อีกวันต่อมา
“อ้าวน้องเทียร์กลับมาแล้วเหรอลูกไหนบอกว่าอีกสามวันไงจ๊ะ”
คุณเกดกนกหันไปมองหน้าบุตรชายด้วยความแปลกใจ
“พอดีงานเสร็จแล้วครับแม่ คิดถึงแม่ก็เลยกลับมาไงครับ”
ชายหนุ่มอ้อนมารดาเสียหวาน คุณเกดกนกยิ้มออกมาอย่างรู้ทัน ดูซิบอกว่าคิดถึงแม่แท้ๆ แต่สายตากลับจ้องหนูแฟรี่ของท่านตาพราว
“จ้าพ่อลูกชาย แล้วนี่น้องเทียร์หิวหรือยังจ้ะ หนูแฟรี่ทำอาหารไว้ตั้งหลายอย่าง อร่อยทั้งนั้นเลย”
คุณเกดกนกจูงมือลูกชายมานั่งโต๊ะรับประทานอาหาร แล้วพยักหน้าให้แม่ครัวคนสวยให้ยกอาหารมาได้
“ทานได้แน่หรือครับแม่”
ชายหนุ่มกระซิบมารดาเสียงเบาแต่คนหูดีก็ยังได้ยิน
“งั้นก็ไม่ต้องกินเลย”
หญิงสาวทำท่าจะยกจากกลับแต่ถูกมือใหญ่คว้าไปแทบทันที
“มาทานด้วยกันเถอะลูก คุณพ่อคงกลับเย็นๆ โน้น เห็นว่าไปคุยงานกับเพื่อนๆ น่ะ”
อาฟารีนั่งลงตรงกันข้ามกับเทียร์รี เธอมองเขาตักอาหารใส่ปากอย่างเอร็ดอร่อย ก็ยิ้มออก
“เตรียมตัวให้พร้อม
