บทที่ 8.3 - หนีไม่พ้นคนพาล (อย่าคิดหนีไปจากพี่เด็ดขาด) (จบตอน)

1295 คำ

“เมื่อคืนมุกหลับสบายมากค่ะ” เธอหลับสบายหลังจากได้ปลดปล่อยความอยากในราคะด้วยปลายนิ้วนุ่ม แต่เรื่องอะไรจะบอกให้เขารู้ล่ะ ขืนรู้วายุคงได้หัวเราะเยาะที่เขาสามารถทำให้เธอตกเป็นทาสอารมณ์ปรารถนาของเขาสำเร็จ “ดีจัง” ปลายสายเอ่ยขึ้น มุกดาทำแก้มป่องไม่เข้าใจสิ่งที่เขาพูด “ดียังไงไม่ทราบ” นี่เขากำลังจะหาเรื่องกวนโมโหอะไรเธออีก ดีจังที่ว่ามันหมายความว่ายังไง “ก็ดีที่มุกนอนหลับ แต่พี่เนี่ยสิ นอนไม่หลับเลยทั้งคืน” มุกดาได้ยินเสียงถอนหายใจเบา ๆ ดังคลอมาจากปลายสาย ยิ่งกระตุ้นต่อมให้อยากรู้ว่าทำไมเขาถึงนอนไม่หลับ กำลังจะอ้าปากถามสาเหตุ แต่นึกขึ้นได้ว่าไม่ควรแสดงออกให้เขารู้ว่าเธอสนใจเขา เดี๋ยวผู้ชายร้ายกาจจะยิ่งได้ใจ “ถ้าพี่ไม่มีอะไรจะพูดแล้ว มุกขอวางสายนะคะ” มุกดาเหลือบตามองเวลาบนหน้าปัดนาฬิกาตรงฝาผนัง เข็มยาวเข็มสั้นบ่งชี้ว่าเธออาจไปทำงานสายหากไม่รีบจบบทสนทนานี้ “เลิกงานกี่โมงครับ” “ถามทำไมค

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม