ร่างบางนั่งบนเรือสปีดโบ๊ทขับออกมาจากเกาะของบ้านพักด้วยสีหน้าอันบึ้งตึง ไม่ว่าเธอจะพูดและข้อร้องอ้อนวอนเขายังไง คนใจร้ายก็ไม่คิดจะพาฉันกลับในวันนี้ เธอไม่อยากจะเสวนาหรือคุยอะไรกับเขา นินิวจึงมานั่งรับลมอยู่กลางลำของเรือเพียงลำพัง สายตามองออกไปยังท้องทะเล ตอนนี้อยู่เกาะไหนฉันยังไม่รู้เลยด้วยซ้ำ ปานนี้พี่น๊อตไม่กินหัวฉันแล้วเหรอ พี่น๊อตย้ำหนักย้ำหนาให้ฉันกลับ กทม.ตั้งแต่เมื่อวาน
พี่น๊อตไลน์มาจะเป็นร้อยเมสเสจ ฉันจึงยอมโกหก ว่าอยู่เที่ยวที่นี่กับเพื่อนต่ออีกซักสองสามวัน
!!อ่า...!! หลังจากที่นั่งเรือออกมาไม่ได้ซักพัก ด้วยคลื่นและลมค่อนข้างแรง ร่างบางที่นั่งอยู่คนเดียวกลางลำของเรือที่มันโคลงเคลงไปมา
มือบางจับเขาที่ขมับของตน อ่า... ทำไมฉันรู้สึกเวียนหัวแบบนี้ ท้องใส้เริ่มปั่นป่วน เม็ดเหงื่อเริ่มซึมออกตามเนื้อตามตัว ใบหน้าหวานซีดเซียวอย่างเห็นได้ชัด จากที่จะนั่งชมวิว แต่ฉันกับรู้สึกว่าร่าง
