EP4 ต้องง้อมั้ย?
3039 คำ
EP4 ต้องง้อมั้ย?
ใต้เตียง PMU
ซุบซิบๆ มีเสียงแว่วๆ มาเข้าหูแอดว่าพี่มังกรคนแบดของเราเลิกกับน้องไพน์ดาวนิเทศสุดฮอตแล้วนะจ๊าาาา
ไม่รู้จริงเท็จยังไงแอดขอไปสืบก่อน แต่จะว่าไปก็ไม่เห็นเขาไปไหนด้วยกันมาสักพักแล้วนะ เอ๊ะๆ หรือครั้งนี้จะเลิกจริงกันน้าาาา
Likes: 20K Comments: 2K
xxx: เห็นผู้หญิงควงคนใหม่แล้ว เลิกแน่ๆ
xxx: ทางนี้เตรียมตัวกรี๊ดแล้วนะคะ พี่มังกรควรเป็นของหนูไม่ควรเป็นของใคร!
xxx: ขอให้เลิกครับ น้องไพน์จะได้รับรักผมสักที
xxx: ผู้หญิงแรดจนพี่มังกรทนไม่ได้ล่ะสิ
Champagne: ยังไม่เลิกจ้าาา อย่าเพิ่งดีใจ อิพวกเม้นด่าผู้หญิงนี่ดีเท่าเขายัง
Deann: เขาแค่งอนกันครับใจเย็นนะ เพื่อนผมตามง้ออยู่
xxx: โอ๊ยย เดี๋ยวก็ดีกัน พวกดีใจอะอย่าเพิ่งออกตัวแรงเดี๋ยวแหกโค้ง
.
.
.
A week later…
Pine's Part
"ยังไม่ดีกันอีกเหรอวะ?"
"อือ" ฉันตอบแคนดี้พร้อมกับทิ้งตัวนั่งลงบนโต๊ะประจำใต้ตึกเรียนของเราไปด้วย ผ่านไปหนึ่งสัปดาห์แล้วที่ฉันทะเลาะกับมังกร เขาไม่ได้ทักมาหรือมาหาที่คณะฉันเองก็ไม่ได้ทักไป ปกติสามวันถ้าฉันไม่ง้อเขาต้องโผล่มาง้อแล้วนะแต่ช่างเขาเถอะแบบนี้ก็ดีเหมือนกันเบื่อจะทะเลาะด้วยแล้ว
“ทำหน้าแบบนี้ผัวไม่ง้อเหรอจ๊ะ”
“ยุ่ง!”
"เล่นตัวนักขอให้โดนทิ้ง!"
แชมเปญเพื่อนชายใจสาวอีกคนของฉันแช่งชักด้วยท่าทางน่าหมั่นไส้
แคนดี้กับแชมเปญคือเพื่อนเพียงสองคนในมหาลัยของฉันน่ะคนอื่นไม่มีอยากคบด้วยเท่าไหร่หรอกเพราะท่าทางที่หยิ่งๆ ดูไม่สนใจใครของฉันทำให้ไม่น่าคบมั้ง แถมฉันยังโดนหมั่นไส้เพราะพวกผู้ชายชอบเข้าหาฉันจนโดนเพื่อนร่วมมหาลัยหลายคนเขม่นแล้วคนอื่นๆ ก็เขม่นตาม ซึ่งฉันก็ไม่เคยสานต่อกับผู้ชายพวกนั้นหรอกนะ ไม่ชอบวุ่นวายมีแฟนแล้วยังจะมายุ่งกับฉันอีกแต่เหมือนคนพวกนั้นจะโทษฉันว่าเป็นต้นเหตุทำให้ผู้ชายทิ้งพวกเธอมาหาฉันถึงได้จงเกลียดจงชังฉันนัก พวกเพจซุบซิบของมหาลัยก็ชอบลงแต่ข่าวที่ไม่ดีของฉันทั้งนั้น
