"พวกพี่ๆ น่ารักดีนะคะ" ไหมแก้วยังไม่สามารถหุบยิ้มได้ทันที ขณะที่รถแล่นไปบนถนนเธอก็ยังระบายยิ้มสลับกับหัวเราะเบาๆ เมื่อนึกถึงเรื่องเมื่อครู่ก่อนขึ้นรถเพื่อเตรียมตัวกลับที่พัก
"ออกแนวปัญญาอ่อนเลยใช่มั้ย พูดได้นะพวกนั้นไม่โกรธหรอก"
"ใช้คำว่าน่ารักแทนดีกว่าค่ะ" ครินต์มองคนรักด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมไปด้วยความอ่อนโยนแม้ว่าวันนี้เธอจะทำให้เขาเป็นห่วงมากจนแทบบ้าก็ตาม เป็นห่วงเธอทุกย่างก้าวที่ออกห่างจากตัว แต่เขาก็เข้าใจ ต้องให้เวลาเธอได้ใช้ความคิดและปรับตัวบ้าง มาเฟียหนุ่มจึงเลือกให้สิ่งที่เธอควรได้รับ ไม่ปิดกั้นและกักขังเธอเพียงเพราะใช้เหตุผลของตัวเองเป็นหลัก
"รวมพี่ด้วยมั้ย"
"สำหรับพี่ครินต์ต้องเติม ที่สุดในโลกเข้าไปด้วยค่ะ"
"ให้อภัยสำหรับเรื่องวันนี้ " รอยยิ้มที่กำลังเบ่งบานสวยงามหุบลงทันที ลืมไปเลยว่าวันนี้ทำอะไรลงไป รู้ทั้งรู้ว่าครินต์เป็นห่วงเรื่องความปลอดภัยของเธอที่สุดก็ยังพาตัวเองออกไ
