สามวันผ่านไป
สายฝนเดินลงมาข้างล่างที่ตอนนี้เห็นป้านิดกำลังจัดการเตรียมอาหารเช้าอยู่
"มีอะไรให้ฝนช่วยไหมคะ" สายฝนเอ่ยถามป้านิดด้วยน้ำเสียงสดใส
"คุณฝนลงมาทำไมค่ะ หายป่วยแล้วหรอคะ ทำไม่พักผ่อนค่ะเดี๋ยวไข้ก็กลับมาเล่นงานอีกหรอก" ป้านิดบ่นใส่สายฝนเพราะความเป็นห่วง
"ฝนหายแล้วค่ะฝนแค่เบื่อที่ต้องนอนติดเตียงอยู่แบบนั้นเลยออกมาดูว่ามีอะไรทำรึเปล่าค่ะ" สายฝนเอ่ยรอยยิ้มพร้อมมองอาหารบนโต๊ะสามสี่อย่าง
"คุณแฟรงค์อยู่บ้านหรอคะ" สายฝนเอ่ยถามเพราะมีกับข้าวหลายอย่าง
"เปล่าค่ะป้าก็ทำให้คุณฝนนั้นแหละ" ป้านิดเอ่ยพร้อมมองหน้าสายฝนอย่างเอ็นดู
"ทำให้หนูคนเดียว?" สายฝนเอ่ยพร้อมชีตัวเอง
"ใช่ป้าทำให้คุณสายฝนหมดเลยเพราะไม่รู้ว่าคุณสายฝนชอบทานอะไร"ป้านิดเอ่ยพร้อมยิ้มให้สายฝน
"หนูกินคนเดียวไม่หมดหรอกค่ะป้ามากินกับฝนนะฝนจะได้ไม่เหงาด้วย" สายฝนเอ่ยแล้วยิ้มให้กับป้านิด
"ไม่เป็นไรคุณฝนกินเถอะเดี๋ยวป้าไปกินในครัวด