มีแต่แคนดี้กับแชมเปญนี่แหละที่รู้ว่าฉันเป็นยังไงและคบกันมาถึงทุกวันนี้
"ทิ้งก็ทิ้งดิ ใครสน"
"กูล่ะเหนื่อยกับคู่มึง สามวันดีสี่วันร้ายจริงๆ" แคนดี้ส่ายหน้าอย่างเอือมๆ
"ว่าแต่ทะเลาะเรื่องไรวะ รุนแรงเหรอปกติไม่เคยเห็นมึงโกรธนานขนาดนี้"
"ไร้สาระน่ะช่างมันเหอะ กูไม่อยากพูดถึง" ฉันบอกปัดๆ
ไม่อยากพูดถึงมันแล้ว มังกรน่ะทั้งที่ตัวเองผิดแท้ๆ ยังไม่ยอมรับอีก ที่ฉันโกรธมากๆ ก็คือเขาบอกว่ามันเป็นเรื่องแค่นี้เอง
เรื่องแค่นี้ของเขาแต่มันคือเรื่องใหญ่สำหรับฉันไง
"อะ ไม่พูดก็ไม่พูด"
"คืนนี้ออกมั้ย"
"ก็ได้นะอยากเมาพอดี" ฉันตอบรับทันทีที่แชมเปญชวนออกไปปาร์ตี้คืนนี้ เซ็งอยู่เหมือนกันออกไปเที่ยวบ้างก็ดีไม่ได้ออกมาหลายวันแล้ว
กลุ่มฉันเป็นสายเที่ยวจัดเที่ยวเก่งดื่มหนัก ภาพลักษณ์ของเราก็คือสายปาร์ตี้สุดๆ
ก่อนคบกับมังกรฉันเที่ยวแทบทุกคืนแต่พอคบกันก็เพลาๆ ลงบ้างเพราะโดนบังคับ เพราะชอบเที่ยวกลางคืนคนอื่นถึงได้ติดภาพว่าฉันเป็นคนแรงๆ แต่เรื่องแบบนี้มันเป็นรสนิยมส่วนตัวเราเอามาตัดสินนิสัยใจคอของใครไม่ได้หรอกนะ
ฉันเที่ยวจริงแต่ก็ไม่ได้เที่ยวเอากับใครไปทั่วนะถึงจะชอบเที่ยวแต่ฉันก็เซฟตัวเองตลอด ไม่ได้ให้ใครง่ายๆ และคนแรกของฉันก็คือมังกร…
"เดี๋ยวพี่มังกรก็ว่า"
"ช่างดิ ตอนนี้ก็ไม่ต่างจากโสดแล้วมั้ยเหลือแค่บอกเลิกอะเอาจริง" ห่างๆ กันไปแบบนี้เดี๋ยวโผล่มาอีกทีเขาอาจจะมาบอกเลิกฉันก็ได้ใครจะรู้
"ทะเลาะกับผัวแล้วเอาใหญ่เลยนะเพื่อนกู"
"ปากดี เลิกจริงอย่ามาร้องไห้แล้วกัน"
"เรื่องอะไรจะร้อง" คนที่ต้องร้องมันเขานู่นไม่ใช่ฉัน
ฉันนั่งคุยกับพวกมันไปสักพักจนเกือบจะถึงเวลาเรียน กำลังจะขึ้นไปเรียนแล้วแต่มีเสียงคนเรียกไว้ซะก่อน
