“รบไปทำแบบนั้นกับน้องได้ยังไง หนูเทียนไม่ใช่ผู้หญิงแบบที่ลูกเคยเจอเคยคบด้วยหรอกนะ” เธอพูดตำหนิลูกชายทันทีที่เห็นว่ารสิกาเดินเข้าห้องไปแล้ว
“ก็ผมโมโหที่หนูเทียนของแม่ไม่เชื่อฟังแถมยังเถียงผมฉอดๆ อีกต่างหากคนอุตส่าห์ไปช่วย” เขาพูดและบ่นให้มารดาฟัง
“ถึงจะเป็นอย่างนั้นแต่รบก็ไม่สมควรไปจูบน้องแบบนั้น เรื่องนี้รบจะรับผิดชอบยังไง” จินตนาไล่ต้อนลูกชายเรื่อยๆ และยังอดส่ายหน้าอย่างอ่อนใจไม่ได้
“ผมว่าแม่เอาคำถามนี้ไปถามหนูเทียนของแม่ดีกว่าว่าจะให้ผมรับผิดชอบยังไง” อชิระพูดแล้วหันหน้าหนีมารดาที่มองมาอย่างจับผิด เขาน่ะพร้อมจะรับผิดชอบแต่รสิกาจะยอมหรือเปล่าล่ะ
“ได้ เดี๋ยวแม่จะถามหนูเทียนแต่รบต้องตอบคำถามแม่ตามความจริงอีกข้อก่อน” จินตนาพูดกับลูกชาย
“ความจริงอะไรครับ”
“รบรักหรือชอบหนูเทียนหรือเปล่า ตอบแม่มาตามความจริงห้ามโกหกนะ” ถามเสร็จเธอก็มองหน้าลูกชายอย่างรอคอยคำตอบ และเธอก็ได้เห็นแววตาที่เคยแข็
