ตอนที่15 ชัดเจนนานแล้ว
บรรยากาศภายในร้านอาหารไทยรูปแบบฟิวชั่นช่วงเย็น คลาคล่ำไปด้วยบรรดาลูกค้าที่ต่างติดอกติดใจในรสชาติของอาหารรวมไปถึงการตกแต่งด้วยสไตล์อินดัสเทรียลลอฟต์ โล่งโปร่งสบายด้วยบานกระจกรอบร้าน เพิ่มความสดชื่นด้วยสีเขียวสบายตาของต้นไม้นานาพันธุ์ แซมด้วยสีสันหลากสีของดอกไม้ที่ปลูกเสริมบรรยากาศช่วยสร้างสีสันให้กับบริเวณด้านหน้าของร้าน
ธาราเดินเข้ามาในร้าน พลางกวาดสายตามองหาใครบางคนที่เขาตามหา ก่อนจะหยุดสายตาไว้ที่ชายหนุ่มอยู่ในชุดเสื้อยืดสีขาว กางเกงยีนส์นั่งฟุบอยู่ที่เคาน์เตอร์บาร์ มองปราดเดียวเขาก็รู้แล้วว่าคือภัทรกฤช เชฟหนุ่มคนดังหุ้นส่วนใหญ่ของร้านนี้
“เห้ย!! ได้ข่าวว่ามึงอู้งานจนเขาไล่ออกเลยเหรอวะ”
“ใคร? เอาที่ไหนมาพูด”
“มึงไง...เห็นเขาบอกมาว่ามึงเอาแต่กินเหล้าเมา ไม่ทำงานทำการ สรุปมึงเป็นไรวะ ไหนบอกกูมาสิ”
“เปล่า”
“เปล่า!!!! นี่มึงเห็นกูโง่ขนาดนั้นเลยเหรอวะ” แสร้งตะเ