“น้องไพน์ พี่ขอคุยด้วยแป๊บหนึ่งได้มั้ยครับ"
‘พี่ไอซ์’ พี่รหัสของฉันนั่นเองที่เดินเข้ามาทัก แชมเปญกับแคนดี้หันไปมองบนใส่กันอย่างเซ็งๆ มันไม่ค่อยชอบพี่เขาเท่าไหร่น่ะ
"พี่ไอซ์มีอะไรหรือเปล่าคะ"
พี่ไอซ์ส่งสายตาประมาณว่าขอคุยกันสองคนฉันจึงลุกตามเขาออกไปคุยที่ข้างตึก
พี่ไอซ์มาขอให้ฉันไปช่วยถ่ายแบบโปรเจกต์จบให้น่ะ พี่แกให้เหตุผลว่าคอนเซ็ปมันค่อนข้างจะตรงกับฉัน ฉันไม่ค่อยอยากทำเท่าไรจึงปฏิเสธไปแต่พี่เขาขอร้องเพราะว่างานนี้คะแนนค่อนข้างสูงเห็นแบบนั้นฉันก็เลยปฏิเสธไม่ลง ยิ่งเขาเป็นพี่รหัสด้วยคอยช่วยเหลือฉันมาก็เยอะ
ถ้าเป็นแต่ก่อนฉันคงรับแบบไม่มีต้องคิดแต่เพราะเคยรับงานถ่ายแบบจนทะเลาะกับมังกรจนถึงขั้นเลิกกันฉันก็เลยไม่อยากรับอีกเลย มังกรขี้หวงขี้หึงมากๆ เขาห้ามไม่ให้ฉันถ่ายแบบอีกเลยฉันก็เลยเลิกรับ แต่งานนี้พี่เขาบอกส่งแค่อาจารย์ไม่ได้โชว์ที่ไหนคงไม่เป็นไรหรอกมั้ง
"เอาจริงเหรอไพน์ เดี๋ยวก็ทะเลาะกันอีก"
"ตอนนี้ก็ทะเลาะ"
"เนี่ย มึงประชดรู้ว่าพี่มันไม่ชอบก็ยังจะทำ" แชมเปญกับแคนดี้ไม่เห็นด้วยมากๆ ที่ฉันรับถ่ายแบบให้พี่ไอซ์ มันสองคนเตือนเรื่องจะทำให้ฉันทะเลาะกับมังกรแต่เขาสนใจฉันที่ไหนอะ บอกแล้วไงว่ารอแค่เดินมาบอกเลิกอะตอนนี้
ฉันไม่ได้ตกลงทำเพื่อประชดเขานะแค่อยากช่วยพี่รหัสจริงๆ
"แล้วเขาสนใจกูที่ไหนอะ นั่นก็พี่รหัสกูไงขอให้ช่วยก็ต้องช่วยมั้ย"
"แต่พี่มันชอบมึงไม่รู้หรือไง"
"แต่กูไม่ได้ชอบไงก็แค่ช่วยถ่ายงาน" พี่ไอซ์ชอบฉันแต่ฉันไม่ได้ชอบเขาสักหน่อยนี่นา
"เออ ถ่ายวันไหนบอกกูด้วยแล้วกัน ไว้ใจไม่ได้สายตาโคตรเจ้าชู้”
"อือ เดี๋ยวจะรายงานนะคะแม่"
"ลูกแบบมึงกูไม่อยากมี ปวดหัว!”
ถึงจะบ่นเก่งแต่พวกมันก็เป็นห่วงฉันที่สุดล่ะนะ น่ารักจังเลยนะไอ้พวกนี้
.
.
.
Munggon’ s Part
"เดินหน้าเป็นตูดมาแบบนี้มีผู้ชายมาวอแวน้องไพน์อีกหรือไง"
"ไปเฝ้าเขาทุกวันแต่ไม่ยอมง้อ มันเป็นยังไงนะ"
"ใครไปเฝ้ากูไม่ได้ไปเฝ้าเหอะ"
ผมตอบไอ้พายุกับไอ้ดีนที่ตั้งท่ารอแซวผมที่เพิ่งกลับมาถึงคณะเพื่อเข้าเรียนในช่วงบ่าย
"เหรอ ไม่ได้เฝ้าเลยไปนิเทศทุกครั้งที่ว่างเนี่ยไม่ได้ตามไปเฝ้าเมียเนาะ"
"ก็แค่ผ่านไปแถวนั้นเฉยๆ"
เออ ใครไปเฝ้าผมไม่ได้ไปเฝ้าสักหน่อยแค่ผ่านไปเฉยๆ หรอกใครจะไปเฝ้ายัยขี้วีนแบบนั้นกัน
โอเคว่าวันนั้นผมอาจจะผิด (?) แต่จะให้ทำยังไงวะมันเอาออกไม่ทันจริงๆ ยอมรับว่าผมเห็นแก่ตัวตอนนั้นมันเสียวไงจะให้เอาออกมันก็ขัดอารมณ์มั้ยวะตอนเสียวก็เสียวด้วยกันพอเสร็จกลับมาโกรธผมซะใหญ่โตผมก็โมโหเป็นเหมือนกันนะ ยาก็ซื้อให้แล้วยังไม่หายโกรธแถมยังหนีผมกลับไปนอนบ้านอีก
เซ็งชิบหาย ไม่ได้เจอหน้าตั้งหลายวันผมคิดถึงหน้าหยิ่งๆ ของไพน์จนต้องตามไปแอบดูที่คณะ อยากกอดแต่ยังไม่อยากง้ออะเข้าใจมั้ย แล้วยิ่งวันนี้ไปเจอไอ้พี่รหัสหน้าม่อของเธอมาคุยด้วยอีกผมยิ่งหงุดหงิดไปใหญ่
"จะทำอะไรก็รีบนะ กูเห็นเพจมอลงว่าพวกมึงเลิกกันแล้วช้านักเดี๋ยวหมาก็คาบไปแดก"
"จริง น้องไพน์นี่ตัวท็อปนะคนรอเสียบเพียบ"
"รำคาญ หุบปากไปน่า" เลิกกันเหี้ยอะไรวะ ไอ้เพจพวกนี้ขี้เสือกจริงๆ ยิ่งลงแบบนั้นตัวผู้ก็จะยิ่งมาวอแวเมียผมอีกน่ะสิ แค่ทะเลาะกันก็แย่แล้วยังต้องมารับมือกับคนที่เข้าหาเธออีก
ไพน์แม่งจะสวยอะไรนักหนาก็ไม่รู้ อยากจับขังไว้ในห้องไม่ให้ออกไปเจอใครเลยแม่ง
"คืนนี้ออกมั้ย"
"มึงไม่น่าถามนะพายุ ตั้งแต่น้องหนีกลับบ้านมีวันไหนมันไม่ออกบ้าง"
"คิดถึงเขาแต่ไม่ยอมไปง้อ แดกเหล้าจนเมาก็ลำบากเพื่อน" มันสองตัวบ่นผมใหญ่ ผมชวนพวกมันไปกินเหล้าทุกวันพอเมาก็ให้พวกมันแบกกลับแทบจะไม่ได้กลับไปนอนห้องตัวเองเลยตั้งแต่ทะเลาะกับไพน์
ก็กลับไปแล้วมันคิดถึง…
"ถ้าไม่หุบปากคืนนี้พวกมึงจ่ายเองนะ"
"โทษครับพี่ครับ ไม่พูดแล้วครับ"
.
.
