“แกจะรีบไปไหนเนี่ยแพท”
“โรงอาหารไง เดี๋ยวคนเยอะไม่มีที่นั่ง”
“แต่แกดูรีบแปลกๆ นะ แถมท่าทางมีพิรุธอีก คงไม่ได้นัดใครไว้ใช่มั้ย”
“แพท…มะม่วง ทางนี้” ก่อนที่มะม่วงจะได้เอ่ยถามอะไรต่อ เสียงของมาร์คก็ดังขึ้น พร้อมยกมือโบกทักทายมาทางพวกเธอสองคน ทำให้ผู้คนในโรงอาหารคณะบริหารหันมามองเป็นตาเดียวกัน
“แหม…นัดพี่มาร์คนี่เอง ไปกิ๊กกักกันตอนไหนทำไมฉันไม่รู้”
“แค่เจอกันก่อนเข้าคลาส พี่เขาชวนกินข้าวเฉยๆ”
“แค่กินข้าวเฉยๆ แต่แกเขินหน้าแดงไปหมดแล้ว รู้ตัวมั้ย” ระหว่างที่ทั้งคู่เดินเข้าไปยังโต๊ะที่รุ่นพี่นั่งอยู่ เพื่อนสาวก็เอ่ยแซวไม่หยุด แพทได้แต่ยิ้มออกมา
“กินอะไรดีครับ เดี๋ยวพี่ไปซื้อให้” มาร์คลุกขึ้นยืนเต็มความสูงเอ่ยถามพร้อมรอยยิ้มที่เปื้อนบนใบหน้า นาทีนี้อย่าว่าแต่แพทที่กำลังอ่อนระทวยเลย มะม่วงรวมถึงสาวๆ ที่อยู่ไม่ไกลมากนักก็พากันเคลิ้มตามเป็นแถว
“พี่มาร์ค…เจสอยากกินข้าวมันไก่ร้านนั้น ได้
