เป็นเวลาอาทิตย์กว่าๆ ที่นายหัวศิธาง่วนอยู่กับการตกแต่งภายในคฤหาสน์ โดยเขาใช้แบบแปลนอันใหม่ที่ให้นิตย์รดีออกแบบ แต่ยังคงให้บริษัทเดิมเป็นคนจัดหาวัสดุ และจัดการต่อในเรื่องที่เกี่ยวข้อง เลยทำให้เขาไม่ค่อยมีเวลามาดูแลหญิงสาว จนกระทั่งวันนี้พอมีเวลาว่างเลยแวะมาดูซักหน่อยว่าเธอเป็นยังไงบ้าง
แต่ทันทีจอดรถกระบะคู่ใจเสร็จ คนงานก็วิ่งโร่หน้าตื่นเข้ามาหา ดูท่าน่าจะมีเรื่องในบ่อทราย นึกแปลกใจว่าถ้ามันมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น ไอ้เชิดก็ต้องรายงานเขาแล้ว แต่นี่มันบอกว่าทุกอย่างปกติดี
“นายหัวๆ นังหนูที่จดคิวรถน่ะ ช่วงนี้มีอาการแปลกๆ กลัวว่าจะโดนปอบสิง!”
“ยังไงนะ?” ไม่อยู่แค่สัปดาห์เดียวเกิดเรื่องประหลาดแบบนี้ขึ้นได้ยังไง? แล้วก็ยังไม่ค่อยเข้าใจสิ่งที่คนงานพูดเท่าไหร่
“ก็นังหนูคนนั้นน่ะกินไม่หยุดเลย สักพักก็หัวเราะเดี๋ยวเดียวก็ร้องไห้ ปล้นกับข้าวกับปลาคนรถจนเกลี้ยง อาการแบบนี้มันไม่ปกตินะนาย”
“อืม เดี๋ยวฉ
