อาจารย์เถื่อน EP.13 ทนไม่ไหว NC+
1319 คำ
คาร์เรนร่างสูงรู้ตัวอีกที เขาก็อุ้มคนตัวเล็กเข้ามาในห้องนอนของเธอเสียแล้ว
สายตาคมเข้มเหลือบมองร่างบางในอ้อมแขนของตน ใบหน้าเรียวรูปไข่ ปากนิดจมูกหน่อย ชุดนอนสายเดี่ยวที่หลุดออกจากบ่าไหล่ของเธอ อีกนิดเขาจะเห็นสิ่งยั่วยวนแล้ว
“หึ...” สายตาคมเข้มจ้องมองคนหลับลึกนานนับหลายนาที คาร์เรนพยายามสลัดสิ่งยั่วยวนตรงหน้านั้นออกจากหัว
“เชี่ย...” ให้ตายสิ ตั้งแต่เขายกทะเบียนสมรสให้เธอ ก็ไม่มีสักครั้งที่เขาจะรู้สึกพิศวาสเธอ แต่ทว่าวันนี้ปากนั้น จมูกนั้น
“นี้อย่าบอกนะ ว่าอยาก” คาร์เรนที่ต่อต้านกับอารมณ์ความรู้สึกของตัวเองอย่างหนักหน่วง เมื่อมันกำลังต่อต้านกับร่างกายของเขา
!! ตึกๆ ตักๆ !! ร่างสูงพยายามสลัดภาพตรงหน้านั้นออกจากหัว แต่แล้วกับไม่เป็นผล ในที่สุดเส้นความอดทนของเขาก็ขาดลง
!! จ๊วบ !! ริมฝีปากหนาประกบจูบริมฝีปากเรียวเล็กรูปกระจับของคนหลับลึกอย่างอ่อนโยน คาร์เรนตักตวงความหอมหวานจากปากนาเดียร์ราวกับว่าเธอเป็นใจ ยอมให้เขาจูบทั้งที่นี้คือการลักหลับ
“อ่าส์...อืม” ปฏิเสธไม่ได้ว่าริมฝีปากที่เขาจูบพิตตรงหน้านี้ หอมหวานจับใจ เขารับรู้ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาจูบเธอ ถึงนาเดียร์จะไม่เต็มใจก็เถอะ
“อ่าส์...” เพียงแค่จูบ ทว่ากับมีอารมณ์อยากชิบหาย อยากได้อะไรที่มันมากกว่านั้น ทว่าขณะที่มือหนาจะล้วงเข้าใต้ชุดนอนของนาเดียร์นั้น
!! พรึ่บ...!! มือของเธอกับจับที่มือของเขา คาร์เรนยอมถอนจูบออกจากริมฝีปากเรียวเล็ก เมื่อเห็นว่าคนหลับนั้นรู้สึกตัว
นาเดียร์ที่หลับไปพักใหญ่ๆ ร่างบางรู้สึกตัวตื่นขึ้นมากลับพบว่า คาร์เรนกัดปากของเธอ
!! ตึก ตึก !! ทว่าขณะที่เขาปล่อยให้ปากของเธอเป็นอิสระ นัยน์ตาทั้งสองคู่ประสานเข้าหากัน
“นี้ คุณมากัดปากฉันทำไม” นาเดียร์ถาม ร่างบางยกมือยกขึ้นมาแตะที่ริมฝีปากของตนเบาๆ ด้วยอาการสะลึมสะลือ เนื่องจากพึ่งตื่นนอน
“กัดปาก หึ...นี้แบบนี้เธอเรียกว่ากัดปาก” เขาถาม ขณะที่ดวงตาคมคู่ดุจ้องหน้าเธอ
“ก็...อืม ” คำว่า อืม หลุดกลืนหายเข้าไปในลำคอ ขณะที่คาร์เรนประทับริมฝีปากหนาสัมผัสริมฝีปากเรียวเล็กอย่างรวดเร็วและอ่อนโยน สัมผัสอันวาบหวามเริ่มเร้าร้อนขึ้น เขามอบให้ผ่านริมฝีปาก นาเดียร์ที่ยังอยู่ในอาการสะลึมสะลือ ร่างบางยอมปริปากให้สามีทางนิตินัยแทรกเรียวลิ้นหนาอุ่น เข้าโพรงปากอย่างไม่ปฏิเสธ
“อืม...” มือเรียวยิกเข้าบริเวณหน้าอก ขณะที่เขากวาดลิ้นทั่วโพรงปากของเธอ
“ฮือ...” อ่า แบบนี้มันคืออะไร คนไม่เคยเจอะเจออะไรแบบนั้นอย่างฉันถึงกับนิ่งทำตัวไม่ถูก ถึงเราจะเคยจูบกันมาก่อน แต่ครั้งนี้มันกับต่างจากทุกครั้ง เขากำลังจะทำฉันตายลงตรงนี้ จูบที่นุ่นนวลอ่อนโยนแบบนี้สินะที่เรียกว่า จูบ นาเดียร์ปล่อยให้คาร์เรนตักตวงความสุขผ่านริมฝีปากของเธออยู่เช่นนั้นนานนับหลายนาที จนกระทั่ง
!! พรึ่บ !! ร่างสูงถอดเสื้อเชิ้ตโยนลงบนพื้น
“อ่าส์...” นั้นทำให้ฉันนั้นได้สติ ไม่สิฉันยังไม่พร้อม และไม่ยอมให้เขาทำเช่นนั้นเด็ดขาดในเมื่อเราตกลงกันแล้ว คาร์เรนกดริมฝีปากหนานุ่มลงอย่างหนักหน่วง เขาจูบเธอราวกับว่าริมฝีปากเธอนั้นคือ อาหารจานโปรดปราน
!! จ๊วบ จ๊าบ !!
แต่แล้วกับต้องชะงัก ทุกอย่างบนเตียงนอนต้องจบสิ้นลงเมื่อ นาเดียร์นั้นได้สติ ร่างบางรวบรวมกำลังทั้งหมดที่มี ผลักคนตัวสูงนั้นออกจากเรือนร่างของเธอ
!! ตึก !! คาร์เรนที่ถูกนาเดียร์ผลักลงจากเตียงนอน ขณะไม่ทันตั้งตัว
ร่างสูงถึงกับเซ ก้นกระแทกลงบนพื้นด้วยความแรง
“ตึก”
!! อ๊าก !!
“เธอ...” ร่างสูงเอ่ยเสียงแข็ง ด้วยท่าทีทั้งโกรธและโมโหสุดๆ
“นี้คุณจะทำอะไร นี้คุณลืมข้อตกลงกันแล้วเหรอ ฉันยังไม่พร้อม และไม่มีวันพร้อมด้วย” คาร์เรนที่ลืมตัว หึ...เกือบแล้วครับ ผมเกือบได้คนปากแจ๋วตรงหน้ามาเป็นเมียจริงๆเสียแล้ว
“อืม ฉันแค่เมาน่ะ ไม่ได้อยากได้เธอ จริงๆ หรอก” เขาบอกปัดๆ คาร์เรนนึกเสียหน้าไม่น้อย ที่ภรรยานิตินัยอย่างนาเดียร์ กล้าปฏิเสธมีเซ็กส์กับเขา ทั้งที่สาวๆค่อนประเทศยอมพลีร่างกายถวายตัวให้เขา
“แล้วคุณมาทำรุ่มร่ามกับฉันทำไม”
“นั้นนะสิ ไม่สวยก็ไม่สวย นี้ฉันตาต่ำยกทะเบียนสมรสให้เธอไปได้ยังไง”
“ห๊ะ...” เมื่อเขาว่าเธอไม่สวย นาเดียร์ถึงกับอ้าปากค้าง หึ ผู้ชายบ้าอะไรปากเสียจริง ฉันออกจะสวยๆในแบบของฉัน แบบนี้น่ากัดให้ลิ้นขาด
“คุณต่างหาก ที่ต้องขอบใจสำนึกบุญคุณที่ฉันช่วยชีวิตคุณ จากสามีแฟนเก่าคุณ ไม่งั้นป่านนี้ไม่รู้กลายเป็นผงถ่านเศษขี้เถ้าที่ไหนแล้ว” คาร์เรนโกรธแค้นกับคำพูดของนาเดียร์มาก เด็กปากแจ๋ว เขาเอ็นดูเธอไม่ลง นิสัยแข็งกระด้าง ต่างจากหน้าหวานๆของเธอ ถึงจะจัดว่าสวย แต่นิสัยสวนทางกับหน้าตาแบบนี้ ไม่ใช่สเปค เขา
!! ปัง !! คาร์เรนหยิบเสื้อเชิ้ตขึ้นมา ปิดประตูห้องนอนนาเดียร์ดังปัง จากนั้นก็เดินกลับไปยังห้องนอนตัวเอง ด้วยอารมณ์หงุดหงิดและหัวเสียสุดๆ
!! ฟู่...!!
