ตอนที่ 15
1454 คำ
พนักงานที่แอบมองต่างเงียบกริบไม่รู้ว่าจะเกิดอะไรขึ้นบ้างแต่ที่รู้คือบอสหวงจริงดูท่าว่าจะหวงมากด้วยแล้วไม่มีใครบอกเด็กฝึกงานใหม่รึไงว่าห้ามยุ่งกับเลขาหน้าห้องบอสถึงจะไม่รู้สถานะชัดเจนว่าเป็นอะไรกับบอสแต่ความหวงมันแผ่ซ่านออกมาจนแทบกลั้นหายใจตอนบอสออกมา
ถ้าบอสอารมณ์เสียเนี่ยงานเข้าทั้งออฟฟิศเลยนะ!
เพลงเดินตามเข้ามาในห้องทำงานพึ่งจะรู้ว่ากระจกภายในห้องสามารถมองเห็นด้านนอกได้โดยที่คนด้านนอกไม่รู้ตัวเลย เธอไม่รู้จะพูดหรืออธิบายยังไงเพราะว่ามันไม่มีอะไรนอกจากน้องจีโน่ขอไลน์
“คุยกับมันทำไมห่ะ เฮียเห็นนะว่ามันมองเพลงแบบไหน” ใจเย็นไม่ไหวจริงๆคนนี้หวงมากกลัวว่าจะมีคนมาเอาใจเธอไปก่อนเขา ไอ้เด็กเวรนั่นมันก็หน้าตาดีอายุใกล้เคียงกันเพลงอาจจะหวั่นไหวก็ได้
“มันไม่มีอะไรเลยนะ เพลงแค่คุยไปตามมารยาทเฉยๆ” ทำไมกดดันแบบนี้เนี่ย
“แต่เฮียไม่อยากให้ใครมายุ่ง!” คนมันหวงมันหึงเลยคิดมากเพียงแค่เห็นแววตาของไอ้เด็กเวรก็รู้เลยว่ามันชอบเธอ เขาให้เธอเป็นโสดได้แต่ห้ามยุ่งห้ามรักหรือแม้แต่จะสนใจใครเพราะคนเดียวที่เธอสนใจได้คือเขาเท่านั้น
“ต่อไปจะไม่มีแบบนี้อีกแล้วค่ะ” หน้าตาดุๆของเฮียนายทำให้เธอรู้สึกว่าตัวลีบลงไปแล้วนะลำพังแค่ดุนิดเดียวยังหน้ากลัวเลยแล้วดูตอนนี้สิ
ให้ตายเถอะ! เขียนไปลาออกตอนนี้ได้ไหมห่ะ
“ไม่ได้สนใจมันใช่ไหม?”
“ไม่เคยสนใจใครอยู่แล้ว วันๆก็อยู่กับเฮียจะเอาเวลาไหนจะสนใจใครละ”
“ขนาดอยู่กับเฮียทั้งวันยังมีคนกล้ามาจีบเลย เฮียไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นแหละ”
“แต่เพลงไม่สนใจใครทั้งนั้นนะ เฮียนายก็รู้ไม่ใช่เหรอคะ?” เขามองหน้าเธอนิ่งเกือบนาทีเหมือนมีอะไรจะพูดแต่ก็ไม่พูดออกมา เขาเดินเข้ามาใกล้เธอมาขึ้นเรื่อยๆจนระหว่างเราห่างกันไม่ถึงคืบด้วยซ้ำแต่ก่อนจะเอ่ยปากถามอะไรก็ถูกปิดปากด้วยจูบแบบไม่ทันตั้งตัว
มือใหญ่เลื่อนประคองใบหน้าเสยได้องศาจูบถนัดมากขึ้นในขณะที่อีกข้างเลื่อนไปสัมผัสแผ่นหลังดันเข้าหาตัวแนบชิด ปากเล็กเต็มไปด้วยความหวานมอมเมาให้จูบได้อย่างไม่หยุดไม่ว่าจะผละออกมาสบตากลมโตแล้วจูบซ้ำๆจนพอใจถึงได้จูบกลางหน้าผากซ้ำอีกครั้ง
หวงขนาดนี้เมื่อไรจะเข้าใจสักทีว่าควรทำตัวยังไง
“เฮียจะย้ายไอ้เด็กเวรไปที่อื่น” มันก็ยังไว้ใจไม่ได้เผื่อมันคิดจะลองดีมาแย่งเธอไปจากเขา
“น้องเขาไม่รู้เรื่องซะหน่อย เฮียให้โอกาสน้องเขานะ” เธอจะทำให้เด็กคนหนึ่งตกงานรึเปล่าเนี่ย
“ปกป้องมันเหรอ?”
“เปล่าค่ะ น้องจีโน่แค่ไม่รู้ว่าเพลงเป็นอะไรกับเฮีย ป่านนี้คงมีคนบอกแล้ว”
“งั้นจำไว้ว่าถ้ามีรอบสองเฮียไล่ออกแน่”
“ขี้หวงนะรู้ตัวบ้างไหม?” ไม่รู้ว่าทำไมถึงชอบความชัดเจนของเขานะ หวงแบบเปิดเผยจีบเธอแบบไม่เกรงใจใครเลยสักคนแถมยังดื้อเก่งอีกด้วย
“ก็มีแค่คนเดียวจะไม่หวงได้ไงละ” ถ้าไม่รักอย่าคิดนะว่าจะหวงขนาดนี้ เขายังไม่รู้เลยว่าถ้ามีเหตุการณ์หนักกว่านี้จะทนไหวไหม ความกลัวจะถูกแย่งมันยังเหมือนปมฝังอยู่ในใจตีตราให้เขาเป็นคนขี้แพ้สอบตกทุกความสัมพันธิ์กว่าจะเปิดใจรักใครสักคนไม่ใช่เรื่องง่ายๆ
“ยิ้มหน่อยสิทำหน้าดุแบบนี้เพลงกลัวนะ” ทำใจดีสู้เสือแล้วชูสองนิ้วดันที่มุมปากหยักจนเขายอมยิ้มออกมาถึงนัยตาจะดุแต่มีเสน่ห์ดีนะ เฮียนายมองเธอก่อนจะก้มลงมาช้าๆประทับปากลงจูบเธออีกครั้ง
“เฮียไม่รู้ว่าจะทำยังไงให้เพลงหายกลัว” เมื่อก่อนชอบที่หน้าตาดุจนดูโหดเลยในบางครั้งแต่ครั้งนี้กลับไม่ชอบเลย เขาอยากให้เธอรักแต่มันจะเป็นไปได้ไงถ้ายังกลัวกันแบบนี้
“เพลงอยู่กับเฮียตั้งหกเดือนคงจะหายกลัวไปเองแหละ”
“อย่ายิ้มให้ใครเยอะนะ รู้ไหมว่าลักยิ้มมันน่ารักจนใครๆก็แอบมองกันหมดแล้ว” ความจริงเพราะหน้าตารูปร่างต่างหากละที่ดึงดูดสายตาใครต่อใครให้แอบมองกัน
เขาหวงนะถึงแอบมองเรื่อยๆโดยไม่ให้เธอรู้แล้วก็ไม่สามารถจะห้ามสายตาใครได้ด้วยดังนั้นแอบมองเงียบๆถ้าคนไหนมันกล้ามายุ่งกับเธอเดี๋ยวเจอดี
คิดว่าคงไม่มีใครอยากกระเด็นออกจากบริษัทเร็วๆนี้นะ
“เพลงไปทำงานก่อนนะ” อากาศรอบตัวมันร้อนไปหมดเลยยิ่งสบตาเฮียนายแล้วยิ่งรู้สึกว่าใจเต้นรัวมากขึ้น เธอประหม่าแบบไม่มีสาเหตุยอมให้เขาจูบตามใจอีกด้วย
“แก้มแดงจัง”
“อากาศมันร้อนค่ะ เพลงขอตัวนะ”
อากาศเย็นปรกติแต่เป็นเธอต่างหากละที่เขินมากจนแก้มแดงขนาดนี้ ได้จูบกันอีกแล้วถึงจะเป็นเพราะความหวงแต่ครั้งที่สองมันไม่ใช่เลยนะเพราะตั้งใจแล้วเธอก็จูบตอบด้วย
คนน่ารักนี่ปากหวานดีจริง!
“หนูไม่มีทางหนีเฮียพ้นหรอก” ก็รักใครจะว่ายังไงก็ช่างสิเขาไม่สนใจอยู่แล้ว
เวลาผ่านไปจนกระทั่งถึงเวลานัดสิบโมงตรงคุณเจตตัวแทนจากฝรั่งเศษเข้ามาติดต่อเพื่อคุยรายละเอียดสินค้ามูลค่าหลักร้อยล้านที่จะส่งในอาทิตย์หน้าผ่านเรือส่งสินค้า
“คุณเพลงทำงานนานยังครับครั้งที่แล้วผมมายังเห็นเป็นอีกคนอยู่เลย” เจตยิ้มอ่อนมองเลขาคนสวยตัวเล็กน่ารักพูดเพราะมีเสน่ห์มากโดยที่ไม่ต้องทำอะไร ครั้งที่แล้วจะเป็นอีกคนที่น่าจะท้องอยู่
“พึ่งมาทำได้ไม่กี่วันค่ะพอดีคนเก่าลาคลอด”
“อ่อ…นี่นามบัตรผมครับเผื่อติดต่อสะดวกขึ้น” มือเปิดกระเป๋าหยิบนามบัตรส่งให้เลขาคนสวยตรงหน้าตามองแทบไม่กระพริบแต่ก่อนที่เธอจะยื่นมือมารับกลับมีมือใหญ่ของผู้ชายอีกคนมารับไปแทน
“ขอบคุณครับคุณเจต” คิดจะจีบเด็กของเขาเหรอวะฝันไปสามชาติเถอะ นามบัตรที่ให้มาเก็บไว้กับตัวเองอย่าคิดว่าเพลงจะได้ติดต่อมันเลยเพราะเขาไม่ยอมแน่ ดูสายตาที่มองสิเยิ้มเชียวนะคงจะคิดแย่งเธอไปสิท่า
“แล้วน้องเพลงจะไปตรวจของเองรึเปล่าครับ ทุกครั้งทางบริษัทจะส่งเลขาไปตรวจผมจะอยู่ด้วย” มันเป็นโอกาสอันดีที่จะสานความสัมพันธิ์กับเลขาหน้าตุ๊กตาคนนี้ ดูยิ้มสิทำใจละลายหมดแล้วนะไม่รู้ว่าประธานบริษัทนี้ทนได้ไงที่มีเลขาหน้าตาดีอยู่ใกล้ตัวถ้าเป็นเขานะคงจะจีบตั้งแต่วันแรกแล้ว
“ผมคิดว่าจะไปกับเพลงเองครับ ครั้งนี้ผมอยากจะไปตรวจตราดูเองบ้าง” อย่าคิดว่ามันจะได้อยู่ใกล้ชิดคนของเขา
“แต่อากาศร้อนมากนะครับคุณจะทนไหวเหรอ?”
“ไหวครับ ปรกติคุณเจตจะให้เลขาไปแล้วทำไมครั้งนี้ไปเองละครับ?”
“ผมก็อยากจะดูอะไรดีๆบ้างสิครับ วันๆอยู่ในห้องทำงานบางทีก็เบื่อนะคุณเพลงละครับเบื่อบ้างไหม?”
“ไม่ค่ะ เพลงว่าสนุกดีมีแต่เรื่องไม่คาดคิดคอยชาเล้นจ์ตัวเองตลอด” แต่ไม่คิดว่าวันเดียวจะมีถึงสองเรื่องเข้ามาแบบนี้ เรื่องจีโน่เฮียนายควันแทบออกหูแล้วดูครั้งนี้สิใบหน้าดุค่อยๆเปลี่ยนเป็นหน้ากลัวหันมามองเธอเหมือนคาดโทษทั้งที่ตอบไปตามมารยาทเฉยๆนะ
วันนี้ก้าวขาผิดรึไงถึงมีแต่เรื่อง!
“ท่าทางน่าสนุกนะครับ”
“ค่ะ คุณเจต”
- ผู้เขียน
