ฉันมาถึงผับเกือบสี่ทุ่ม แสงสปอตไลต์ที่ตัดสลับไปมาทำให้รู้สึกมึนเมาทั้งที่ยังไม่ดื่มเลยด้วยซ้ำ ชั้นหนึ่งเนืองแน่นและเต็มไปด้วยผู้คน ฉันมองหาโต๊ะของเพื่อนอยู่นาน จนกระทั่งเห็นกลุ่มผู้ชายที่แสนคุ้นตาและคนที่นั่งหันหน้ามาทางนี้ก็คือเจ้านายโดยด้านข้างมีสาวสวยคนหนึ่งขนาบข้างอยู่
ระหว่างทางเดินไปโต๊ะของเพื่อน กลับมีมือของใครบางคนกระชากฉันไปที่โต๊ะอย่างแรง พอตั้งสติและหันไปมองก็พบว่าเป็นน้องครีมสาวสวยการจัดการ คนดังของมหาลัยพรินซ์
“พี่เฟียมากับใคร ?”
สาวสวยชุดเดรสสีขาวโน้มหน้าเข้ามาใกล้ และยกมือป้องปากกระซิบข้างหู แต่จะเรียกว่ากระซิบก็คงไม่ใช่เพราะน้องแทบจะตะโกนใส่อยู่แล้ว สงสัยจะเมา ฉันลอบพยักหน้ากับตัวเองในใจ
“มากับพวกไอ้นาย” เพราะเสียงเพลงในผับดังกระหึ่มเลยโน้มหน้าลงไปใกล้และเอ่ยตอบน้องไป
“พี่นายก็มาเหรอคะ” น้องครีมเอ่ยอย่างตื่นเต้น
ฉิบหายแล้ว !
ฉันร่ำร้องอยู่ในใจและแอบขอโทษขอโพยเพื่อน
