ตอนที่ 3.1 คนใจดำ

1293 คำ
ตอนที่ 3.1 คนใจดำ กว่าลิญาณาจะได้นอนพักผ่อนในห้องชุดสุดหรูของโรงแรมเคลย์คิงตัล ที่เธอได้ร้องขอ โดยเลือกจำนวนชั้นไม่สูงมากนัก เพราะยังหวาดหวั่น ผวา กับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อช่วงบ่าย เล่นเอาเหนื่อยล้าอ่อนเพลีย จนแทบไม่มีเรี่ยวแรงที่จะทำสิ่งใด หล่อนฝืนอาบน้ำล้างตัว จนเริ่มสบาย ผ่อนคลาย ทว่า เมื่อหัวถึงหมอน กลับข่มตานอนไม่หลับ หัวใจหล่อนกระสับกระส่าย ทั้งภาพที่เห็น และถ้อยคำทำร้ายจิตใจออกมาจากปากของเขา ทั้งเจ็บปวด เสียใจ น้อยใจ เขา...ในเวลานี้ที่ควรอยู่เคียงข้างเธอ แต่หล่อนกลับต้องมานอนเปิดโรงแรมอยู่คนเดียวลำพัง ทั้ง ๆ ที่เจอเรื่องมาหนักขนาดนี้ เขายังไม่นึกห่วงเธอเลยสักนิด ไม่แม้แต่โทรหา ว่าเธอจะอยู่ได้ไหม ได้กลับขึ้นไปพักที่คอนโดนั่นหรือไม่ ไม่คิดสนใจว่าคืนนี้จะอยู่อย่างไร ไม่แม้แต่โทร หรือ ส่งข้อความมาถามไถ่ คนใจดำพรรค์นั้น! พลันแสงสว่างวาบ จากหน้าจอโทรศัพท์เครื่องหรู พลอยทำให้เธอหันมองไปด้วยความแปลกใจ เสี้ยววินาทีหนึ่งเธอคิดว่าจะเป็นเขา ครั้นเมื่อหยิบโทรศัพท์เครื่องนั้นมาดู นัยน์ตากลมเบิกกว้างขึ้นเล็กน้อย ก่อนจะผุดลุกขึ้นนั่งมอง ภาพของเขาที่ปรากฏอยู่ในสถานบันเทิงหรูแห่งหนึ่ง กำลังคลอเคลียอยู่กับเพื่อนสาวที่อ้างว่าเจ็บป่วยไม่สบายเมื่อช่วงหัวค่ำ มือบางกำรอบโทรศัพท์ด้วยความเจ็บปวด พลางคิดว่าอีกฝ่าย ยอมเปิดศึก ที่จะเล่นสงครามประสาทกับเธอแล้วสินะ...ที่ผ่านมาต้องคอยเก็บซ่อน คงจะอึดอัดใจตาย แต่เธอไม่คิดว่าเพื่อนเธอนั้น จะหน้าด้านขนาดนี้! อยากได้จนตัวสั่น....อดทนรอต่อไปไม่ได้แล้วสินะ ถึงได้ยอมหักเพื่อนที่คบกันมานานหลายปี หยดน้ำตาไหลรินอาบแก้ม เจ็บปวดร้าวไปทั่วทั้งทรวงอก สมองคล้ายกับหยุดทำงานจนคิดอะไรไม่ออก หล่อนไม่รู้ว่าสถานการณ์ในตอนนี้ที่เธอกำลังเผชิญอยู่นั้น...ควรจะต้องทำอย่างไร ในเมื่ออีกไม่กี่วันข้างหน้านี้จะเป็นวันแต่งงานของเธออยู่แล้ว เขาที่เธอแอบชอบ แอบปลื้มมาแต่เด็ก เป็นรุ่นพี่ที่เธอเคยชื่นชอบ หลงใหล แต่เมื่อเรียนจบต่างก็ห่างหายไปตามช่วงจังหวะชีวิต ครั้นเมื่อเธอได้เข้ามาทำงานเป็นดารานักแสดง จนเริ่มมีชื่อเสียงโด่งดัง ผู้คนมากหน้าหลายตาต่างแวะเวียนเข้ามาหาอยากทำความรู้จัก เขาคือหนึ่งในนั้น...ที่เข้ามาและสานสัมพันธ์กับเธอได้อย่างรวดเร็วในระยะเวลาเพียงไม่นานเท่านั้น เพราะความชอบที่เคยมีอยู่เป็นทุน ทุกอย่างจึงเกิดขึ้นอย่างรวดเร็ว แม้กระทั่งงานแต่งงาน คิดถึงตรงนี้ กลับจุกแน่นจนแทบหายใจไม่ออก หล่อนไม่รู้ว่าจะต้องคิด หรือตัดสินใจแบบไหน...เธอควรใจเย็นรอฟังเขา หรือจะยกเลิกงานแต่งงานตอนนี้... หล่อนนิ่งคิดไปชั่วครู่ ก่อนจะตัดสินใจพิมพ์ข้อความบางอย่าง “พรุ่งนี้เรื่องนัดไปลองชุดเจ้าสาวตอนเช้าพี่จะมารับเซลีนกี่โมงคะ” ‘เลื่อนไปก่อนยังไม่ว่าง’ เห็นข้อความตอบกลับของอีกฝ่ายหล่อนก็ยิ่งจุกแน่น จนแทบหายใจไม่ออก เธอนั่งจ้องข้อความนั้นอีกหลายนาที คาดหวังและรอคอยว่าเขาอาจจะส่งข้อความหาเธอมากกว่านี้...เขาควรถามไถ่เธอไม่ใช่หรือ...หรือเธอคาดหวังมากเกินไป คิดถึงตรงนี้ หล่อนก็ยิ่งตัดสินใจได้มากขึ้น ช่วงเวลานั้นที่ข้อความของใครบางคนเด้งสวนเข้ามา หล่อนจึงเผลอคลิ๊กกดเข้าไปดูทันที ภาพวิดีโอที่ทำให้หญิงสาวถึงกับนิ่งช็อกจนแทบลืมหายใจ เมื่อหญิงสาวได้ชื่อว่าเป็นเพื่อนสนิทของเธอ กำลังยกแก้วทรงสูงบรรจงน้ำแอลกอฮอล์สีสวยคล้องแขนคนรักเธอ ขณะยกแก้วขึ้นยกดื่มท่ามกลางเสียงโห่ร้องชอบใจจากทุกคนในนั้น ‘ดื่มเลย ดื่มเลย ดื่มเลย" ใบหน้าของคนทั้งคู่ค่อย ๆ เคลื่อนเข้าหากันท่ามกลางเสียงตะโกนเชียร์ ให้ทั้งคู่ดื่มจนหมดแก้ว ใบหน้าสวยเห่อร้อน แดงก่ำขณะสบตาอีกฝ่ายในระยะใกล้ ท่ามกลางเสียงเชียร์ และสิ่งที่ทำให้ลิญาณาไม่ทันคาดคิด กลับปรากฏต่อสายตาเธอ เมื่อไอมิ เพื่อนสนิทที่คบหากันมานาน กลับยื่นใบหน้าเข้าหาคนรักเธอ จงใจบดขยี้ริมฝีปากจูบอย่างดูดดื่ม คราแรกเหมือนฝ่ายชายจะดูตกใจอยู่ไม่น้อย ทำท่าจะผละออก แต่เมื่อเขาตั้งสติได้กลับรวบตัวหญิงสาวเข้ามากอดแน่น บดจูบตอบกลับอย่างเร่าร้อน หัวใจลิญาณาแทบหยุดเต้น เพราะไม่คิดว่าคนรักที่เธอคิดมาตลอด…ว่าเขา…นั่นสินะ เธอมันโลกสวยไปเอง หญิงก็ชั่วชายก็เลว ปลายนิ้วสั่นเทา ก่อนที่หล่อนตัดสินใจกดบันทึกคลิปนั้นไว้ พร้อมกับข้อความที่เป็นคลิปวีดีโออันใหม่ถูกส่งเพิ่มเข้ามา ‘โหว มึงนี่แม่งแน่จริง ๆ ว่ะ’ ‘ทำไมวะ’ ระพีทัศน์ที่กำลังยกแก้วเหล้าขึ้นจิบ หันถามเพื่อนที่นั่งอยู่ใกล้ คิ้วหนาเลิกสูงขึ้นเล็กน้อย ริมฝีปากหนากระตุกยิ้มมุมปาก ‘ฮ่า ๆ กูยอมใจมึงเลยว่ะ เอาเพื่อนแฟนมาเป็นเด็กเลี้ยง แล้วนี่ถ้าเซลีนรู้เข้าจะเป็นยังไงวะ’ ‘เซลีนจะไม่มีวันรู้เรื่องนี้’ ‘กูถามจริง ๆ เถอะว่ะมึงแต่งงานกับเซลีนทำไมวะ ในเมื่อมึงเคยบอกว่ามึงไม่คิดจริงจังกับใคร กูยังงงเลยตอนมึงจะแต่งงาน’ ‘เดี๋ยวกูตอบให้ ก็เซลีนมันรักไอ้ภีมไง ที่สำคัญ มันแม่งฉลาด กะให้เซลีนเป็นฐานเผื่อแม่งเล่นการเมืองในอนาคตไงวะ มีเมียเป็นนางเอกดัง แม่งโก้กว่าเอาใครไม่รู้มาเป็นเมีย’ ‘พวกมึงนี่แม่งเสือกจริง ๆ ว่ะ’ ระพีทัศน์ทำทีส่ายหัว ทำหน้าเหม็นเบื่อคล้ายระอา แต่ก็ยังมีรอยยิ้มประดับอยู่บนหน้า ‘มึงนี่แม่งร้ายว่ะไอ้ภีม กูยอมเลย’ ถึงกับยกแก้วขึ้นชก พร้อมกับเสียงเฮดัง ‘แล้วนี่มึงจะทำยังไงกับไอมิวะจะเลี้ยงไว้ต่อ หรือจะเลิก’ ระพีทัศน์ได้ยินคำถาม ถึงกับกระตุกยิ้มมุมปาก ‘เซลีนแม่งรักกู ยังไงก็ยอมให้กูทุกอย่างอยู่แล้ว พวกมึงเชื่อกูสิ ฮึ’ สองไหล่ยกขึ้นอย่างไม่ยี่หระต่อคำพูดของเพื่อนเท่าไหร่ พร้อมกับยกแก้วขึ้นกระดกรวดเดียวจนหมด ‘เอ้าฉลองให้เพื่อนหน่อยเว้ย แม่งจะมีเมียเป็นนางเอกดัง’ กระตุกยิ้มมุมปาก ก่อนจะเหลือบสายตาเพื่อที่จะมองไปยังประตู เห็นนางแบบสาวเดินกลับเข้ามานั่งเคียงข้างอยู่ภายในอ้อมกอดของเขา ก่อนที่ใบหน้าหล่อจะโน้มเข้าใกล้กระซิบข้อความอะไรบางอย่างที่ทำให้หญิงสาวถึงกับหัวเราะร่วนออกมาด้วยความชอบใจ ‘หูย....มึงนี่แม่ง กูยอมใจมึงเลยจริง ๆ ว่ะ มาชนแก้วหน่อย’ ‘อืม หมดแก้ว’ ระพีทัศน์ตอบรับ ก่อนจะยกแก้วที่น้องพนักงานเพิ่งรินให้ใหม่ขึ้นชนอีกฝ่าย เป็นช่วงจังหวะเดียวกันกับที่สายตาของเขาเหลือบมาเห็นอะไรบางอย่างเข้า ‘นั่น ใครถ่ายอะไรวะ’ กล้องโทรศัพท์ที่ถูกตั้งไว้ตั้งแต่เมื่อไหร่ไม่รู้ ทำให้ลูกชายนักการเมืองใหญ่ถึงกับนิ่วหน้าไม่พอใจขึ้นมาทันที ท่ามกลางสีหน้าของทุกคนในบริเวณนั้นต่างตกใจ หน้าซีด แล้วภาพในคลิปนั้นก็ตัดไปทันที
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม