“น้องอายตาครับ...พี่ขอถามครับ ว่าน้องอายตากับไอ้ธามตอนเด็กๆ เป็นไงกันบ้าง” สิ้นคำถามของพี่คิมหันต์ฉันก็หันไปมองพี่ธามแต่เขาเองก็มองฉันอยู่แล้ว สบตากันแป๊บนึง ก่อนจะหันกลับมาตอบคำถาม
“น่ารักคะไม่ปากหมาเหมือนตอนนี้” ฉันหันไปยิ้มกวนให้เจ้าตัวนิดหน่อย พี่ธามถึงกับถลึงตาใส่ฉันเลยทีเดียวที่ได้ยินคำตอบ
“แล้วสนิทกันมากไหมครับ” พี่คิมหันต์ยังคงถามต่อ
“สัสคิมคำถามเดียว!” เป็นพี่ธามที่พูดขัดขึ้นมา
“ไม่เป็นไรเดี๋ยวอายเล่าให้ฟังค่ะ... ตอนเด็กๆ พวกเราสนิทกันค่ะ เพราะเรียนที่เดียวกันแล้วพ่อแม่ของเราก็สนิทกันมากด้วยพวกเราก็เลยเจอกันบ่อย แต่พอขึ้นมัธยมพี่ธามก็ย้ายมากรุงเทพฯ ก็เลยไม่ค่อยได้เจอกัน ... ตอนเด็กพี่ธามน่ารักมากค่ะ ตัวขาวๆ ผอมๆ ไม่น่าโตมาตัวเท่านี้ได้” แอบกัดไปนิดหน่อย
“ใครจะเหมือนเธอโตมาแต่สูงได้แค่นี้”
“พี่ธามอย่ามาข่มเรื่องความสูงกับอายนะ อย่างอายเขาเรียกสูงมาตรฐานหญิงไทยค่ะ”
“แถวบ้านเร
