ค่ำคืนวันนั้นทั้งสามคนก็มาดินเนอร์ที่ริมหาดการตกแต่งทำให้เกิดความโรแมนติกมากขึ้นอากาศที่มีลมเย็นๆ ของทะเลพัดขึ้นมาทำให้สดชื่นเป็นอย่างมาก ทะเลตอนกลางคืนคนอื่นอาจจะกลัวแต่เธอกลับชอบเพราะรู้สึกสงบและดูลึกลับน่าค้นหา และเธอก็ได้ไอเดียไปออกแบบเครื่องประดับชุดใหม่แล้ว
“ป้าขอเข้าไปนอนก่อนนะคงเล่นน้ำมากเกินไปเลยรู้สึกเพลียๆ ยังไงไม่รู้” จริงๆ เธอไม่ได้เพลียอะไรเลย แค่อยากเปิดโอกาสให้คนหนุ่มคนสาวอยู่ด้วยกันท่ามกลางบรรยากาศโรแมนติกเท่านั้นเอง
“แม่เป็นอะไรมากหรือเปล่าครับ” อชิระถามเพราะเมื่อกี้ท่านยังดีๆ อยู่เลย
“แม่แค่เพลียน่ะนอนพักก็หาย รบกับหนูเทียนอยู่กินข้าวกันต่อเถอะ” จินตนาพูดออกมา
“เดี๋ยวหนูเข้าไปดูแลคุณป้าดีกว่าค่ะ” รสิกาพูดเพราะมันเป็นหน้าที่ของเธอที่ต้องดูแลหญิงสูงวัยอยู่แล้ว และอดรู้สึกผิดไม่ได้ที่ตัวเองช่วยท่านเล่นน้ำตั้งนาน
“ไม่เป็นไรจ้ะป้าไม่ได้เป็นอะไรหนูอยู่กินข้าวเป็นเพื่อนพี่
