เด็กเลี้ยงของศัตรู (กวิน x ของขวัญ)

ตอนที่ 4 หยุดไม่อยู่ (NC++)

กลิ่นกายของหญิงสาวยามที่เขาได้สูดดม ทำให้กวินหลงมัวเมาไปกับอารมณ์ที่พร้อมจะปลดปล่อย บวกกับแอลกอฮอลล์ที่เขาได้กินมาเมื่อกี้ ผสมผสานกับโสตประสาทในสมองให้เขายิ่งไม่อยากปล่อยให้หญิงสาวคนนี้หลุดมือไป ไม่รู้ทำไมเหมือนกันเธอทำให้เขาลืมความเศร้าไปชั่ววูบ กวินเงยหน้าขึ้นมามองใบหน้าหวานของคนใต้ร่าง ใบหน้าที่มีน้ำตาคลออาบแก้ม ยิ่งเพิ่มความเซ็กซี่และน่าทะนุถนอม

ของขวัญได้แต่ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมา โดยไม่มีเสียงสะอึกสะอื้น สายตามองไปด้านข้างอย่างหมดหวัง เธอไม่คิดจะดิ้นเลยแม้สักนิดเพราะรู้ว่าคนที่ทาบทับอยู่บนตัวเธอคือ มาเฟียผู้ทรงอิทธิพลต่อให้เธอร้องตะโกนจนคนข้างนอกได้ยิน ก็ไม่มีใครกล้าพอที่จะเข้ามาช่วยเธออยู่ดี

“ช่วยลงไปจากตัวฉันได้ไหมคะ ฉันมะ…อื้มมม”

เสียงขาดหายไปช่วงหนึ่งเมื่อกวินจับใบหน้าหวานหันมารับจูบที่เขาตั้งใจจะมอบให้ คนตัวเล็กยังคงทุบอกเขาอย่างบ้าคลั่ง ทว่าแรงแค่นี้ไม่สามารถทำให้กวินเจ็บปวดออกมาได้ เขายังคงใช้มือแกร่งของเขาล็อคแขนของหญิงสาวเอาไว้ขนาบข้างเธอเหมือนเดิม กวินลดใบหน้าลงมาตรงซอกคอขาว ขบเม้มริมฝีปากหนากับผิวบอบบางให้เกิดรอยตรงบริเวรคอ

“อ๊ะ..เจ็บ” ร่างบางร้องออกมาเบาๆ เมื่อรู้สึกเจ็บตรงที่เขากัด

มือหนาปล่อยให้แขนหนึ่งข้างของเธอให้เป็นอิสระ แล้วลูบคลำไปที่เรียวขาขาว ก่อนจะรู้สึกว่าผู้หญิงคนนี้ใส่เครื่องแต่งกายเยอะเหลือเกิน จับไปใต้กระโปรก็เจอเป็นถุงน่อง เสื้อที่ใส่ก็ใส่ทับในจนแน่น แถมยังมีเสื้อกล้ามข้างในอีกหนึ่งชั้น เขาละใบหน้าออกจากการโลมเลียมาขมวดคิ้วมองหญิงสาวใต้ร่าง

“อายุเท่าไหร่”

“คะ?”

“อายุ?”

“ยะ…ยี่สิบห้าค่ะ” ของขวัญตอบอย่างกล้าๆกลัวๆ

“แล้วไป”

คนที่รู้สึกปวดหนึบตรงหว่างขา ไม่รอช้าที่จะเริ่มกิจกรรมต่อ กวินจัดการเสื้อผ้าของหญิงสาวใต้ร่างออกทีละชิ้น พอเหลือถุงน่องสีเนื้อก็ตัดสินใจฉีกมันออกจนบาดเนื้อบางๆให้เกิดรอยแดง ของขวัญได้แต่กัดฟันทนความเจ็บปวด

ดอกบัวตูมที่ชูชันต้อนรับเขาทั้งสองข้าง บ่งบอกให้รู้ว่าเด็กสาวคนนี้ไม่ธรรมดา เธอเป็นคนซ่อนรูปอยู่จริงๆเสื้อผ้าตัวใหญ่ที่เธอใส่มันบดบังร่างกายของเธอจนมองว่าเธอไม่มีแรงดึงดูด

“อ๊ะ…จะ..เจ็บ อย่ากัด” กวินทั้งโลมเลียและขบเม้มปานป้านสีชมพูอ่อน ถึงกายจะไม่อาจะลืมเลือนเมียเก่าได้ แต่เขากลับเผลอเรอไปกับกลิ่นกายของผู้หญิงคนนี้จนลืมสิ้นไปเสียทุกอย่าง

เธอคนนี้ไม่ใช่เมียเขาไม่จำเป็นต้องทำให้เธอพร้อม แค่นี้ก็พอแล้ว ชายหนุ่มควักเจ้าเนื้อที่มันพร้อมจะสู้ศึกออกมา ชักรูดมันอยู่สองสามที จึงเอาหัวป้านไปจ่อที่ช่องทางรักของหญิงสาว

กวินขมวดคิ้วนิ่งมองกลีบกุหลาบงามที่รู้สึกแปลกตา ก่อนจะเงยหน้าไปมองหน้าหญิงสาวที่นอนหลับตาอยู่ด้านบน ชายหนุ่มก้มหน้ามองไปที่จุดเดิม จัดการต่อโดยไม่สนใจว่าหญิงสาวจะรู้สึกเจ็บมากขนาดไหนเมื่อเจอน้องชายของเขาเป็นครั้งแรกในชีวิต ใช่ เธอยังซิงอยู่เด็กสาวที่วันๆเอาแต่ทำงานหาเลี้ยงตัวเอง ทั้งชีวิตนี้ไม่เคยมีแฟนและไม่เคยมีอะไรกับใครมาก่อน แต่เขาดันมาเป็นคนแรกของเธอแบบที่ไม่ได้เต็มใจ ช่วยไม่ได้เธอดันมาทำให้เขาอารมณ์เตลิดไปเอง

กวินใส่ตัวตนของเขาเข้าไปได้แค่นิดเดียว ก่อนจะรู้ตัวว่าเขาไม่ได้ใส่คอมดอม ร่างหนาโน้มตัวไปเปิดลิ้นชักข้างเตียงทันที แล้วจึงหยิบของสำคัญออกมาหนึ่งชิ้น เขาใช้ปากฉีกถุงให้ขาดจากกันแล้วหยิบมันมาสวมใส่อย่างยากลำบาก

“เชี่ยไซส์เล็กฉิบหาย จะแตกไหมวะ” ตามมาตรฐานของผู้ชายในประเทศนี้มันก็แค่ 49-52 แต่เขามันดันใช้ 58 โรงแรมที่ไหนจะมีไว้ให้ต่อให้เป็นโรงแรมของเขาก็เถอะ

“กรี๊ดดด..เจ็บ ขวัญเจ็บค่ะ เอาออกไปก่อน” หญิงสาวตัวสะดุ้งโหยงเมื่อเขาดันท่อนเนื้อให้เข้ามาในตัวเธอ แต่เข้าไปได้แค่ครึ่งเดียวเท่านั้น หญิงสาวก็รู้สึกเหมือนกับว่าตรงนั้นมันกำลังจะฉีกขาด มันเจ็บและทรมานมากเหลือเกิน น้ำตาใสเริ่มไหลรินออกมาอีกครั้ง แต่เขามีเหรอจะสนใจ กวินดึงตัวตนออกมาจนเกือบหลุดแล้วดันมันให้เข้าไปทีเดียวจนสุดลำ

“ฮืออออ…ขวัญเจ็บ” หญิงสาวร้องไห้โฮออกมาเพราะความทนไม่ไหว

“แน่นจังวะ เอาคนซิงแม่งเจ็บสัส” กวินเองก็หน้าบิดเบี้ยวเพราะความรัดแน่นของเนื้อแนบเนื้อเช่นกัน

“ฮึก…ฮึก” ของขวัญยังคงปล่อยแค่เสียงสะอื้นออกมา ไร้เสียงครางเพื่อเคล้าอารมณ์ เธอไม่ได้รู้สึกถึงมันเลยสักนิด ตอนนี้เธอรู้สึกแค่มันเจ็บ!

“อ๊าส์…ซี้ดดดด” ชายหนุ่มเชิดใบหน้าหล่อเข้มขึ้น เมื่อขยับสะโพกสอบเข้าไปด้านใน

จังหวะจากที่เนิบๆเริ่มเร่งขึ้นๆจนความลื่นไหลมาสัมผัสกายสาว ของขวัญรู้สึกแปลกไม่เหมือนเดิม มันเจ็บแต่มันก็มีความเสียวแบบแปลกๆเข้ามาร่วมด้วย

“อ๊ะ..อ๊ะ….อื้มมมม” กวินทนมองภาพหญิงสาวทำหน้าเสียวไม่ไหว จึงก้มหน้าลงมาเพื่อปิดปากร่างบางให้ร้องครางอยู่ในลำคอ

หน้าอกอวบอิ่มแนบชิดไปกับอกแกร่งของกวิน ยามเขาโน้มตัวลงมาให้ใบหน้าสัมผัสกายของเธอ ความแข็งชันของยอดดอกบัวถูไถไปกับอกของร่างหนาด้านบน กวินเปลี่ยนมาเป็นใช้ปากครอบครองยอดดอกบัว มืออีกข้างก็บีบเคล้นจนมันล้นมือ

“อ๊าส์…ตอดแน่นจัด”

“อ๊ะ….ออกไปได้ไหมคะ..ขวัญมะ…ไม่ไหว อยากเข้าห้องน้ำ” มันเป็นความรู้สึกแปลกๆเมื่อเขาเร่งความเร็วขึ้นจนกลายเป็นกระแทกรัวเข้ามา

“เชี่ยเอ้ยย ไม่ไหว” กวินสอบสะโพกเข้าไม่ยั้งจนถึงฝั่งฝันพร้อมกันทั้งชายและหญิง

ร่างบางหายใจหอบเหนื่อย หน้าอกของเธอสั่นไหวตามจังหวะการหายใจ กวินเห็นแล้วก็รู้สึกอยากเข้าไปครอบครองเอาไว้อีก เขาถอนตัวตนที่เสร็จแล้วออกมา ทว่ายังไม่ยอมปล่อยให้หญิงสาวได้พัก เอื้อมมือไปหยิบของในลิ้นชักออกมาเหมือนเดิม แต่คราวนี้เขาหยิบออกมาจนหมดลิ้นชัก มีเหลืออยู่ประมาณ สองถึงสามอัน ร่างบางมองตามมือของคนนิสัยไม่ดี เธอพยายามจะคลานหนีแต่เขากลับดึงเธอให้กลับมานอนที่เดิม แล้วก็เริ่มกิจกรรมร่วมรักกันอีกครั้ง ทั้งคืนจนหมดของป้องกันแล้วเขาถึงหยุด

ชายหนุ่มที่ได้ปลดปล่อยจนเบาตัว ทิ้งตัวลงนอนข้างร่างบางที่เหนื่อยจนหลับไปตั้งแต่ก่อนจะเสร็จรอบที่สามแล้ว กวินปล่อยให้คนตัวเล็กนอนอยู่อีกฝั่งของเตียง ส่วนเขาก็ขยับไปนอนอีกฝั่งและหลับไปจากอาการเพลียเพราไม่ได้นอนมาหลายวัน

เขาใช้งานเธอตั้งแต่ช่วงบ่ายจนตอนนี้ฟ้าด้านนอกมืดแล้ว บ่งบอกได้ว่าเขาใช้เวลาหลายชั่วโมงในการทำกิจกรรมกับคนข้างๆ หน้าจอมือถือโชว์เวลาว่าตอนนี้สี่สองทุ่มกว่า คงต้องปล่อยให้เธอนอนอยู่แบบนี้และออกไปตอนเธอตื่นอีกที