บทที่ 8 อย่าได้ท้าทายนักล่า NC

1647 คำ

เดวาครางเสียงกระเส่านัยน์ตาฉ่ำปรือหยาดเยิ้ม ลมหายใจหอบกระชั้น หน้าท้องหดรัดเมื่อนิ้วแกร่งข้างหนึ่งเลื่อนมาชำแรกแยกกลีบกุหลาบจนเผยให้เห็นร่องสวาทสีสด เพียงปลายนิ้วสัมผัสถูกจุดอ่อนไหว เธอก็เสียววาบขึ้นมาทันทีทั้งร่าง “อ่าส์” “ครางชื่อพี่อีกเดวา…ครางดัง ๆ แล้วพี่จะให้เธอเสียวจนขาดใจ” เขาคำรามในลำคออย่างร้ายกาจ ภาพเบื้องหน้าทำให้รู้สึกเลือดในกายร้อนรุ่ม ลำคอแห้งผากจนต้องเผลอกลืนน้ำลาย รามิลไม่ใช่คนโง่ จากท่าทางของเดวาแล้ว …เธอยังไม่เคย “ยะอย่าแกล้ง” ริมฝีปากเล็กครางฮือแผ่วเบาราวกรงเล็บแมวตัวเล็ก ๆ กำลังข่วนที่หัวใจ ไม่เจ็บแต่กลับทำให้เขาแสบ ๆ คัน ๆ ในอก มือหนาช้อนขอพับของเดวาให้ขยับเข้ามาใกล้ นัยน์ตาคมกริบเต็มไปด้วยเพลิงราคะ จ้องภาพเบื้องหน้าเขม็งกลีบกุหลาบที่ถูกแหวกโดยปลายนิ้วของเขาแดงฉ่ำน่าลิ้มลอง และเคลือบอีกชั้นด้วยน้ำสีใสที่ปริ่มออกมาราวกับน้ำค้างที่เกาะอยู่บนดอกไม้สีสวย “ลองชิม

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม