พวกเรานั่งคุยกันจนถึงสองทุ่มฉันกับปลื้มก็ชวนพี่แหววกับน้องดรีมกลับที่พัก ซึ่งทั้งคู่ก็เห็นด้วย
“พรุ่งนี้พี่ฝากพี่ๆ ดูน้องให้หน่อยนะ พี่กลับกรุงเทพฯ น่าจะมาหาดรีมอีกทีดึกๆ”
“ได้ค่ะพี่ ดูแลให้” ฉันรับปากพี่แหววอีกครั้งหลังจากที่คุยกันมาแล้วตอนกลางวัน พี่เขาน่าจะตั้งใจบอกปลื้มด้วยแหละ
“ปลื้มกับวิปครีมเอารถมาคันเดียวใช่ไหม”
“ค่ะพี่แหวว ช่วงนี้ไม่ให้เขาขับรถ โดยเฉพาะทางไกล”
“ออ พี่ว่าจะฝากดรีมกลับพร้อมปลื้ม”
“เดี๋ยวหนูกับปลื้มแวะเข้าไปส่งน้อง เราพักใกล้ๆ”
“หืม ปลื้มไม่ได้พักรีสอร์ตที่กองจัดให้เหรอ” พี่แหววน่าจะเอะใจกับสิ่งที่ฉันบอกเลยถาม ปลื้มเป็นคนตอบพี่แหววเองเรื่องนั้น
“เมื่อคืนก็นอนนั่นแหละครับ”
“มันไม่โอเคเหรอ หรือแอบนัดสาวไว้” พอถูกพี่แหววแซวมาแบบนั้นปลื้มก็หันขวับมามองฉัน ไม่รู้ตกใจอะไร ไม่ได้นัดสาวไว้เสียหน่อย
“มันอยู่ในป่าน่ะครับพี่แหวว วังเวงๆ ผมไม่ถูกกับกลิ่นไม้ด้วย มันรู้
