถุที่มีขนาดเล็กเช่นท้องอึ่งอ่างต้องถูขึ้นลงเท่านั้น

แม่ถูไปพร้อมท่องบริกรรม สมาธิแน่วแน่ จิตลงรวมเป็นหนึ่ง อธิษฐานขอให้ผลบุญทั้งหมดที่เคยทำมา ไม่ว่าจะเป็นการกดแชร์ภาพงู 9 หัว พร้อมคอมเม้นท์สาธุ 99 หรือการส่งรูปพระสวัสดีวันจันทร์ ขอให้สิ่งนี้ดลบันดาลให้เกิดกองบุญมหาศาล รางวัลที่ 1 จงปรากฎตรงหน้าบัดเดี๋ยวนี้ด้วยเถิด

และแล้ว!!! สิ่งที่อยู่ตรงหน้า '68' เน้นๆ ตรงๆ ชัดๆ

"นั่นไง ... เป็นไงล่ะตรงเลย เน้นๆ เลย" แม่ตะโกนลั่น ชี้นิ้วไปที่เลขนั้น แต่ไม่กล้าพูดตัวเลขที่เห็น ในวงการนี้จะรู้กัน หากเห็นเลขอะไรแล้วห้ามพูดเพราะจะทำให้เคลื่อนได้ แม่ขนลุกไปทั้งตัว

"โอยยย สาธุ พ่อปู่เมตตาลูกมาก ถ้าถูกจังๆ ลูกจะเอาหัวหมูมาถวายน้าาาาา" แม่ยกมือไหว้ประหลกๆ ปากพึมพำบูชาพ่อปู่ไม่หยุด คนที่มามุงก็ต่างพากันส่งเสียงฮือฮา เพราะบางคนถูมาครึ่งวันจนผิวรากมะขามลื่นเป็นเงาก็ยังไม่ได้เลขเลย

แม่ยกมือพนมไหว้อีกครั้งก่อนเดินออกมา ทำให้บรรดาเซียนหวยต่างพากันเดินกรูออกมารุมที่แม่ เพราะนอกจากแม่จะเป็นนักสำรวจโบราณวัตถุแล้ว แม่ยังเป็นนักคณิตศาสตร์ด้วย สามารถบิดตัวเลขกลับหน้ากลับหลัง โต๊ดเต็งได้สารพัดวิธี

"ยัยนี งวดนี้มาแน่ใช่ไหม" เจ๊ขายกล้วยทอดคนหนึ่งเอ่ยขึ้น แกเองก็เป็นสาวกที่อยู่ในกลุ่ม Line เดียวกันกับแม่ ซึ่งก็อุตส่าห์ดั้นด้นมาจากกรุงเทพเช่นเดียวกัน

"ชัวร์ล้านเปอร์เซนต์ มีบ้านขายบ้าน มีรถขายรถได้เลย พ่อปู่เมตตาฉันมากเลย ไม่เสียแรงที่มาจากกรุงเทพ ดูนี่ๆ ขนลุกหมดแล้ว" ยัยนียกแขนข้างขวาขึ้นมาให้ทุกคนดู เหมือนกลัวใครจะหาว่าแกโกหก

แม่จับกลุ่มคุยกับบรรดานักเสี่ยงโชคต่ออีกเป็นชั่วโมง จนฟ้าเริ่มใกล้มืด มีนซึ่งนอนอยู่ในรถลืมตาขึ้นมา การนอนหลับเวลาเย็นยิ่งทำให้เขาปวดหัวมากขึ้น เขามองผ่านกระจกรถ เห็นแม่กำลังคุยกับสาวกเซียนหวยอย่างออกรสออกชาติ

มีนเปิดประตูออกมาจากรถ สูดอากาศเข้าปอดลึกหนึ่งที พร้อมบิดกายด้วยความเมื่อย นอกจากปวดเมื่อยตัวแล้ว เขายังรู้สึกปวดปัสสาวะด้วย แถวนี้ก็ไม่มีห้องน้ำเสียด้วย แต่ผู้ชายอย่างเขาหาที่ 'ปล่อย' ที่ไหนก็ได้

มีนเดินเลี่ยงผู้คนที่จับกลุ่มคุยกัน เขาเดินเข้าไปในป่า มองหาที่พอจะกำบังได้ จนมาเจอต้นไม้ที่ใหญ่ที่สุดพอที่จะบังตัวเขามิด เขาเพิ่งจะรู้ตัวว่าปวดค่อนข้างมากแล้วก็ตอนที่กำลังจะรูดซิปกางเกง มองซ้ายมองขวาเห็นว่าปลอดคน จึงปัสสาวะออกมาอย่างสบายใจ โดยใช้ต้นไม้เป็นที่บังตัว

เมื่อปลดทุกข์เบาเสร็จแล้วก็เก็บอาวุธเข้าซองพร้อมรูดซิป พลันจะเดินกลับไปที่รถ แต่แล้วเขาก็ต้องตกใจเมื่อเหยียบเข้ากับอะไรบางอย่างจนเกือบจะลื่นหงายหลัง พระอาทิตย์ตกดินแล้วทำให้มองเห็นอะไรได้ไม่ถนัด มีนจึงใช้ไฟฉายจากโทรศัพท์มือถือส่องดู ...

มันคือแป้ง!!! ไม่ใช่มุขตลกนักการเมือง แต่มันคือแป้งจริงๆ กระป๋องแป้งที่วางระเกะระกะตามพื้นนับสิบๆ กระป๋อง ถัดจากกระป๋องแป้งมีธูปปักอยู่บนพื้นดินนับร้อยดอก จากนั้นเขาส่องไฟฉายไปรอบบริเวณ พบเทียนปักอยู่ตามพื้นกระจัดกระจาย และเศษแป้งขาวโพลนตามพื้น

เมื่อเงยหน้าขึ้นจึงพบว่าต้นไม้นี้เป็นต้นไม้ขนาดใหญ่มาก ซึ่งเขาเองก็ยังไม่รู้ว่าเป็นต้นอะไร สายตากวาดลงมายังพื้นดิน รากที่โผล่เหนือดินขึ้นมาทำให้เขาสะดุ้ง

"ฉิบหาย ... นี่กูเยี่ยวรดหัวพ่อปู่เข้าให้แล้ว" มีนอ้าปากค้างทำอะไรไม่ถูก

"เออโทษทีนะพ่อปู่ ไม่ได้ตั้งใจว่ะ" เขายกมือขึ้นทำท่าขอโทษขอโพย แบบทีเล่นทีจริง เหมือนกำลังพูดกับเพื่อน

มีนไม่ใส่ใจอะไรนักเดินกลับไปยังรถเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น

เมื่อเขาส่งแม่ที่บ้านเสร็จเรียบร้อย มีนเข้าไปอาบน้ำอาบท่าเปลี่ยนเสื้อผ้า และออกจากบ้านทันที วันนี้เขามีนัดสังสรรค์กับเพื่อนสมัยเรียนมหาวิทยาลัย

"อยู่ไม่ติดบ้านเลยนะ" แม่บ่นไล่หลังเขามา มีนไม่พูดอะไร พยายามรีบเดินไปยังรถที่จอดหน้าบ้าน

มีนรู้สึกผิดเล็กน้อยที่ปล่อยให้แม่อยู่กับสาวใช้ชาวพม่า เขาเพียงมาหาบ้างบางทีและส่งเงินให้ทุกเดือนเท่านั้น

แต่ทำอย่างไรได้ ในเมื่อชายเจ้าสำราญอย่างเขาที่มีความสุขกับสุราและนารีเป็นหลัก ก็ขอใช้ชีวิตให้คุ้มค่าที่ทำงานหนักมาเสียหน่อย เรื่องจะอยู่ติดบ้านก็ค่อยว่ากัน ขอเพลิดเพลินให้หนำใจก่อนจะเป็นไร

เมื่อคิดเข้าข้างตัวเองได้ดังนี้ มีนสตาร์ทรถ ขับออกไปตามสถานที่นัดหมายทันที