ตอนที่ 1 รู้จัก 2/3
1573 คำ
ในขณะที่น้องสาวตัวดัขึ้นไปพักผ่อนพี่ชายอย่างจีโอก็ได้เวลาโทรหาสาว ๆ ในสต็อก
“จ๋า~ ตัวเอง วันนี้น้องเค้าย้ายเข้าบ้านมาแล้ว..เป็นน้องสาวแท้ ๆ พ่อแม่เดียวกันเลยค่ะ ไว้เรานัดเจอกันข้างนอกดีกว่านะคะ เค้าจะจัดหนัก ๆ ให้เลยค่ะ”
“...”
“ตัวเองอย่างอนเค้าสิคะ วันหลังเค้าจะพาตัวเองมาแนะนำกับน้องแน่นอน แต่วันนี้น้องเค้าเดินทางมาเหนื่อย ให้อะไรลงตัวก่อนนะคะ”
“...”
“เจอกันค่ะที่รัก จุ๊บ ๆ”
ฉันเดินมาได้ยินบทสนทนาจ๊ะจ๋าของพี่ชายแล้วก็ได้แต่เบะปากมองบน ก่อนจะยิ้มออกมาจาง ๆ พี่ชายฉันเวลาคุยกับแฟนน่ารักชะมัด ถ้าฉันมีแฟนจะเป็นแบบนั้นไหมนะ
“อะแฮ่ม คุยเสร็จแล้วใช่ไหมคะ...ตัวเองจ๋า~” ฉันยิ้มมุมปากเพื่อบอกว่าฉันได้ยินทุกประโยคนะ ส่วนพี่จีโฮก็ทำหน้าเหวอไปเลย
“นิสัยไม่ดี ชอบแอบฟังคนอื่นคุยโทรศัพท์เหรอ”
ฉันยักไหล่ไม่รู้ไม่ชี้แล้วเดินไปนั่งโซฟาเปิดทีวีดูอะไรไปเรื่อย
“เอ้อ พี่จี ขอหนูดูหน้าแฟนพี่บ้างสิ สวยไหมอะ อยากรู้จัก จะได้มีพี่สาวไว้คุยเล่นบ้าง” ฉันหันไปถามอย่างเสนอหน้า อยากรู้ว่าผู้หญิงคนนั้นเหมาะกับพี่ชายสุดหล่อของฉันหรือเปล่า
“คนไหนดีล่ะ”
เขาพูดพลางเลื่อนหน้าจอโทรศัพท์ ฉันยื่นหน้าเข้าไปดูแล้วก็ต้องตกใจ เมื่อเห็นแชทผู้หญิงเต็มไปหมด ไม่น่าจะเป็นแฟนแล้วมั้ง เรียกว่าคนคุยดีกว่า
“เหอะ ช่างเถอะ ตอนนี้หนูรู้แล้ว ว่าแต่เย็นนี้มีอะไรกินบ้างอะ”
“พี่ไม่มีอะไรติดบ้านเลย มีแต่มาม่า เดี๋ยวพาออกไปกินข้างนอกแล้วกัน แกอยากกินอะไรล่ะ”
ปากก็พูดกับฉันนะ แต่มือนี่พิมพ์ยุกยิกหาสาว ๆ อย่างเดียวเลย
“อืม...แถวนี้มีร้านอาหารเกาหลีไหมอะ อยากกินต๊อก”
“มีดิ สักหกโมงครึ่งค่อยออกไปละกัน”
ระหว่างนี้ฉันก็เดินไปต้มมาม่ามากินรองท้องก่อน ตอนนี้แค่บ่ายสามกว่า ๆ เอง กว่าจะหกโมงเย็นมันช่างยาวนานเหลือเกิน
ร้านอาหารเกาหลี X
“นี่ สั่งมาเยอะขนาดนี้จะกินหมดไหม”
พี่จีพูดขึ้น เพราะคิดว่าฉันสั่งมาเยอะเกินกว่าเราจะกินหมด
“พี่มากับใครคิดซะบ้าง คุณโซอาไม่มีคำว่าสั่งมาแล้วกินไม่หมดนะคะ” ฉันรีบย่างเนื้อทิ้งไว้แล้วตักนู่นนี่เข้าท้องทันที ฮือ ก็คนมันหิว~
“เห้ย ไอ้จี”
ฉันหันไปทางต้นเสียงที่มีคนเรียกพี่ชาย คงจะเป็นเพื่อนพี่จี
“วันนี้มากับสาวที่ไหนว้า หน้าไม่คุ้นเลย น่ารักนะเนี่ย แต่เหมือนยังเด็กอยู่เลย อย่าพรากผู้เยาว์นะมึง”
ฉันแทบจะสำลักอาหารทันทีที่ได้ยิน คือพี่เขาไม่คิดจะสังเกตหน้าฉันเลยเหรอ เราสองคนหน้าตาคล้ายกันอยู่นะ ไม่คิดว่าเป็นน้องสาวบ้างเหรอ
“เหี้ยไรมึง น้องสาวกู น้องแท้ ๆ พ่อแม่เดียวกัน ชื่อโซอา...นี่เพื่อนพี่ชื่อครามส่วนนั่นแฟนมันชื่อโดนัท”
ฉันยกมือไหว้ทั้งสองคนทันทีแต่ไม่ได้พูดอะไรเพราะของกินเต็มปาก
“จะกลับกันแล้วเหรอหรือเพิ่งมา”
“จะกลับแล้วมึง กูมานานแล้ว ต้องพาโดนัทไปซื้อของด้วย ไว้เจอกัน”
พี่ครามตบบ่าพี่จีก่อนจะหันมายิ้มให้ฉันแล้วเดินออกจากร้านไป
พวกเรากินกันไปสักพักก็เริ่มอิ่ม แน่นอนว่าของหมดโต๊ะแล้ว บอกแล้วว่ามากับคุณโซอาไม่มีอาหารเหลือหรอก
ในขณะที่พี่จีกำลังเรียกพนักงานมาเช็กบิล ก็มีผู้หญิงคนหนึ่งเดินเข้ามาทำหน้าบึ้งตึงต่อหน้าฉันกับพี่จี
“อีนี่ใครจี”
==Part Jiho==
“อีนี่ใครจี”
ผมมองหน้าฟ้า เด็กในสต็อกคนนี้น่ารำคาญที่สุดแล้ว ไม่เลิกวุ่นวายกับผมสักที ทั้งที่บอกไปแล้วว่าเรามีสถานะเป็นแค่คู่นอนกัน ห้ามเกินเลย แต่เธอก็ล้ำเส้นตลอด ผมหันหน้าหนีแล้วเอานิ้วก้อยขึ้นมาเกาหางคิ้ว ก่อนจะหันไปอธิบาย
“น้อง—”
“จะบอกว่าน้องสาว เป็นพี่น้องกันงั้นเหรอ...คิดว่าฟ้าโง่หรือไง พี่น้องท้องชนกันแบบนี้สินะ”
ประโยคสุดท้ายเธอหันไปเน้นกับโซอา ซวยแล้วมันจะเอาไปฟ้องพ่อแม่ไหมเนี่ย ยิ่งขี้ฟ้องด้วย
“ขอโทษนะ ก็เป็นน้องสาว จะท้องชนกันหรือไม่แล้วเกี่ยวไรด้วยอะ...เสือก...ดูสิคนในร้านมองกันใหญ่แล้ว ไม่อายเหรอ หน้าตาก็ดีแต่มาโหวกเหวกโวยวายกับเรื่องแบบนี้อะ หึ!”
พูดจบเธอก็หันมาถลึงตาใส่ผม ประมาณว่ากลับถึงบ้านเมื่อไหร่จะฟ้องพ่อแม่ที่ทำให้น้องตัวเองมีปัญหา แต่น้องสาวผมนี่ปากร้ายอยู่เหมือนกันนะเนี่ย
“อย่าคิดว่าจะกรี๊ดออกมาเหมือนละครหลังข่าวเชียวนะ ไม่งั้นฉันต่อยจริงด้วย”
ยัยโซอาพูดพร้อมถลึงตาใส่ฟ้าพร้อมกำกำปั้นโชว์ บ่งบอกว่าน้องสาวผมมันเอาจริงแน่
“เช็กบิลด้วยครับ” ผมรีบเรียกพนักงาน เพราะไม่อยากเป็นจุดสนใจในร้านมากไปกว่านี้
“จีโฮ เราต้องคุยกันให้รู้เรื่องตอนนี้...เดี๋ยวนี้ด้วย”
“ค่อยคุยกันข้างนอก ไม่อายเหรอ” ผมหันไปกัดฟันกระซิบข้างหูฟ้า
“ทั้งหมดหนึ่งพันห้าร้อยแปดสิบบาทค่ะคุณลูกค้า”
ผมหยิบเงินออกมาจากกระเป๋าสองพัน ยื่นให้พนักงาน เหลือบไปเห็นน้องสาวผมยังจ้องฟ้าแบบสายตาเอาเรื่องนั่นอยู่
“ไม่ต้องทอนครับ” ผมรีบเดินอ้อมมาฝั่งที่โซอานั่งแล้วหยิบกระเป๋าสะพายเธอพร้อมคว้าข้อมือเธอให้รีบออกจากร้าน ก่อนที่เธอจะไม่พอใจมากไปกว่านี้
“พี่จี หนูไม่ว่านะที่พี่จะมีผู้หญิงเยอะ แต่อย่าทำให้หนูมีปัญหาด้วยได้ไหม พี่ไม่บอกผู้หญิงพวกนั้นเหรอว่ามี—”
พูดยังไม่ทันจบฟ้าก็คว้าข้อมืออีกข้างของยัยโซอา
“ใครให้จับไม่ทราบ”
เธอสะบัดมือออกจากฟ้าแล้วมองอย่างเอาเรื่อง ถ้าปล่อยทิ้งไว้มีเรื่องใหญ่โตแน่
“ฟ้าฟังนะ นี่น้องสาวเรา น้องแท้ ๆ พ่อแม่เดียวกัน แล้วอีกอย่างผมบอกแล้วนะว่าอย่าเกินเลยกว่าคำว่าคู่นอน”
“คือฟ้า…”
ฟ้าหน้าเจื่อนลงเล็กน้อย เหมือนจะรู้สึกผิด
“พี่จีกลับ! แล้วอย่าติดต่อผู้หญิงคนนี้อีกนะ ไม่งั้นหนูฟ้องพ่อแม่แน่ ส่วนเธอเลิกยุ่งกับพี่ชายฉัน ถ้าฉันรู้ว่าเธอยังตื๊อไม่เลิกนะ ฉันจะส่งคนมาฆ่าทิ้งซะ หึ้ย!”
พูดจบยัยโซอาก็ตรงดิ่งไปที่รถทันที ส่วนผมก็รีบตามเธอไป
“พี่...จี...โฮ!”
ฉิบหาย...
==Part Soa==
“พี่...จี...โฮ!” ทันทีที่พี่จีขึ้นรถมาฉันก็รีบตะโกนใส่หน้าทันที คนอุตส่าห์กินของอร่อย ๆ มา ต้องมาอารมณ์เสียเพราะเรื่องที่พี่ชายเป็นคนก่อเนี่ยนะ คอยดูเถอะฉันจะฟ้องพ่อแม่เอาให้เข็ดเลย
“เออ ๆ พี่รู้แล้ว ขอโทษ ๆ เดี๋ยวพรุ่งนี้พาไปช็อปปิ้ง อยากได้อะไรบอกได้เลย พี่จ่ายเอง”
ฉันหันไปยิ้มเย็นให้เขาก่อนจะพูดคำที่เขาไม่อยากได้ยินออกมา
“หนู จะ ฟ้อง พ่อกับแม่”
“เห้ย! พี่ขอโทษ พี่ผิดไปแล้ว อย่าฟ้องเลยนะ จะให้พี่ทำอะไรก็ได้ พี่ยอมทำทุกอย่างเลย นะ ๆ โซอา นะคะน้องสาวคนสวยของพี่นะคะ ๆ”
หึ้ย! หงุดหงิด ๆ ใจก็ไม่ได้อยากฟ้องหรอก ยอมรับว่าตอนเด็กขี้ฟ้อง แต่ตอนนี้ไม่เหมือนตอนนั้นแล้ว แต่จะขออะไรดีนะ
“…”
“อย่าเงียบสิ พี่ใจไม่ดี”
“…”
“โซ ขอร้องล่ะ”
“พี่หยุดพูดสักที หนูรำคาญแล้วนะ”
“…”
ฉันหันไปมองหน้าพี่ชาย ก็เห็นว่าเขาทำหน้าเหมือนหมาหงอยอยู่ข้าง ๆ คือมันก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไร ฉันแค่ไม่ชอบมีปัญหากับใครหน้าไหน
ไม่นานเราก็ถึงบ้าน ทันทีที่พี่จีถอยรถเข้ามาจอดในบ้านได้ ฉันก็รีบลงจากรถทันที โดยมีพี่ชายตัวดีรีบวิ่งเข้ามาเหมือนจะพูดอะไรเหมือนกัน
“อย่าให้มีเรื่องแบบนี้พาดมาถึงหนูอีก รีบไปเคลียร์กับสาว ๆ พี่ซะ ครั้งนี้หนูจะไม่ฟ้องพ่อแม่ แล้วก็พรุ่งนี้หลังจากแม่บ้านทำความสะอาดห้องหนูเสร็จ พี่ต้องพาหนูไปห้างด้วย” ฉันนึกขึ้นได้ว่าที่นี่ไม่มีของกินติดบ้านเลย บวกกับที่ฉันต้องซื้อของใช้ส่วนตัวเพิ่มอีก งั้นก็ให้พี่จีเป็นคนจ่ายทุกอย่างเลยแล้วกัน
“รับทราบครับ”
พี่จีพูดพร้อมตะเบ๊ะเหมือนตำรวจ ทหาร ชิ!
- ผู้เขียน
