บันทึกเรื่องสยิว

[F.W.B.ที่รัก] -5- อยากเมา

1อาทิตย์ผ่านไป...

ตั้งแต่วันนั้นฉันก็ไม่ได้เจอกับตั้มอีกเลย ทั้งฉันและเขาขาดการติดต่อซึ่งกันและกัน ราวกับคนไม่เคยรู้จักกันมาก่อน

ยอมรับตรงๆเลยนะว่าฉันคิดถึงเขามาก คิดถึงเขาทุกวันเลย...

“ใบมิ้นท์ น้ำส้มได้แล้วครับ” ต้นสนเดินเข้ามานั่งลงที่โต๊ะไม้ข้างๆฉันพร้อมกับแก้วน้ำส้ม

“ขอบใจนะ”

“โอ๊ยย เหม็นความรักโว้ยย!” มิลาพูดแซวขึ้นอย่างรำคาญเชิงหยอกล้อ

“อะไรของแกยัยมิลา” ฉันอมยิ้มและมองแรงใส่มิลาหนึ่งที เพราะความจริงฉันกับต้นสนเป็นแค่เพื่อนกัน

วันนั้นที่ต้นสนมาขอโอกาสจากฉัน ฉันเลือกที่จะปฏิเสธิเขาไป..เพราะฉันไม่อยากทำให้เขาเจ็บแบบที่ฉันเจ็บ

หัวใจของฉันน่ะ มันยังมีแต่ตั้มอยู่ทั้งใจนั่นแหละ..

“เออวันนี้ไปตี้กันไหม แกห้ามปฏิเสธิเลยนะยัยมิ้นท์” มิลาพูดดักฉันอย่างรู้ทัน

ฉันกำลังจะปฏิเสธิเลยเพราะไม่มีอารมณ์จะเที่ยว แต่ดูเหมือนจะไม่ทันเสียแล้ว งานนี้ฉันคงต้องไป

“เอาดิฉันไปด้วย” ต้นสนพูดกับมิลา

ต้นสนกลายมาเป็นเพื่อนในแก๊งของเราตั้งแต่วันที่ฉันไม่รับรักเขานั่นแหละ

ดูเหมือนว่าการเป็นเพื่อนกันมันจะลงตัวมากกว่าเป็นแฟนกันด้วยนะ เพราะพวกเราเข้ากันได้ดีมาก โดยเฉพาะมิลากับต้นสนน่ะ กัดกันได้ดีจริงๆ

“เออๆ ไปแล้วอย่าสร้างปัญหานะแกอะ” ไม่ทันขาดคำมิลาก็เริ่มจิกต้นสนอีกละ

“บอกตัวเองเถอะ ยิ่งคออ่อนๆอยู่อย่ามาเป็นภาระฉันละกัน”

“พอๆ เถียงกันมันทุกวัน ระวังวันนึงจะได้กันเองนะ5555555”

“ใบมิ้นท์!!” ทั้งสองคนเรียกชื่อฉันพร้อมกันด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์

“โอ๋ๆ หยอกเล่นน้า ถ้าคืนนี้จะเที่ยวงั้นไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องฉันกันไหม พอเสร็จแล้วจะได้ไปเลย” ฉันรีบเปลี่ยนเรื่องก่อนบรรยากาศจะเสีย

“เอาดิ!” มิลากับต้นสนตอบพร้อมกันอีกแล้ว ทั้งสองมองหน้ากันอย่างเอาเรื่องก่อนจะสะบัดหนีไปคนละทาง

จากนั้นพวกเราก็เดินไปขึ้นรถยนต์ส่วนตัวของต้นสนกลับไปที่คอนโดของฉัน จริงๆก็คอนโดต้นสนด้วยนั่นแหละ เราอยู่ที่เดียวกันแต่คนละห้องนะ

@คอนโดใบมิ้นท์...

พอมาถึงเราก็แยกกัน โดยที่มิลามาอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องของฉัน ส่วนต้นสนก็กลับไปอาบน้ำแต่งตัวที่ห้องตัวเอง

ตอนแรกต้นสนจะมาขอแต่งตัวห้องเดียวกันด้วยนะ แต่ฉันปรามไว้ก่อนไม่งั้นมันต้องเกิดเรื่องวุ่นวายแน่ๆ

“โหย เสื้อผ้าแกแต่ละชุดมีแต่แซ่บๆทั้งนั้นเลยว่ะ ฉันเพิ่งเคยรู้เลยนะเนี่ย”

มิลาพูดอย่างตื่นเต้นพลางหยิบเสื้อผ้าตัวนั้นตัวนี้มาทาบลองหลายๆที

“ก็มีบ้าง ฉันไม่ใช่คนเรียบร้อยสักหน่อย” ฉันตอบขณะที่กำลังเช็ดตัวให้แห้งเพื่อเตรียมใส่เสื้อผ้า

“ฉันยืมชุดนี้ละกันนะมิ้นท์”

“อื้อ โอเค” จากนั้นมิลาก็เดินเข้าไปอาบน้ำในห้องน้ำ

เมื่อเช็ดตัวเสร็จฉันก็เดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าเพื่อดูว่าตัวเองจะใส่ชุดไหนดี...

“ชุดนี้จะโป๊ไปไหมนะ..ไม่หรอกเนอะ” ฉันพึมพำกับตัวเองเบาๆ

จริงๆต่อให้โป๊ก็ไม่มีผลอะไรอยู่ดีไหม ฉันไม่ได้มีแฟนที่มาคอยห้ามเรื่องการแต่งตัวสักหน่อย..

เอามันตัวนี่แหละ!

ฉันตัดสินใจหยิบชุดเดรสสายเดี่ยวเล็กสีแดงมาสวมใส่

พอใส่เข้าจริงๆชุดมันแนบไปกับลำตัวจนเห็นส่วนโค้งเว้าทุกจุด ชุดมันสั้นกว่าเขาเกือบครึ่งขาอ่อนฉันได้เลย

แถมตรงหน้าอกยังเป็นกากบาทไขว้กันกว้างๆ เผยให้เห็นเนินหน้าอกอวบนูน จริงๆมันแทบจะเห็นทั้งเต้าเลยนั่นแหละ

พอแต่งตัวเสร็จฉันก็เดินไปนั่งหน้ากระจกหยิบเครื่องสำอางค์มาแต่งแต้มเพิ่มสีสันและความสวยให้ใบหน้า

วันนี้ฉันเลือดแต่งตาแบบสโมกกี้อายโทนสีน้ำตาลนู้ดๆ ให้เข้ากับการไปเที่ยวกลางคืน

บอกเลยว่าวันนี้ทั้งเสื้อผ้า หน้า ผม ฉันจัดเต็มมากกว่าที่เคยทำ.. จริงๆในใจมันแอบอยากประชดหัวใจตัวเองที่มัวไปคิดถึงตั้มอยู่ได้

@ไนท์คลับแห่งหนึ่ง..

เราใช้เวลาอาบน้ำแต่งตัวกันเกือบ3ชั่วโมงกว่าจะมาถึงร้านเวลาก็ปาเข้าไป4ทุ่มกว่าๆแล้ว

โชคดีนะที่เรามารถต้นสนไม่งั้นถ้าต้องมาแท็กซี่ ปาร์ตี้วันนี้คงต้องยกเลิก

ฉันและทุกคนเดินลงจากรถแล้วตรงเข้าไปในร้าน เราเลือกนั่งกันที่โต๊ะธรรมดาไม่ใช่โต๊ะVIP แม้ว่าฐานะของพวกเราจะสามารถนั่งได้ก็เถอะ

พอเข้ามาด้านในเสียงเพลงดังกระหึ่มสะจนฉันแทบอยากจะออกไปเต้น

คิดถึงบรรยากาศเก่าๆตอนมาจิกผู้สมัยตอนที่ยังไม่ได้รักใครจัง..ฉันสนุกมากเลยนะตอนนั้น..

“เอาไรดีมิ้นท์” มิลาหันมาถามฉันขณะที่กำลังนั่งดูเมนูอาหาร

“ฉันขอเหล้ากรมละกัน วันนี้ขอหนักๆ”

พอนึกถึงตั้มบวกกับเพลงและบรรยากาศภายในผับตอนนี้ทำให้ฉันเฮิร์ทขึ้นมาอีกครั้งจนอยากจะเมาหนักๆ

“อารมณ์ไหนวะแก” ทั้งมิลาและต้นสนมองฉันอย่างไม่เชื่อ

“อารมณ์อยากกินเนี่ยแหละ สั่งสิเร็วๆ” ฉันรีบเร่งมิลาให้สั่งเหล้า เพราะกลัวจะโดนจับพิรุธได้

ฉันไม่ได้เล่าให้ใครฟังเลยว่าฉันกับตั้มเราแยกกันแล้ว ฉันบอกแค่ว่าช่วงนี้ตั้มไม่ว่างยาว อีกนานกว่าเราจะได้เจอกัน...

ใช้เวลาไม่นานเหล้าและกับแกล้มที่สั่งไปก็มาเสิร์ฟ ทันทีที่พนักงานเสิร์ฟเสร็จ มือฉันมันก็ไปคว้าขวดเหล้ามาก่อนอันดับแรกเลย

“มานี่ เดี๋ยวชงให้” ต้นสนแย่งเหล้าไปจากมือฉัน ก่อนจะมันเปิดรินใส่แก้ว ตามด้วยโซดาและน้ำแข็ง

“ขอเข้มๆนะ” ฉันพูดสั่งเพื่อนสนิท เพราะวันนี้อยากเมามากจริงๆ

“ฉันให้ไม่เกิน3แก้ว สองคนได้น็อคแน่”

กึ้ก! แก้วเหล้าสองแก้วถูกวางลงบนโต๊ะ คงจะเป็นของฉันกับมิลานั่นแหละ

ฉันไม่รอช้ารีบคว้าแก้วมาดื่มมันรวดเดียวจนหมด ฉันนิ่วหน้าหลับตาปี๋ให้กับรสชาติขมๆของมัน

“เอามาอีก!” ฉันวางแก้วเหล้าตรงหน้าต้นสนแล้วสั่งให้ชงมาใหม่

“เบาๆเว้ยค่อยๆกิน”

“อย่ามาห้ามดิ ก็บอกว่าอยากเมาไง”

ฉันหันไปเหวี่ยงใส่ต้นสนที่เอามือมายั้งแก้วเหล้าที่ฉันกำลังจะกระดกมันลงคอ

“อย่าไปห้ามมันเลยปล่อยมันๆ” ฉันได้ยินมิลาช่วยห้ามต้นสนอีกทีก็สบายใจขึ้น

อึกๆ! แก้วที่สองหมดไป

“เอามาอีกดิ้!”

อึกๆๆ แก้วที่สามหมดไป

“อาวมาอีกดิ้โต้นโสน” ตอนนี้ฉันเริ่มมีความรู้สึกมึนๆละ แต่ยังไม่มากเท่าไหร่

“เอาอีกเหรอ”

“อืือ!” ฉันพยักหน้ารับอย่างหนักแน่น

อึกๆๆ แก้วเหล้าแก้วที่5-6-7-8ค่อยๆไหลงรอคอฉันอย่างต่อเนื่อง..

“วู๊ววว” ฉันว่าตอนนี้ฉันเมามากแล้วล่ะ ภาพมันมึนๆเบลอๆไปหมด บอกตรงๆว่าตอนนี้ฉันโคตรอยากจะออกไปเต้นเลย

“ปายเต้นก่อนนะ เอิ้ก!” ฉันหันไปบอกเพื่อนอีกสองคน

“จะดีเหรอวะ” ต้นสนถามย้ำด้วยความเป็นห่วง

“ปล่อยมันเหอะ เราก็นั่งมองมันอยู่ตรงนี้ไง นานๆทีไม่มีอะไรหรอก”

ฉันรักมิลาที่สุดเลยตอนนี้ เธอเข้าใจความรู้สึกฉันได้ดีที่สุดเสมอเลย

“ปายก่อนน้า” พูดจบฉันก็เดินออกมาจากแถวโต๊ะ แล้วเดินไปเต้นแถวๆหน้าเวที

“วู้วๆ โย่ววๆ” ฉันออกลวดลายลีลาเต้นอย่างเร่าร้อน มีหนุ่มๆมากมายมาห้อมล้อมฉันอย่างสนอกสนใจ

“โย่วๆ วู้วว”

หมับบ! ขณะที่ฉันกำลังจะเดินขึ้นไปเต้นรูดเสานั้นจู่ๆก็มีมือปริศนามารั้งแขนฉันเอาไว้

“มากับใคร” เสียงดุเอ่ยถามฉันขณะที่เจ้าตัวลากฉันออกมาที่หน้าร้าน

ฉันค่อยๆขยี้ตาจ้องใบหน้าของผู้ชายคนนี้ดีๆว่าเขาคือใคร เพราะเสียงเขาคุ้นหูมาก

“ตั้ม..” ใช่..ผู้ชายที่พาฉันออกมาจากฝูงผู้ชายแถมยังดุฉันเหมือนกับเป็นแฟนกันอีกก็คือตั้ม...