EP2 ‘Prom night’ - Part 1

1708 คำ
EP2 ‘Prom night’ - Part 1 “เขิน?” “ไม่ต้องพูดเลย!” ราชาหัวเราะคนที่กำลังซุกอกเขาอยู่ด้วยความเอ็นดู หลังจากที่โดนเขาสอน ‘วิธีง้อ’ ไปมิวมิวก็ไม่ยอมมองหน้าราชาอีกเลยความหงุดหงิดก่อนหน้านี้หายไปเกือบหมดเพียงเพราะเธอเลือกที่จะตามมาหาเขา ราชารอจนยัยตัวเล็กที่สูงถึงแค่อกของเขาเลิกเขินก็รีบพาเธอออกมาจากในห้องน้ำทันทีเพราะใกล้จะถึงเวลาสอบแล้ว ร่างสูงยืนมองคนตัวเล็กที่กำลังยืนจัดเสื้อผ้าของตัวเองให้เข้าที่ในกระจกด้วยความเอ็นดูพอเห็นว่าเรียบร้อยแล้วเขาก็เดินนำเธอออกไปข้างนอกเพื่อดูต้นทางว่ามีใครอยู่หรือเปล่า กลัวว่าถ้าออกไปด้วยกันสภาพนี้มิวมิวจะดูไม่ดีน่ะ “เดี๋ยวก่อนราชา” แต่ยังไม่ทันได้เดินออกไปคนตัวเล็กก็ดึงแขนเรียกรั้งเขาไว้ซะก่อน “มีอะไรหรือเปล่า?” เขาถามเมื่อคนตรงหน้าเอาแต่เม้มปากแน่นท่าทางอึกอักไม่ยอมพูดอะไรสักที “งานพรอมคืนพรุ่งนี้...” “…” “ชาจะไปหรือเปล่า” “คงไม่อะ เสียเวลา” ราชาตอบกลับโดยไม่ต้องคิดเพราะเขาตัดสินใจตั้งแต่ที่รู้ว่าจะมีงานนั่นแล้วซึ่งคำตอบของเขาทำเอาคนถามถึงกับย่นจมูก “ทำไมอ่า มันเป็นงานสุดท้ายที่เราจะได้เจอเพื่อนทุกคนเลยนะหลังจากนี้ทุกคนก็คงแยกย้ายกันแล้ว ถ้าไม่ไปก็น่าเสียดายออกนะ” “เหอะ พวกมันเคยนับเราเป็นเพื่อนด้วยเหรอ” คนตัวสูงเค้นหัวเราะ อย่างที่รู้ว่านอกจากเควินราชาก็ไม่ได้คบเพื่อนคนอื่นแล้วก็ไม่ได้มีความผูกพันอะไรกับใครอยู่แล้ว ไอ้งานพรอมอะไรเนี่ยเขาก็ไม่อินซึ่งพอได้ยินเขาพูดแบบนั้นมิวมิวก็ทำหน้างอยิ่งกว่าเดิม “อย่างน้อยก็มีมิวคนหนึ่งนะที่เป็นเพื่อนชา” “เพื่อน?” “อื้อ หรือราชาไม่อยากเป็นเพื่อนกับมิว” ระหว่างเขากับมิวมิวไม่ได้มีสถานะที่ชัดเจนแต่จะบอกว่าเป็นแค่เพื่อนกันก็ดูจะเกินไปหน่อย เพิ่งโดนเขาจูบจนปากเจ่อแท้ๆ ยังจะบอกว่าเป็นเพื่อนกันอีกเหรอวะ “ขอบคุณที่อุตส่าห์ลดตัวมาเป็นเพื่อนกับคนจนๆ อย่างเรานะครับคุณหนู” “ราชาไม่พูดแบบนี้ : (” คนตัวเล็กเบะปากส่ายหัวอย่างไม่ชอบใจ เธอไม่ชอบเวลาที่ราชาดูถูกตัวเองด้วยการประชดประชันแบบนี้เลย ร่างสูงได้แต่ถอนหายใจแล้วส่งมือไปลูบหัวเธอเบาๆ อยากโกรธเธอชิบหายแต่ก็ไม่เคยทำได้เลย “เอาเป็นว่าเราไม่ไป เธอไปสนุกกับเพื่อนเลยไม่ต้องห่วงเรา” “แต่มิวอยากไปกับชา” “…” “ไปด้วยกันนะ” สุดท้ายมิวมิวก็ตัดสินใจบอกความต้องการของตัวเองออกไป มีผู้ชายมากมายต่อแถวกันเข้ามาชวนเธอไปงานด้วยแต่คนที่เธอรอให้มาชวนกลับไม่มาชวนสักทีจนเธอต้องเป็นฝ่ายเอ่ยปากชวนก่อน แบบนี้หมายความว่าเธอยังไม่ได้ตอบตกลงไปกับใครเลยสินะ อ่า แค่คิดว่าเธอเลือกเขามากกว่าผู้ชายพวกนั้นหัวใจมันก็เต้นแรงจนแทบบ้า