เมื่อใกล้ถึงเวลาที่ครอบครัวของมิราจะมาศิวะก็ออกจากบ้านไม่ของกิ่งเกสรตรงไปหามิราที่อยู่ในบ้านของเขา ร่างสูงที่เดินผ่านประตูเข้ามาหยุดชะงักฝีเท้าเมื่อเห็นร่างอรชรในชุดเดรสยาวแขนตุ๊กตากำลังยืนจัดดอกไม้อยู่ที่โต๊ะรับแขก ศิวะยืนมองมิราอยู่แบบนั้นโดยไม่ได้พูดอะไรจนดวงตาหวานนั้นหันมาพบเข้า เขาจึงได้สติก่อนจะชักสีหน้าใส่เธอและพ่นคำร้ายออกไป
‘’ นั้นเธอทำอะไร ใครอนุญาตให้เธอตัดดอกไม้พวกนั้นกัน!!!’ ’ศิวะเดินย่างสามขุมเข้าไปหามิราที่ยืนทำหน้าตาเหล่อหราเพราะตกใจกับเสียงที่ดังของเขา เธอมองเขาสลับกับดอกกุหลาบที่เธอตัดมาเพียงแค่ไม่กี่ดอกอย่างตื่นกลัว
‘’ เอ่อ คือว่าฉันเห็นว่าดอกไม้ในสวนกำลังบานสวยเลยตัดมาจะเอามาประดับโต๊ะรับแขกให้บ้านดูมีสีสันค่ะ ฉันไม่รู้ว่าห้ามตัด’ ’มิรารีบอธิบาย แต่ศิวะกลับกลับดึงข้อแขนเล็กไปกำไว้อย่างแรง
‘’ เสร่อ !!!’ ’เสียงเข้มเอ่ยถ้อยคำร้าย มิราชะงักตกใจไม่คิดว่าเขาจะหวงดอกไม้ขนาด
