...เหตุการณ์ปัจจุบัน…
รสาละสายตาจากปลายเท้าตัวเองอยู่ในท้องทะเลนั้น หล่อนนึกถึงเรื่องราวทั้งหมดที่ทำให้หล่อนหนีความวุ่นวายและความน่าอับอายนั้นมาอยู่ที่นี่ บ้านต่างเมืองของคุณยาย หลายวันแล้วที่หล่อนหนีออกมานั้น หล่อนไม่ได้ติดต่อใคร นอกจากส่งข่าวให้เพื่อนไปบอกครอบครัวว่าอยากพักผ่อน โดยห้ามคนมารบกวนเด็ดขาด และนี่เห็นคุณยายมาบอกว่าคุณพ่อเรียกให้กลับบ้านได้แล้ว พรุ่งนี้ก็จะเข้าพิธีหมั้นแล้ว หล่อนไม่รู้ว่าทำไมพี่จอนห์ถึงปล่อยให้มีงานหมั้นขึ้น เพราะหลังจากวันนั้นหล่อนก็ไม่ได้ติดต่อกันอีก ตั้งแต่วันที่พี่จอนห์รู้ว่าหล่อนกับคิมเรามีอะไรกันนั้น
“คุณรสาคะ คุณยายท่านให้มาตามค่ะ” เสียงคนรับใช้ร้องเรียกหล่อน ทำให้หล่อนตื่นจากการนึกถึงอดีต
“มีอะไรหรือจ๊ะน้อย” หล่อนขยับพร้อมกับเดินขึ้นบันไดไปยังตัวศาลาริมน้ำนั้น
“นายท่านมาค่ะ”
“อืม เดี๋ยวฉันตามไป” รสาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ หล่อนรู้ว่าคุณพ่อต้องมารับห