ราชาต้องใช้ความพยายามอย่างมากในการกลั้นยิ้ม แต่ถึงจะดีใจแค่ไหนเขาก็ต้องปฏิเสธคำขอของเธออยู่ดี “มีคนอยากไปกับเธอตั้งเยอะเลือกๆ ไปสักคนสิ” “ราชา!” ร่างบางตะคอกชื่อเขาเสียงแข็งอย่างขัดใจ ในเมื่อเธอชวนเขาก็หมายความว่าอยากไปกับเขาไงถ้าเธออยากไปกับคนอื่นเธอจะมาชวนเขาทำไม ท่าทางของมิวมิวทำเอาราชารู้สึกผิดแต่จะทำยังไงได้ในเมื่อเขาไปกับเธอไม่ได้จริงๆ “เฮ้อ อย่ามาอะไรกับเราเลยมิวมิว ชีวิตเรามีอะไรให้ต้องทำอีกเยอะไม่ว่างไปเล่นสนุกเหมือนพวกเธอหรอก” “แค่คืนเดียวก็ไม่ได้เลยเหรอ” “อือ ไม่ได้” สำหรับคนที่มันไม่มีน่ะแม้แต่นาทีเดียวก็ไม่ได้เพราะทุกนาทีของเขาคือ...เงิน แม้ว่าจะรู้อยู่แล้วว่าถ้าชวนออกไปมีโอกาสสูงมากที่จะโดนเขาปฏิเสธแต่พอเอาเข้าจริงมิวมิวก็เสียใจอยู่ดี ชีวิตมัธยมของเรากำลังจะจบลงแล้วซึ่งนอกจากในโรงเรียนเธอก็แทบจะไม่มีความทรงจำเรื่องอื่นร่วมกับราชาเลยนะ น่าเสียดายจัง... ราชามองเห็นความผิดหวังจากดวงตากลมโตจนเริ่มรู้สึกผิดที่เขาไม่สามารถใช้ชีวิตแบบคนทั่วไปได้ เขาไม่อยากให้มิวมิวยึดติดกับเขามากเกินไปอยากให้เธอได้ไปสนุกและใช้ชีวิตเหมือนเด็กวัยรุ่นทั่วไปจึงพูดประโยคที่ไม่น่าฟังออกไป “ไปชวนคนอื่นเถอะ เราไปกับเธอไม่ได้จริงๆ” ความผิดหวังถูกแทนที่ด้วยความโกรธเมื่อโดนเขาไล่ให้ไปกับคนอื่น “งั้นเราจะควงหนุ่มหล่อสักคนไปงานด้วย อย่ามาหึงทีหลังก็แล้วกัน!” พูดจบคนตัวเล็กก็ผลักอกแกร่งไปเต็มแรงจนราชาเซถอยหลังไปหนึ่งก้าวก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำผ่านหน้าเขาไปเลย ราชาได้แต่ส่ายหัวอย่างอ่อนใจให้กับท่าทางประชดประชันนั่น ก็ไม่ใช่ครั้งแรกหรอกนะที่เขาโดนเธองอน ว่าแต่เพื่อนกันใครเขาหึงกันล่ะยัยคุณหนู . . . Prom night “ไหนบอกจะไม่มาไงวะ” “แหกตาดูด้วยกูมาทำงาน” ราชาในชุดพนักงานจากร้านอาหารชื่อดังที่รับหน้าที่จัดงานเลี้ยงจบการศึกษาให้กับโรงเรียนของเขาในคืนนี้หันไปตอบเควินที่ปลีกตัวจากสาวสวยที่เขาควงมางานด้วยเพื่อมาทักทายเพื่อนถึงหลังเวที ราชาไม่ได้ตั้งใจจะมาแล้วก็ไม่อยากมาด้วยแต่บังเอิญว่างานที่เขารับไว้มันคืองานเลี้ยงของโรงเรียนเขาเองซึ่งเขาก็เพิ่งมารู้เอาตอนมาถึงนี่แหละ ราชาพยายามไม่ออกไปแสดงตัวแล้วนะเพราะไม่อยากคุยกับใครแถมวันนี้เขายังใส่หน้ากากอนามัยด้วยก็ไม่คิดว่าจะมีใครสังเกตเห็นแต่ไอ้เพื่อนตัวดีก็ดันจำเขาได้อยู่ดี “รางวัลคนขยันแห่งปีต้องมาแล้วนะ เพื่อนกูเล่นขยันซะขนาดนี้” “พูดมาก ไปหาสาวมึงเลยไปไม่ต้องมาสนใจกู” “เออครับ เสร็จงานแล้วโทรมานะไปสนุกกัน” “ไม่ไปต่อกับสาวหรือไง” “ก็…” “ไม่ต้องเป็นห่วงกูหรอกมึงไปสนุกเลย เสร็จงานกูก็กลับแล้ว” ราชาบอกแบบนั้นเพราะรู้ว่าเควินเป็นห่วงกลัวว่าเขาจะเหงาแต่เขาไม่เป็นไรจริงๆ ไม่อยากให้เพื่อนอดสนุกเพราะตัวเองแม้ว่าเควินจะไม่ได้คิดแบบนั้นก็เถอะ “เออๆ ไว้เราไปฉลองกันทีหลังแล้วกันกูไปนะ” “เดี๋ยวเควิน” “ว่า?” “มึง...เจอมิวมิวบ้างมั้ยวะ” เควินถึงกับยิ้มกรุ้มกริ่มเมื่อได้ยินคำถามนั้นจากเพื่อน ราชาไม่เคยสนใจใครก็จริงแต่มิวมิวเป็นข้อยกเว้น เรื่องความสัมพันธ์ของราชากับมิวมิวน่ะเควินรู้ดีเลยล่ะว่ามันมีอะไรมากกว่าเพื่อนร่วมชั้น ถึงจะยังไม่ใช่แฟนกันแต่ทั้งคู่ก็คงมีความรู้สึกดีๆ ให้กันอยู่ไม่น้อย “อยู่หน้าเวทีกับเพื่อนๆ เขานู่น กูบอกเลยว่าวันนี้ยัยคุณหนูของมึงฮอตสัส” เควินทิ้งระเบิดไว้ให้เพื่อนรักจิตใจว้าวุ่นเล่นๆ ก่อนจะขอตัวเข้าไปสนุกในงานต่อ ราชาเก็บเอาคำพูดของเควินมาคิดต่อ ไม่รู้ว่าฮอตที่ว่าเควินหมายถึงมีคนเข้าหาเยอะหรือเพราะการแต่งตัวของมิวมิวกันแน่เพราะวันนี้ผู้หญิงส่วนมากใส่ชุดเดรสมางานกันเป็นงานที่ทุกคนแข่งกันแต่งตัวสวยจนเขาอดคิดไม่ได้ว่ามิวมิวจะแต่งตัวแบบไหนมากันนะ ตั้งแต่เหตุการณ์ในห้องน้ำเมื่อวานเขากับเธอก็ไม่ได้คุยกันอีกเลย ไม่รู้ว่าเธอหายงอนเขาแล้วหรือยัง ผ่านไปเกือบชั่วโมงเสียงเพลงและเสียงพูดคุยกันอย่างสนุกสนานของเพื่อนร่วมรุ่นจากในงานดังออกมาเป็นระยะจนคนที่อยู่นอกงานอย่างราชาได้ยิน ถึงจะบอกว่าไม่สนใจงานแบบนี้แต่พอเอาเข้าจริงแล้วเขาก็ยังเป็นแค่เด็กวัยรุ่นคนหนึ่งที่อยากมีช่วงเวลาสนุกสนานและได้ใช้ชีวิตเหมือนเพื่อนร่วมรุ่นคนอื่นบ้างเหมือนกัน... “ราชา!” “คะ ครับ” “เหม่ออะไรมาเอาเครื่องดื่มไปเสิร์ฟโซนหน้าเวทีหน่อย” “ครับๆ” เสียงผู้จัดการเรียกสติให้เขาต้องรีบไล่ความคิดฟุ้งซ่านออกไปให้หมดแล้วรีบไปทำหน้าที่ของตัวเองต่อ ใช่ เขาไม่มีเวลามาคิดเรื่องเล่นสนุกอะไรพวกนั้นหรอกสิ่งที่สำคัญที่สุดสำหรับเขาตอนนี้คือเรื่องเงินเท่านั้น . . หลีกเลี่ยงที่จะมาโซนหน้าเวทีมาได้ตั้งนานแต่สุดท้ายราชาก็เลี่ยงไม่ได้เมื่อเขาต้องยกถาดเครื่องดื่มไปเสิร์ฟ โชคดีที่ไฟในงานค่อนข้างสลัวมองเห็นหน้าใครไม่ค่อยชัดเท่าไหร่ก็ได้แต่ภาวนาให้ไม่มีใครสังเกตเห็นเขาก็แล้วกันเพราะเขาขี้เกียจฟังคำพูดหรือตอบคำถามของใคร “ขอเครื่องดื่มทางนี้หน่อยค่ะ” แต่เหมือนคำขอของราชาจะไม่ได้ผลเมื่อเอริที่นั่งอยู่โต๊ะเดียวกับมิวมิวยกมือเรียกให้เขาเอาเครื่องดื่มไปเสิร์ฟแล้วตำแหน่งที่มิวมิวนั่งอยู่มันทำให้เธอมองเห็นหน้าเขาได้พอดี เพียงแค่สบตากันทั้งคู่ก็ชะงักไปชั่วขณะ มิวมิวชะงักด้วยความตกใจส่วนราชาชะงักเพราะสะดุดตาเข้ากับชุดที่เธอใส่... มันโป๊ไปมั้ยวะ?
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม