มัลลิกา เผลอหลับไปตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ รู้แต่ว่าตอนนี้เหมือนเธอลอยได้ อยู่ในอากาศ ทำให้ มัลลิกา ลืมตามองและตอนนี้เธอเห็นปลายคางทีมีไรหนวดเขียวครึ้ม บาง ๆ อยู่ใกล้ ๆ เธอเอื้อมมือไปแตะเบา ๆ
“ มันเป็นเรื่องจริง เหรอ” มัลลิกาเอ่ยพึมพำเบา ๆ แล้วเจ้าของปลายคางนี้คือใครกัน มัลลิกาเงยหน้ามอง ขึ้นไป และเมื่อเธอเห็น ใบหน้าที่เธอสงสัยชัด ๆ ทำให้ มัลลิกาต้องนิ่งไปชั่วขณะ เขางั้นเหรอ เธอฝันไปแน่ ๆ ในขณะที่คิดว่าตัวเองฝันไปนั้น มือบางยังคงแตะอยู่ที่ปลาคางของชายหนุ่มอยู่ แฟรงค์ได้แต่ขำ กับท่าทางของเธอ ที่เดี๋ยวขมวดคิ้ว เดี๋ยวส่ายหน้า แต่เขาก็ชอบให้มือบางแตะอยู่ที่ใบหน้าเขาแบบนี้ มันรู้สึกดีชะมัด ในความรู้สึกของเขา
“เรื่องจริง “แฟรงค์เอ่ยบอกเธอ ทำให้มัลลิกา เงยหน้ามองเขาขวับอีกครั้ง และก็ดิ้นน้อย ๆ เพราะดิ้นแรงกว่านี้ ก็กลัวตก แล้วถ้าเธอ หลุดมือเขาไปจะทำไง เพราะถึงยังไง มันก็ถือว่าสูงพอสมควร ด้วยความ
