ตอนที่ 2
733 คำ
เมื่อตอนเด็กๆพ่อแม่ของจอมทัพชอบพาจอมทัพมาเล่นที่บ้านของเธอมันจึงทำให้เธอกับจอมทัพได้รู้จักและสนิทสนมกันจนกลายเป็นความรักเพราะจอมทัพดูแลเอาใจใส่เธอเป็นอย่างดีคอยเล่นเป็นเพื่อนเวลาที่เธอเหงาคอยปกป้องเวลาที่เธออ่อนแอคอยเช็ดน้ำตาเวลาที่เธอร้องไห้ทั้งสองจึงมีความรู้สึกดีๆต่อกันแต่เมื่อวันเวลาผ่านไปเธอต้องเดินทางไปเรียนต่อที่ต่างประเทศด้วยความที่ไม่อยากจากและเสียใจรตีเลยเลือกที่จะไม่บอกให้จอมทัพได้รับรู้เธอไปโดยที่ไม่บอกลาจอมทัพเลยสักคำเธอคิดว่าไปไม่นานก็จะกลับมาอยู่ด้วยกันเหมือนเดิมเพื่อไม่ให้คิดถึงรตีจึงเลือกที่จะไม่ติดต่อกับจอมทัพเธอนั้นตั้งใจเรียนเป็นอย่างมากเพื่อที่จะได้เรียนให้จบไวๆแล้วกลับไปหาจอมทัพ ตลอดเวลาที่ไปเรียนเธอไม่เคยสนใจผู้ชายคนไหนเลยถึงแม้ว่าจะมีคนเข้ามาหาเธอมากมายแต่ในหัวใจของเธอก็มีแค่จอมทัพเพียงคนเดียวเท่านั้น
ส่วนทางด้านจอมทัพเมื่อรู้ว่ารตีไปเรียนต่อโดยที่ไม่บอกลาเขาสักคำมันทำให้เขาโกรธและเสียใจมากรตีคือรักแรกของเขาแต่สุดท้ายรตีก็เลือกที่จะทิ้งเขาไปเรื่องนี้ทำให้จอมทัพเสียใจอยู่นานจนไม่สนใจผู้หญิงคนอื่นแต่แล้วอยู่ๆก็มีใครบางคนเข้ามาในชีวิตเขาเธอดูแลเอาใจใส่เขาทุกอย่างอย่างที่เขาไม่เคยได้รับจนเขาลองเปิดใจและรับผู้หญิงคนนี้เข้าไปในหัวใจแต่เขาก็ไม่สามารถลบผู้หญิงอีกคนออกไปจากใจได้เลย
รตีนอนคิดถึงเรื่องเก่าๆที่ผ่านมาเธอก็รู้สึกเสียใจที่เธอจากไปโดยที่ไม่ได้บอกให้เขาได้รับรู้สักคำตอนนี้เขาจะเป็นอย่างไร เขาจะโกรธหรือเกลียดเธอมั้ยแต่ถึงยังไงเธอก็ยังรักเขาอยู่ดีแล้วอีกอย่างตอนนี้เธอก็อยู่ในสถานะว่าที่คู่หมั้นของเขายิ่งคิดก็ยิ่งมีความสุข
“อาทิตย์หน้าเจอกันนะพี่จอมทัพ”รตีพูดออกมาคนเดียวแล้วยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อนึกถึงเวลาที่จะต้องเจอหน้ากับจอมทัพ
เช้าต่อมา....
โต๊ะอาหาร
“รตีไปไหนทำไมไม่ลงมาทานข้าวล่ะ”คุณผู้หญิงของบ้านเอ่ยถามหาลูกสาว
“คุณรตีออกไปข้างนอกตั้งแต่เช้าแล้วค่ะ”เด็กในบ้านตอบออกไป
“ไปไหน”
“เห็นบอกว่าจะไปหาเพื่อนแล้วก็จะไปหาซื้อเสื้อผ้าค่ะ”
“สงสัยลูกคงจะไปหาซื้อเสื้อผ้าไว้ใส่ทำงานละมั้งปล่อยลูกไปเถอะนานๆจะได้เจอเพื่อน”ประมุขของบ้านเอ่ยขึ้น
“ค่ะ”
ห้างสรรพสินค้า.....
“กลับมาทั้งทีก็ไม่คิดจะโทรบอกกนมั่งเลยนะยะ”จูนถามเพื่อสาวออกไป
“ก็มาหาแล้วนี่ไง ต่อไปแกจะเบื่อหน้าฉันเลยแหละ”รตีตอบออกไป
“ไม่มีทางย่ะ”แล้วทั้งสองก็พากันเดินเลือกเสื้อผ้าเพื่อที่รตีจะได้ใส่ไปทำงานที่บริษัทเพราะเธอไม่เคยทำงานมาก่อนจึงไม่มีชุดที่เหมาะเลยชวนจูนให้มาช่วยเลือกซื้อ
ตลอดเวลาที่รตีไปเรียนต่อที่ต่างประเทศเธอก็ยังติดต่อกับจูนอยู่เสมอเพราะจูนเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวที่เธอสนิทและไว้ใจมากรตีรู้จักกับจูนมาตั้งแต่เด็กๆทั้งสองเลยเป็นเพื่อนรักกัน
"แล้วนี่ตั้งแต่แกกลับมาแกเจอกับพี่จอมทัพของแกบ้างหรือยัง"จูนถามในขณะที่เลือกเสื้อผ้าไปด้วย
"ยังเลยฉันกะว่าจะรอไปเจอทีเดียวที่บริษัท"
"แล้วพี่เขารู้หรือยังว่าแกกลับมาแล้ว"
"ก็คงจะรู้แล้วแหละมั้ง"
"ฉันอยากรู้จังเลยถ้าพี่เ้วจะเป็นขาเห็นหน้าแกแล้วจะเป็นยังไง"
"นั่นน่ะสิฉันก็อยากรู้"
"ฉันว่าคงจะต้องตกตะลึงในความสวยของแกแน่ๆ"
"แหม่...พูดแบบนี้กินไรดีจ๊ะ"
"แกนี่รู้ใจฉันที่สุด"แล้วทั้งสองก็พากันหัวเราะออกมาก่อนที่จะพากันเลือกเสื้อผ้าแล้วก็ไปหาอะไรกินกัน
- ผู้เขียน
