บทที่8 พี่ชายหวง
1746 คำ
@มหาลัย
ครืดด ครืดด
“ฮัลโหลครับพี่ออโต้”
“ออสตินทำไมนายให้เจ้าน้อยนั่งมอเตอร์ไซค์”
“อะไรกันยัยเด็กดำ ไปฟ้องพี่งั้นเหรอ”
“เปล่า เพ็บเป็นคนบอกพี่ แล้วก็เลิกเรียกเจ้าน้อยว่ายัยเด็กดำได้แล้วนะ น้องโตแล้ว”
“อะไรวะ แค่แหย่เล่น แค่นี้ก็ไม่ได้”
“ห้ามพาน้องนั่งมอเตอร์ไซค์อีกนะออสติน”
“ก็เจ้าน้อยชอบ ถ้าขอนั่งเองผมไม่ผิดนะ”
“มันไม่ปลอดภัยออสติน นายคิดถึงข้อนี้ด้วย”
“เข้าใจแล้วครับ พี่มีอะไรอีกไหมผมจะเข้าเรียนแล้ว”
“ไม่มีแล้วแค่นี้แหละ”
".....”
“เป็นอะไรมึง” มาร์วินหันมาถามเพื่อน เพราะเห็นออสตินนั่งหน้าบอกบุญไม่รับตั้งแต่วางโทรศัพท์แล้ว
“พี่ออโต้โทรมาบ่นกูเรื่องไม่เป็นเรื่อง แค่พาเจ้าน้อยนั่งมอเตอร์ไซค์ เป็นเรื่องจนได้”
“เฮ้ย! แต่มึงไม่ควรพาน้องนั่งมอเตอร์ไซค์รึเปล่า พี่ออโต้ก็พูดถูก แล้วเจ้าน้อยเป็นคนไปฟ้องพี่ออโต้เหรอ”
“เปล่า เพ็บเป็นคนบอก”
“พี่เพ็บที่สวยๆ ที่มึงตามจีบอ่ะนะ”
“เออไง”
“แล้วตกลงมึงจีบติดยัง”
“ยัง”
“กูว่าเขาไม่ได้ชอบมึงนะ เขาชอบพี่ออโต้”
“กูรู้ แต่พี่ออโต้ไม่ได้ชอบเพ็บหรอก พี่เขาชอบเด็กๆ”
“หึ! มึงก็ไม่ได้ชอบรุ่นพี่หรอกออสติน มึงก็ชอบเด็ก” มาร์วินหัวเราะและพูดตามที่ตัวเองรู้จักเพื่อนดี
“เพ็บสวยดีกูชอบ”
“มึงแค่ชอบความสวยของเขาเฉยๆ ออสติน แต่ไม่ได้ถึงขั้นมากจนทุ่มสุดตัว ถ้ามึงชอบพี่เพ็บมากขนาดนั้น มึงไม่ปล่อยเวลาผ่านมาจนถึงทุกวันนี้หรอก”
“รู้จักกูดีเชียวนะมึง ไอ้เวรมาร์วิน”
“กูเพื่อนมึงไง” มาร์วินยักคิ้วให้เขา
“คืนนี้ไปแทงสนุกกันไหม กินเหล้าด้วย ร้านพี่ออโต้ก็ได้” มาร์วินชวน
“ได้ มึงชวนพวกมันด้วยล่ะ ถามเคเดนก่อนเผื่อมันต้องขออนุญาตเมีย แต่ตอนนี้กูต้องไปรับเจ้าน้อยก่อนเดี๋ยวพี่ออโต้บ่นกูอีก” ออสตินพูดยิ้มๆ
ครืดด ครืดด
เจ้าน้อยโทรเข้ามาพอดี ออสตินกดรับสาย
“ฮัลโหล”
“พี่ออสตินค่ะ วันนี้พี่ไม่ต้องมารับน้อยนะคะ พอดีน้อยจะไปทานข้าวกับเพื่อน แล้วก็จะกลับเองนะคะ”
“เพื่อนที่ไหน?”
“เพื่อนที่เรียนด้วยกันค่ะ เขานัดกันไปทานข้าว น้อยอยากไปด้วยค่ะ”
“แล้วไปที่ไหนกัน จะกลับกี่โมง”
“กำลังตกลงเรื่องสถานที่ค่ะ น้อยจะLineไปบอกอีกทีนะคะ ส่วนเวลากลับยังไม่แน่ใจค่ะ”
“ยังไงก็lineมา เสร็จแล้วโทรมาก็ได้พี่จะไปรับ”
“น้อยค่อยlineบอกนะคะ”
“อืม”
"....”
หลังเลิกเรียนออสตินกลับมาที่เพนต์เฮาส์
“เจ้าน้อยหายเงียบไปเลย จะกลับกี่โมงก็ไม่บอก ตัวปัญหาจริงๆ” ออสตินบ่นกับตัวเอง แล้วก็ทักข้อความไปหา
ออสติน : เจ้าน้อยจะกลับรึยัง
เจ้าน้อย : ยังค่ะ น้อยกลับเองได้ค่ะพี่ออสตินไม่ต้องเป็นห่วง
เขาอ่านข้อความแล้วก็ออกไปหาเพื่อนตามที่นัดกันไว้ ที่ร้านของพี่ ออโต้
@ ร้าน H to O
“ออสตินมาแล้วเหรอ เมื่อกี้พี่ออโต้เข้ามาที่ร้านแล้วเดินมาทักพวกเรา” แม็กซ์เวลพูด
ออสตินพยักหน้า รับแก้วเครื่องดื่มจากเพื่อน หันไปพยักหน้าให้เคเดนกับมาร์วินที่ เล่นสนุกเกอร์กันอยู่ และเดลล่ากับนามิก็นั่งอยู่ด้วย ออสตินยิ้มทักทายทั้งคู่
สักพัก เพ็บเดินเข้ามากับออโต้
“สวัสดีค่ะทุกคน”
“สวัสดีครับพี่เพ็บ” แม็กซ์เวล มาร์วิน เคเดน เอ่ยทักทายเธอกลับ
“พี่เพ็บนี้เดลล่าแฟนผมครับ แล้วก็น้องนามิเพื่อนเดลล่าครับ สองคนนี้พี่เพ็บนะ เพื่อนของพี่ออโต้” เคเดนแนะนำให้ทั้งคู่รู้จักพี่เพ็บ
“สวัสดีค่ะ/สวัสดีค่ะ” เดลล่านามิทักทายพี่เพ็บ
“สวัสดีจ้ะ พี่มาทักทายเฉยๆ นะพอดีออโต้บอกว่าทุกคนอยู่ที่นี่ แล้วยังไงนี่ ออสตินไม่คิดจะทักทายกันบ้างเลย” เขาพยักหน้าทักทายเธอ
“เป็นอะไรไม่พูด” เพ็บมองหน้าคนตัวโตที่ทักทายเธอแค่นั้น
“ก็เพ็บมาหาพี่ออโต้ไม่ใช่เหรอ ตามสบายเลย”
“เปล่านะ เพ็บมากับเพื่อนต่างหาก แค่ไม่รู้จะนัดกันที่ไหนก็เลยมาที่ร้านออโต้กันแค่นั้น ใช่ไหมออโต้”
“อืม”
“แล้วน้องเจ้าน้อยไปไหนคะ” เพ็บหันมาถามออโต้
“เออน้องไปไหนละออสติน” ออโต้หันมาถามออสติน
“ไปกินข้างกับเพื่อน บอกว่าจะกลับเอง”
“ที่ไหนถามน้องรึยัง แล้วนี่ก็ดึกมากแล้ว ยังไม่กลับอีกเหรอ” ออโต้พูดจบก็กดโทรหาเจ้าน้อยด้วยสีหน้าที่กังวล
“…..”
ครืดด ครืดด
“ฮัลโหลเจ้าน้อย กลับรึยัง”
“ยังค่ะ แต่ใกล้จะกลับแล้วค่ะพี่ออโต้”
“แล้วเราอยู่ที่ไหน จะกลับยังไง”
“เดี๋ยวน้อยเรียกรถกลับเองค่ะ”
“ไม่ได้สินี่มันดึกแล้ว เจ้าน้อยส่งโลเคชั่นมา เดี๋ยวพี่ให้คนขับรถไปรับ…ไม่สิพี่ลืมไปคนขับรถพี่กลับไปเอาเอกสาร งั้นให้พี่ออสตินไปรับดีกว่า นะเจ้าน้อย”
“ค่ะพี่ออโต้”
ติ้ง เสียงข้อความเจ้าน้อยส่งโลเคชั่นมา ออโต้ส่งให้ออสติน
“นายไปรับน้องเลยนะออสติน”
“แต่ผมขับมอเตอร์ไซค์มานะ พี่จะให้เจ้าน้อยซ้อนมอเตอร์ไซค์เหรอ” ว่าจบก็กดดูโลเคชั่นที่เจ้าน้อยส่งมา แถวนั้นรถติดซะด้วย
“เอามอเตอร์ไซค์ไปรับก็ได้เดี๋ยวเจ้าน้อยรองนานถ้าเอารถยนต์ไป แต่อย่าขับเร็วนะออสติน” มิวายสั่งกำชับอีกรอบด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง จนเพ็บหันมามอง
“ออโต้เป็นห่วงเจ้าน้อยเกินไปรึเปล่าค่ะ น้องโตแล้ว ที่จริงก็น่าจะไปไหนมาไหนเองได้แล้วนะคะ”
นามิที่นั่งมองอยู่ตลอด ตั้งใจฟังสองคนคุยกันด้วยสีหน้าที่เรียบนิ่ง
“ให้ออสตินไปรับแหละดีแล้ว” เขาพูดจบก็เดินออกจากห้องไปเลย
“…..”
ออสตินไปถึงหน้าร้านโทรหา เจ้าน้อย คนตัวเล็กเดินออกมากับเพื่อนๆ
“เจ้าน้อยแฟนมารับเหรอ หล่อจังเลย” เพื่อนเธอเอ่ยแซว
“เปล่าไม่ใช่แฟน พี่ชายน่ะ ขอตัวก่อนนะทุกคน”
ออสตินจับแขนเจ้าน้อยให้เข้ามาใกล้ๆ หยิบหมวกมาสวมให้ มองหน้าคนตัวเล็กด้วยสีหน้าไม่พอใจ
ทำหน้าแบบนั้น จะดุอะไรฉันอีกรึเปล่านะ ฉันละแอบหวั่นใจ
“จะกลับบ้านรึจะไปร้านพี่ออโต้” ออสตินถามคนตัวเล็กเสียงเรียบ
“เออ ทำไมไปร้านพี่ออโต้ค่ะ”
“พี่ออโต้อยู่ร้าน เพ็บก็อยู่ อยากไปไหม ถ้าไม่ก็จะไปส่งคอนโด”
“แล้วเมื่อกี้พี่ออสตินอยู่ที่นั่นเหรอคะ”
“อืม ก็กินเหล้าอยู่กับเพื่อน”
“น้อยขอโทษนะคะ เมื่อกี้น้อยบอกพี่ออโต้แล้วว่าน้อยกลับเองได้ ลำบากพี่ออสตินเลย กำลังสนุกอยู่กับเพื่อนแท้ๆ พี่กลับไปหาเพื่อนเถอะค่ะน้อยจะกลับเอง น้อยไม่บอกพี่ออโต้หรอกค่ะ” เจ้าน้อยทำท่าจะถอดหมวกกันน็อกคืนเขา
“ไม่ต้องถอด ขึ้นรถ” คนตัวโตพูดเสียงห้วนดุ
เจ้าน้อยถึงกับเม้มปาก พี่เขาคงอารมณ์เสียมากเลยที่ต้องมารับฉัน คนตัวโตออกรถเมื่อเห็นว่าเธอนั่งเรียบร้อยแล้ว แต่ไม่ได้ขับเร็วมาก เขาพาเธอมาที่คลับของพี่ออโต้
“เจ้าน้อย” ทุกคนเอ่ยทักทาย
“สวัสดีค่ะพี่ๆ”
“เจ้าน้อย พี่ออสตินขับรถเร็วรึเปล่า” ออโต้เดินเข้ามานั่งลงใกล้ๆ
“พี่เพ็บ” คนตัวเล็กเอ่ยทักยิ้มหวานให้ทันที
“เจ้าน้อย พี่ขอนั่งด้วยคนนะ พอดีเพื่อนๆ พี่เขากลับกันแล้ว ทุกคนพี่ขอมาแจมด้วยนะคะ” เพ็บหันไปบอกเพื่อนๆ ของออสติน
“ได้เลยครับพี่เพ็บ” มาร์วินตอบ
เดลล่ากับนามิ ยิ้มให้พี่เพ็บ
ออสตินเดินไปจับไม้คิวสนุกเกอร์ ไปแข่งกับมาร์วินไม่ได้สนใจใครอีก
“เจ้าน้อย วันนี้ไปกับเพื่อนที่อบรมด้วยกันเหรอ” ออโต้เอ่ยถาม
“ค่ะ น้อยเกรงใจ เขาชวนกันหลายรอบแล้ว รอบนี้เลยไม่กล้าปฏิเสธค่ะพี่ออโต้”
“อืม ไม่เป็นไร แต่ยังไงก็ให้พี่ออสตินไปรับ ห้ามกลับเอง”
“ค่ะ”
“แหม! พี่ออโต้ของเจ้าน้อย คุมเข้มจังเลยนะคะ แบบนี้ใครจะกล้าเข้ามาจีบน้องกันละคะ” เพ็บเอ่ยแซว
“เจ้าน้อยยังเด็ก จะรีบมีแฟนทำไม” ออโต้ตอบสีหน้าเรียบนิ่ง
“ถามน้องรึยัง” เพ็บพูดติดตลก
“ทำไมมีใครมาจีบแล้วเหรอ” ออสตินพูด มองมาที่เจ้าน้อย
“ไม่มีค่ะ” คนตัวเล็กรีบตอบ
“ดุอะไรขนาดนั้น ค่ะออสติน ถ้าเพ็บเป็นเจ้าน้อย มีพี่ชายดุกันขนาดนี้กลัวแย่เลย”
“กลัวทำไมถ้าเป็นเพ็บผมไม่ดุหรอก” ออสตินส่งยิ้มมาให้เธอ
น้ำเสียงรอยยิ้มผิดกับพี่พูดกับฉันมากเลยนะ เมื่อกี้ที่ดุฉันตอนไปรับก็คงไม่อยากไปเพราะพี่เพ็บอยู่ที่นี่ คงอยากอยู่ใกล้ๆ พี่เพ็บสินะ ถึงได้อารมณ์เสียทันทีที่เห็นหน้าฉัน เจ้าน้อยได้แต่คิดในใจ
“เจ้าน้อย หิวไหม พี่สั่งอะไรมาให้ทานนะ เดลล่า นามิ ทานอะไรเพิ่มไหม สั่งเลยนะ เดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง” ออโต้พูด
“แล้วเพ็บละคะ ออโต้ไม่เห็นถามเพ็บเลย”
“เพ็บโตแล้วไม่ใช่เหรอ น่าจะสั่งเองได้”
“ออโต้ไม่น่ารักเลย”
“หึ! ก็ไม่เคยน่ารักนะ” ออโต้พูดแต่สายตามองจ้องมาที่นามิ ที่เอาแต่กดมือถือ พิมพ์อะไรยุกยิกอยู่ตลอดเวลา แล้วก็ยิ้มกับโทรศัพท์
“ใช่สิ ออโต้ไม่เคยน่ารักกับเพ็บ แต่น่ารักกับคนอื่นตลอด”
ออโต้เงียบ ไม่ได้ตอบอะไร เรียกพนักงานมาสั่งอาหารให้สาวๆ
- ผู้เขียน