“สรุปแล้วบ้านหลังนี้ ใครเป็นเจ้าของบ้านกันวะ” คาร์เรนไม่เข้าใจตัวเอง ทำไมเขาต้องทำตามเธอสั่ง ทั้งที่นาเดียร์จดทะเบียนสมรสกับเขาแล้ว
เขาอยาก เขาจะกินเธอตอนไหน ก็ย่อมเป็นสิทธิ์ของเขา แต่ท่าทียิ่งยโสโอหังแบบนั้น
“อย่าหวังว่าเขาจะแตะต้องเธออีก ฝันไปเถอะ” หึ...คิดว่าสวยมากนักหรือไง ที่ผมยอมยกทะเบียนสมรสให้เธอ ก็บุญเท่าไหร่แล้ว ส่วนเรื่องความสวยนั้นเธอไม่ได้อยู่ในสเปคผมเลยสักนิด ที่ผมจูบนั้นเพียงเพราะอารมณ์ชั่ววูบเท่านั้นแหละ คาร์เรนได้แต่คิด
~ 3 วันต่อมา ~
และวันนี้เป็นวันเปิดภาคเรียนวันแรก ส่วนฉันก็เป็นรุ่นพี่ปี 2 ตลอด 3 เดือนที่ผ่านมาเหงาสุดๆ วันนี้ฉันตื่นเต้นมากที่จะได้ไปเม้าท์มอยกับเพื่อนๆ หลังจากที่ไม่ได้เจอกันนาน แต่อีกใจก็รู้สึกนอย ที่ฉันต้องไปเจอกับอดีตแฟนเก่าอย่างต้นสนนี้สิ ใช่หลังจากที่ฉันบังเอิญเจอกับต้นสนที่รีสอร์ตในวันนั้น หลังจากนั้นเพียง 1 วัน เราก็เลิกลากัน
นาเดียร์ร่างบางในชุดนักศึกษากระโปรงทรงเอสั้น เดินออกจากบ้านด้วยสีหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้มสดใส ป้าสายที่เห็นเช่นนั้นถึงกับเอ่ยปากอดชมไม่ได้
“พอหนูนาเดียร์ แต่งตัวชุดนักศึกษาแบบนี้ หน้าดูเด็ก ป้าคิดว่าหนู 14 15 เท่าหลานสาวป้าที่บ้านซะอีก”
“เดียร์ 20 แล้วค่ะ ป้าสาย” นาเดียร์เอ่ยขณะที่เดินสะพายกระเป๋าออกจากบ้าน
“เดียร์ไปนะคะป้าสาย ไว้เจอกันเย็นๆค่ะ”
“โชคดีนะคะ หนูนาเดียร์”
ด้านนาเดียร์พอเดินออกจากบ้านของคาร์เรนมาแล้วนั้น เออทำไมป้าสายถึงมองฉันแปลกๆ นาเดียร์ได้แต่คิดแต่นั้นก็ไม่คิดจะถาม เพราะตอนนี้ฉันสายมากแล้ว กว่าจะไปถึงมหาลัยก็คงเที่ยงพอดี และโชคดีที่วันนี้ฉันมีเรียนช่วงบ่ายไม่ต้องตื่นเช้ามาก
- ผู้เขียน
