Chapter 5

1486 คำ

เอซ … เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น ปลุกความสนใจของผมให้ลุกขึ้นนั่งบนเตียงเพื่อดูว่าใครโทรมา เป็นพ่อที่โทรมาหา รอยยิ้มปรากฏขึ้นบนใบหน้าของผม และผมหยิบโทรศัพท์เดินไปที่ระเบียงเพื่อคุยกับพ่อ “พ่อครับ” ผมยิ้มอย่างมีความสุขเมื่อรับสาย เนื่องจากตารางงานที่ยุ่งของพ่อทำให้เราแทบจะไม่ได้คุยกันเลย พ่อมักจะโทรหาผมตอนดึกเพื่อต้องการจะรู้ว่าผมอยู่ที่ไหน ผมรู้ว่าเขารู้ว่าผมกำลังทำอะไรจากเจ้าหน้าที่ของโรงเรียน แต่แล้วผมก็รู้สึกซาบซึ้งใจเสมอในทุกๆครั้งที่พ่อใช้เวลาว่างเพื่อโทรหาหรือมาเยี่ยมผม “ว่าไงเพื่อนยาก” ผมได้ยินเสียงเขาจากอีกฝั่ง ตามด้วยแม่กับเอมีเลีย น้องสาวที่อยู่ข้างหลัง เอมีเลียเป็นน้องสาวคนเล็ก เธอยังเรียนอยู่เกรด 6 เด็กคนนี้ค่อนข้างจะดื้อรั้นแต่ก็มีใจที่เปิดกว้างสำหรับทุกคนที่อยู่รอบตัวเธอ เธอเป็นลูกรักของพ่อ พ่อของผมตามใจเธออย่างมาก และยิ่งไปกว่านั้น แม้แต่ปู่ของผมก็ตามใจเธอเสียมากมีเพียงแม่ที่ทำใ

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม