“ทานอิ่มแล้วพี่ว่าเราไปฟังเพลงต่อกันดีไหมครับ” เสือเอ่ยถามลิดาระหว่างที่ทั้งคู่นั่งทานอาหารกันอยู่ที่ร้านอาหารแห่งหนึ่ง
“แต่ลิดาว่า....”
“น่านะไปฟังเพลงกับพี่นะครับ รับรองกลับไม่ดึก” เสือยิ้มพร้อมส่งสายตาออดอ้อนเพื่อให้เธอตกลงปลงใจที่จะไปฟังเพลงกับเขา เพราะหลายอาทิตย์ที่ผ่านมาเขาพยายามลุกเธออย่างหนักเพื่อคะแนนไม่ว่าจะโทรหาเธอทุกครั้งเวลาเขาว่างจากงานหรือแม้แต่การส่งข้อความทุกช่วงเวลาของวันหรือแม้กระทั่งบอกฝันดีก่อนนอน
ซึ่งคนอย่างเขาไม่เคยทำแบบนี้กับสาวคนไหนเพราะส่วนมากเขาแค่ส่งยิ้มไปให้สาว ๆ เหล่านั้นก็พร้อมขึ้นเตียงกับเขา แต่กับลิดาต่างออกไปเพราะเธอไม่ได้สนใจเขาตั้งแต่แรก มันจึงทำให้เขารู้สึกสนใจเธอจนอยากเอาชนะ
“ก็ได้ค่ะ” ลิดายิ้มอาย ๆ ตอบรับคำชวนของเสือ จะไม่ให้เธอเขินอายได้ยังไงก็อีกฝ่ายเล่นส่งสายตาออดอ้อนไหนจะรอยยิ้มกระชากใจสาวที่ขยันยิ้มส่งมาให้อยู่ตลอดเวลานั่นอีก ใครไม่ใจละลายให้
