“ก็เหมือนกัน ไม่ได้คิดอะไร แค่ของเล่น” ความคิดเห็นแก่ตัวถูกเอ่ยออกมาอย่างหมดเปลือก
“หึ!!! ของเล่นคนรวย เพราะคุณคิดแบบนี้ คุณถึงปล่อยมือจากเพื่อนฉันง่ายๆ ทั้งที่เธอท้องลูกของคุณ แล้วคุณก็ไปคบกับคนอื่น”
“เธอง่ายกับผม ผมก็เลยคิดว่าเธออาจจะมีคนอื่น”
“ก็เลยคิดว่าเป็นลูกของคนอื่นงั้นสิ เพื่อนฉันไม่ใช่คนเลว ไม่สำส่อน เฟิร์นคบทีละคน”
“ผมเห็นแก่ตัวไง ผมเลวไง ผมชั่วไง...แล้วยิ่งทำตัวเลวๆ ก็จะยิ่งทำให้เธอตัดใจจากผมได้”
“เห็นแก่ตัว”
“ใช่ ผมก็บอกคุณแล้วว่าผมมันเห็นแก่ตัว ผมมันระยำหมา” น้ำตาของกอล์ฟไหลลงมาจากขอบตาที่แดงจัด เขาหยิบทิชชูบนโต๊ะมาเช็ดน้ำมูก และหยิบน้ำมาดื่ม
“คุณรักเพื่อนฉันไหม” แอนนาพุ่งเข้าคำถามสำคัญ
“ตอบไปแล้วคุณจะเชื่อเหรอ ในเมื่อเราคบกันแค่ไม่กี่เดือน”
“ฉันเชื่อคุณ แต่คุณต้องไปพิสูจน์ให้เฟิร์นเห็นเอง ฉันมีหน้าที่แค่นี้”
“รักครับ ผมรักเฟิร์น รักลูกของเรา เพียงแต่ตอนนั้นผมตกใ
