หลังจากวันนั้นนายหัวศิธาก็มาวนเวียนไม่หยุด แน่นอนว่านิตย์รดีเอาแต่หนีหน้าท่าเดียว นี้วันนั้นเธอบอกเขาอย่างชัดเจนแล้วว่าจบแยก เป็นเขาเองแหละที่ไม่อยากจบ เอาตัวมาพัวพันด้วยเกือบทุกวัน ไม่สนสายตาแปลกๆ ของคนงานที่มองกันอย่างสงสัย
เพราะปกติแล้วเขาไม่เคยยุ่งกับคนงานมาก่อน!
“มาทำไมอีก....” นิตย์รดีถอนหายใจทำหน้าเหม็นเบื่อ แต่เขาคงไม่เห็นหรอก เพราะเธอใส่อีโม่งอยู่ เพิ่งกลับเข้ามาหลังจากออกไปยืนจัดคิวรถอยู่เกือบสิบนาที
“เหมี๊ยววว”
เสียงแหลมเล็กของแมวดึงความสนใจ จึงหันไปมองเห็นว่าชายหนุ่มอุ้มเจ้าขนฟูมาด้วย ดูหน้าตาน่ารักเชียวตัวอ้วนกลม กระดิกหางไปมามองเธอด้วยดวงตากลมโต
“เอาเจ้าแฉะมาฝากไว้หน่อย ไหนๆ เพิงนี้ก็เย็นแล้ว เจ้าแฉะมันขี้ร้อน”
หลังจากที่นิตย์รดีพูดเรื่องติดแอร์ในวันนั้น สามวันต่อมาเขาก็จัดการเพิงเล็กๆ ให้เย็นสบายตามที่เธอร้องขอ จากที่เป็นเพิงไม้ธรรมดาตอนนี้มีความแข็งแรงและใช้วัสดุที่ดี
