บทที่ 20

1007 คำ

หลังจากมื้ออาหารจบลงเธอก็แยกตัวมาอาบน้ำเตรียมตัวเข้านอน แต่เธอก็รู้สึกถึงความผิดปกติที่หน้าต่าง ซึ่งแน่นอนว่าเธอพอจะเดาได้ว่ามันคืออะไร "พี่โรแลนด์!" เธอตกใจเรียกเขาเสียงดัง "ชู่ว์ๆเบาๆหน่อยครับ รีบเปิดหน้าต่างให้พี่เร็วเข้าครับ" เขารีบบอกให้เธอเบาเสียงลงเพราะถ้าคุณปู่ทราบว่าเขาทำแบบนี้ต้องเป็นเรื่องเป็นราวแน่นอน "นะ นี่เพิ่งจะคืนแรกเองนะคะพี่ก็ทนไม่ได้แล้วหรอคะ คุณปู่ให้เราห่างกันตั้งหนึ่งเดือนนะคะ" หญิงสาวถามกลับตาโตไม่คิดว่าเขาจะใช้วิธีนี้ "นี่ก็เพิ่งวันแรกที่เราจดทะเบียนสมรสกันเหมือนกันนี่ครับ ใจคอจะไม่ให้พี่ได้นอนกอดภรรยาของตัวเองบ้างเลยหรอ" เขาทำน้ำเสียงเศร้าสร้อยน่าสงสาร "บะ บ้า ว่าแต่รีบเข้ามาก่อนค่ะหนูกลัวคุณพ่อจับได้" "ครับๆ" "อยู่ที่นี่สบายดีไหมครับ มีคนดูแลดีไหม" "สบายดีค่ะคุณปู่จ้างแม่บ้านไว้สองคนค่ะคอยดูแลงานในบ้านแทนคุณแม่ระหว่างที่อยู่ที่นี่ค่ะ" "ดีแล้วล่ะครับ ถ้าจ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม