ด้านเพ็บขับรถมาถึงบ้านออโต้ เธอจอดรถแล้วจะโทรหาเขา ยังไม่ทันได้กดเบอร์ออโต้ ประตูรั้วบ้านเขาเปิดออก และรถลัมโบร์กีนีสีแดงขับออกมา ด้านในรถเป็นผู้หญิง แต่เพ็บมองไม่ถนัดว่าผู้หญิงคนนั้นเป็นใคร เธอจึงรีบกดโทรศัพท์โทรหาออโต้
ครืดด ครืดด
“ฮัลโหลเพ็บ”
“ออโต้ค่ะ เพ็บอยู่หน้าบ้าน ออโต้อยู่บ้านรึเปล่าค่ะ”
“อืม อยู่เข้ามาสิ”
เพ็บวางสายแล้วขับรถเข้ามาในบ้านเขา
ออโต้เดินลงมาจากชั้นบน
“เพ็บมีอะไรรึเปล่า?”
“เมื่อกี้รถใครคะ เพ็บเจอหน้าบ้านเห็นเป็นผู้หญิง”
“เพ็บมา มีอะไรรึเปล่า” ออโต้ไม่ตอบและถามไปอีกเรื่อง
“ตอบหน่อยได้ไหมคะออโต้ เพ็บมาเพราะเรื่องนี้”
“ผมไม่อยากตอบ เอาเป็นว่าเป็นคนที่ผมคบหาด้วย ผมจะตอบแค่นี้”
“จริงจังเหรอคะออโต้”
“ขอให้เป็นเรื่องส่วนตัวของผม” เขาตอบพร้อมกับเดินไปที่บาร์ เทเครื่องดื่มสีอำพันใส่แก้วและยกแก้วกระดกดื่มเพรียว
“เพ็บแค่อยากรู้ว่าตัวเองยังมีความหวังอยู่บ้างไหม”
