ก่อนจะตกลงแต่งงานกันเคยคุยถึงข้อเสียที่เธอเป็นเหมือนกับเขาในเรื่องขี้เกียจคุยโทรศัพท์ และธนดลก็คิดว่าคนเป็นแฟนไม่จำเป็นต้องคุยกันทุกวันก็ได้ แต่จนถึงคืนวันพฤหัสบดีแล้วที่เขามักจะทักหาเธอทุกวัน อย่างน้อยๆ ได้ถามว่าถึงบ้านหรือยังก็ยังดี อาจจะคุยกันสั้นๆ หรือพูดยืดยาวแล้วแต่อารมณ์พาไป
ตอนสามทุ่มฟารีดาบอกว่าเธอกำลังทำงาน เจ้าตัวอาจจะวาดรูปหรือทำงานลูกค้าเขาก็ไม่ได้ถามรายละเอียดอะไร ก็เลยนั่งดูอะไรเพลินๆ หาไอเดียในงานตัวเองเหมือนกันจนเกือบห้าทุ่มถึงเข้าห้องนอน แต่ก็เผลอหยิบโทรศัพท์มาเช็กดูอีกครั้ง
น้องนุ่ม : พี่ฟรองซ์นอนหรือยังคะ
พี่ฟรองซ์ : เพิ่งเข้าห้องนอนครับ ทำงานเสร็จแล้วเหรอ
น้องนุ่ม : ค่ะ หยุดทำเมื่อกี้ เพิ่งกระโดดขึ้นเตียงเหมือนกัน
ธนดลลังเลเพียงเสี้ยวนาทีก่อนจะกดวิดีโอคอลหาเธอ รอยยิ้มแตะมุมปากจางๆ ตอนที่อีกฝ่ายกดรับ รอสัญญาณชั่วอึดใจก็เห็นรอยยิ้มที่คิดถึง ต่างก็เงียบกันไปอย่างไม
