“หายใจเข้าลึกๆ” เธอพูด และผมก็บังคับตัวเองให้วางมือลงบนเข่าแล้วมองไปข้างหน้า ในขณะที่รู้สึกว่าเธอกำลังแตะที่หน้าอกของผม
“เอซ?”จุงวิ่งเข้ามาในห้องพร้อมกับส่งเสียงฮึดฮัดขณะที่เขามองมาที่ผม และหันไปถามหมอ "เขาเป็นอะไรหรือเปล่าครับ?" เขาถามขณะวางกระเป๋าไว้บนเก้าอี้แล้วหันกลับมาหาผมขณะที่หมอตรวจโดยใช้หูฟังของแพทย์ "หายใจออก" หมอบอกและผมก็ทำตาม ผมมองไปที่จุงที่ดูสับสนจนเกินไป
“อืม ดูเหมือนจะไม่มีอะไรผิดปกตินะ” หมอที่ดูเหมือนจะอายุ 50 ปลายๆ หัวเราะเบาๆ ขณะที่เธอตบที่หลังและโยนหูฟังของเธอไปคล้องที่คอ เธอผลักเก้าอี้หมุนไปที่โต๊ะของเธอ “หมอครับแล้วทำไมหัวใจผมถึงเต้นแรงล่ะครับ” ผมถามอย่างสับสนขณะเอามือแตะหน้าอกและรู้สึกได้ว่าหัวใจเต้นแรง
“หัวใจเต้นแรง?” จุงดูงุนงง
“ใกล้สอบแล้วใช่ไหมล่ะ หรืออาจจะเป็นภาวะหัวใจเต้นเร็วกว่าปกติ ความเครียดจากการสอบ” หมอพูดแต่นั่นไม่ได้ทำให้ผมมั่นใจจริงๆว่าไม่ได้เป็นอะ
