คอนโดหรูย่านกลางเมือง อินทิราวีทส์
"เบาๆ ก็ได้คุณ มันเจ็บ"
แม้จะท้วงไปแบบนั้น หากแต่ไคหลงยังคงตั้งหน้าตั้งตาลากตัวคนน้องกว่าไปด้วยกันเหมือนเคย ไม่นานก็ถึงยังห้องที่ดาหวันคุ้นชิน ร่างสวยถูกลากตรงไปยังเตียงคิงไซร์ทันทีแบบไม่ต้องแวะพักส่วนไหน เล่นเอาหญิงสาวถึงกับหน้าบูดขึ้นมาเล็กๆ แต่ก็ไม่กล้าท้วงอะไรมาก
"นั่งตรงนี้ ฉันจะไปหายามาใส่แผลให้" เสียงดุๆ ดังขึ้นพร้อมกับมือที่กดตัวของดาหวันให้นั่งลงตามคำสั่ง ก่อนร่างสูงจะขยับเดินไปยังมุมหนึ่งของห้อง อึดใจเดียวก็ได้กล่องปฐมพยาบาลกับมานามต้องการ
"ไม่ต้องก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันทำเอง..."
เป็นอีกครั้งที่เสียงของดาหวันขาดหายลงไปในลำคอ เมื่อเห็นสายตาดุดันที่มองสวนกับมา สุดท้ายสิ่งที่หญิงสาวทำได้คือนั่งนิ่งๆ ให้อีกคนทำแผลให้เท่านั้น
และก็น่าแปลก ที่แม้ว่าเมื่อครู่ไคหลงจะแผร่รังสีอำมหิตไม่น้อย แต่จังหวะการทำแผลของเขากับเบามือ เข้าขั้นอ่อนโยนชนิดสวนทางกันอย่
