เวลาผ่านไปนานเกือบจะอาทิตย์แล้วที่ฉันกลับมาใช้ชีวิตอย่างสงบสุขอีกครั้ง และทุกวันฉันก็จะต้องมีช่วงเวลาอยู่กับนายวิคเตอร์ตลอด เขามักจะชวนฉันไปทานข้าวบ้างล่ะ เดินเล่นบ้างล่ะหรือบางทีก็มาหาฉันเพื่อขอยาแก้ปวดไม่ก็…มาเพื่อทำแผล ฉันและหมอนั่นกลายเป็นเพื่อนกันไปโดยที่ไม่รู้ตัวจนชีวิตของฉันมันดูปกติดี ไม่ได้ดูวุ่นวายเท่าเริ่มแรกที่เราได้รู้จักกัน
พ่อแม่ของฉันเพิ่งจะกลับมาจากต่างประเทศหลังจากไปฮันนีมูนกันสองต่อสองมาอย่างมีความสุข ประจวบเหมาะกับฉันที่เข้าบ้านไปเอาของพอดีท่านจึงให้ขนมกล่องใหญ่มาสองชุด แถมยังกำชับหนักหนาว่าต้องเอาไปให้พี่แกให้ได้นะเพราะนี่แหละคือของโปรดของพี่เสือเลย
@ตึกวิศวกรรม
ฉันเดินมาเจอกับแก๊งเพื่อนซี้ของวิคเตอร์กำลังนั่งเล่นตามประสา พอพวกเขาเห็นฉันก็กวักมือเรียกทันที
“ต้นข้าว มานี่ก่อนสิ” เอกเรียก
“ไงต้นข้าว มาหาไอ้วิคเตอร์เหรอ” วายุเอ่ยแซว
“สวัสดีฉันมาหาพี่เสือน่ะ” ฉันนั่ง