9PM @Pick me pub
"พวกมึงเก้านาฬิกาๆ"
"ว้าว แซ่บสุดในผับเลยครับพี่มังกรว่าไงครับไหวมั้ย"
"ช่างดิ"
ผมที่นั่งกระดกแอลกอฮอล์เข้าปากอยู่หันไปมองตามทิศทางที่ไอ้พายุชี้ก็เห็นร่างบางที่คุ้นเคยในชุดเดรสดีแดงสุดเอ็กซ์ เหอะทะเลาะกับผัวแล้วเอาใหญ่เลยนะ นมนี่จะโชว์ไปไหนชุดแทบจะปิดไม่มิดแล้วมั้งผู้ชายมองตามตาเป็นมันอยากลุกขึ้นไปเอาเสื้อคลุมให้รู้แล้วรู้รอด
เพื่อนของไพน์ที่หันมาเจอพวกผมหันมาทักทายเล็กน้อยแต่ยัยตัวร้ายไม่ได้สนใจผมเลยสักนิดมองผ่านไปเหมือนอากาศ
"น้องไพน์ไม่มองไอ้กรเลยว่ะ เดินผ่านเหมือนอากาศ ฮ่าๆ"
"เรียกน้องมานั่งด้วยกันมั้ย เดินวนหลายรอบแล้วโต๊ะน่าจะเต็มนะวันนี้วันศุกร์ด้วย"
"เรื่องมึงดิ"
"รำคาญไอ้คนปากแข็งมองตามเขาขนาดนั้นยังไม่ทักอีก”
“กูชวนเอง...น้องแชมๆ"
"ว่าไงพี่ดีน"
"นั่งด้วยกันมั้ยคนเต็มร้านไม่น่านะมีโต๊ะว่างนะพี่ว่า"
"อ่า..." แชมเปญหันไปมองไพน์เหมือนขอความเห็นแต่ไพน์ไม่ทันได้ตอบอะไรแคนดี้เพื่อนอีกคนของเธอก็ชิงตอบขึ้นซะก่อน
"นั่งๆ นั่งเลยกูอยากเมาแล้วเดินวนมาสิบรอบแล้วเนี่ย"
"แคนดี้!"
"อะไรเล่า นั่งกับพวกพี่เขานี่แหละคนกันเองทั้งนั้น"
เพราะขัดใจเพื่อนไม่ได้ไพน์จึงต้องยอมนั่งร่วมโต๊ะกับพวกผม ทุกคนบนโต๊ะคุยกันอย่างสนุกสนานจะมีแค่ผมกับคนที่นั่งตรงข้ามกันนี่แหละที่ไม่สนุก
ผมเหลือบมองคนตัวเล็กที่นั่งดื่มเงียบๆ ไม่พูดไม่จา เราบังเอิญสบตากันแต่ไม่มีใครยอมหลบสายตาจนไพน์ขยับปากถามว่า
‘มองอะไร’
ผมไหวไหล่ตอบกลับไปอย่างกวนๆ พร้อมกับกระดกเครื่องดื่มในมือไปด้วยแต่ตาก็ยังคงจ้องคนตรงหน้าไม่วางตา
คิดถึง…
โคตรคิดถึงหน้าหยิ่งๆ ของเธอเลยวะอยากดึงเข้ามาฟัดแรงๆ
.
.
"จะไปไหนชะนี"
“เข้าห้องน้ำ เดี๋ยวมา"
"เดี๋ยวกูไปเป็นเพื่อน"
"ไม่ต้องน่า กูไปได้"
ไพน์ปฏิเสธแชมเปญที่จะลุกไปห้องน้ำเป็นเพื่อนก่อนจะเดินออกไปเลย เพื่อนๆ ที่เริ่มจะเมากันแล้วจึงไม่มีใครสนใจจะตามไปด้วยยกเว้นผมที่คอยมองเธออยู่ตลอด ผมลุกตามไพน์ออกไปเงียบๆ แต่งตัวโป๊ขนาดนี้จะปล่อยให้เดินคนเดียวได้ไงแค่โดนไอ้พวกผู้ชายโต๊ะอื่นมองผมก็หงุดหงิดจะแย่แล้ว
หมับ!
"อ๊ะ! อะไรเนี่ยพี่กร ปล่อยนะ!”
"มานี่" ผมยืนดักรอไพน์อยู่หน้าห้องน้ำพอเธอออกมาผมก็ฉุดแขนเล็กแล้วลากให้เดินตามออกมาข้างนอกทันทีแต่ยัยตัวแสบก็แสนดื้อขืนตัวไม่ยอมเดินตามผมออกมาดีๆ จนต้องลากกันอยู่นาน
"ไม่ไปจะกลับไปหาเพื่อน ปล่อย!"
"คุยกันก่อน"
"ไม่อยากคุย"
"อย่าเพิ่งดื้อได้มั้ย"
"ใครกันแน่ที่ดื้อ ปล่อยไพน์มังกร!”
ไพน์เรียกแค่ชื่อผมห้วนๆ เวลาไม่พอใจ ร่างบางพยายามสะบัดข้อมือออกจากการเกาะกุมของผมแต่ผมไม่ยอมปล่อย
"มังกรปละ...! อ๊ะ"
เธอยังพูดไม่ทันจบประโยคก็เงียบไปทันทีเมื่อโดนผมดึงเข้ามากอดไว้แน่น ไพน์ยืนนิ่งๆ ให้ผมกอดอยู่แบบนั้นไม่ได้ขัดขืนแต่ก็ไม่ได้กอดตอบหรือพูดอะไร
เราน่ะทะเลาะกันนานเกินไปแล้ว ผมไม่ควรปล่อยไว้ให้มันนานไปมากกว่านี้แล้ว
ตอนที่อยู่ในร้านผมก็พยายามนั่งทบทวนตัวเองว่าผิดยังไงตั้งใจมาคุยกับคนในอ้อมกอดให้ชัดเจนว่าเธอไม่ชอบที่ตรงไหนหรือคิดอะไรอยู่เราจะได้เข้าใจตรงแล้วจะได้ไม่พลาดทำอีก
"คิดถึง..."
ผมพูดขึ้นเพื่อทำลายความเงียบแต่ก็ยังไม่มีเสียงตอบรับจากคนที่ตัวเองกอดอยู่ ผมดันร่างบางออกเบาๆ ก่อนจะมองสบตาเธออย่างจริงจังปนอ้อนวอน
"..."
"พี่คิดถึงไพน์"
"..."
"คิดถึงจะตายอยู่แล้วรู้มั้ย"
"..."
"ไพน์..."
ไพน์เอาแต่มองหน้าผมนิ่งไม่พูดไม่จาจนผมต้องเรียกชื่อเธอเสียงเบา ให้เธอด่าให้เธอทะเลาะด้วยยังดีซะกว่าไม่พูดอะไรกันเลย
ผมคิดถึงเสียงเธอจะแย่แล้ว
“ไปคุยกับคนที่มาขอไลน์ดิ"
"ไม่ได้ให้ไลน์ใครเลยเถอะ"
"แล้วพิมพ์อะไรไปล่ะตอนนั้น"
ไพน์คงหมายถึงคนที่มาขอไลน์ผมตอนที่อยู่ในผับน่ะ หึ แบบนี้คือกำลังหึงสินะ ก่อนหน้านี้มีคนมาขอไลน์ผมแล้วผมก็รับโทรศัพท์จากคนนั้นมาพิมพ์อะไรสักอย่างที่ไม่ใช่ไอดีไลน์ลงไป ผมพิมพ์ไปว่า
‘มีแฟนแล้วครับ’
ทำเหมือนให้ไอดีไปเพราะอยากดูอาการของคนที่ไม่ยอมคุยกับผมซึ่งมันได้ผลแฮะ
ยัยตัวแสบหึงว่ะ
"หึง?"
"ไม่ได้หึง รำคาญถ้าจะคุยกับคนอื่นก็มาเคลียร์กันให้จบเลย"
"ไม่มีอะไรต้องเคลียร์พี่ไม่ได้คุยกับใคร ไม่ได้ให้ไลน์เลยเถอะ"
"อย่ามาโกหก" ไพน์หรี่ตามองผมเหมือนไม่เชื่อ ผมจึงดึงมือเล็กมากุมไว้แล้วใช้นิ้วหัวแม่มือถูไปมากับฝ่ามือนุ่มเพื่อให้เธอใจเย็นลง
“ให้ทำไงถึงจะเชื่อ"
“ไม่รู้”
"ต้องง้อมั้ย?" ผมลองถามดูเพราะบางครั้งที่เราทะเลาะกันไม่จำเป็นต้องง้อแค่รอเวลาก็หายโกรธกันไปเองแต่ครั้งนี้ผมเดาอารมณ์ไพน์ไม่ค่อยถูกเท่าไหร่ว่าเธอต้องการให้ง้อหรือเปล่าซึ่งคำตอบของเธอทำให้ผมรู้ทันทีว่า…
"คิดเอง"
"งั้นกลับห้อง”
ต้องง้อแล้วล่ะ
ผมดึงข้อมือเล็กให้เดินตามไปที่ลานจอดรถแต่ไพน์กลับรั้งไว้แล้วมองหน้าผมนิ่งๆ อย่างไม่ค่อยพอใจคงคิดว่าผมจะพากลับไปง้อบนเตียงล่ะสิ
“โอเค ยังไม่กลับก็ได้แต่ไม่เข้าไปแล้วนะคุยกันก่อน”
“อือ”
เห็นท่าไม่ดีผมจึงเปลี่ยนเป้าหมายจากลานจอดรถมาเป็นลานข้างๆ ที่มีที่นั่งสำหรับนั่งคุยกันแทน
ผมทิ้งตัวนั่งลงก่อนจะดึงคนตัวเล็กให้นั่งทับลงมาบนตักกอดรัดเอวบางแน่นพร้อมกับสูดดมกลิ่นกายหอมที่คิดถึงเข้าเต็มปอดไพน์เองก็ไม่ได้ขัดขืนเธอกอดรอบคอผมไว้หลวมๆ แล้วมองหน้าผมนิ่งๆ
ผมอดใจไม่ไหวประคองใบหน้าเล็กเข้ามาบดจูบแรงๆ ด้วยความคิดถึง ต้องเคลียร์กันอย่างจริงจังแล้วล่ะเบื่อจะทะเลาะแล้ว
อยากกอดเมีย!
Dean
Munggon: กูกับไพน์ไม่เข้าไปแล้วนะ
Dean: ทำไมวะ พาน้องไปไหนอย่าทะเลาะกันนะเว้ย
Munggon: เออน่า แค่พามาง้อไม่ได้พามาทะเลาะ
Dean: อย่างเอาเลยคับจารย์ ไม่ปากแข็งแล้วเว้ย
Munggon: กวนตีน
Dean: โอเคครับพ่อครับ เชิญง้อเมียตามสบายเลยครับแต่อย่าลืมโอนค่าเหล้ามาด้วยนะ
Munggon: เออ ไอ้สัส
.
.
IG
(Photo รูปไพน์กับมังกรเกี่ยวก้อยกัน)
Munggon: ดีกันแล้วครับ ยังไม่เลิกกันไม่ต้องดีใจ
รักชิบหายจะเลิกได้ไง เนอะ @Pine
Pine: ไพน์บอกตอนไหนอะว่ารัก?
Munggon: ปากดีสงสัยอยากปากเจ่อ @Pine
Champagne: ปากเจ่อเพราะโดนตบแน่ๆ! @Munggon
Munggon: ใช่ แต่ใช้ปากตบนะ @Champagne
Champagne: กรี๊ดดดดดด
Payu: กรี๊ดในนี้แล้วทำไมต้องกรี๊ดจริงด้วย หูพี่จะแตกโว้ยไอ้แชม! @Champagne
Munggon: มาให้จูบดิ๊ @Pine
Pine: จูบตีนไปก่อนนะ @Munggon
Munggon: ได้ จูบจากตีนขึ้นไปเรื่อยๆ... @Pine
xxx: ฮือออ อกหักไปนะคะใครที่ขอให้เขาเลิกกัน
xxxx: ทำไมคู่นี้เกรี้ยวกราดกันได้น่ารักจังคะ ชอบๆ อิจฉาๆ
xxx: เหอะ!
- ผู้เขียน
