ในวันที่ท้องฟ้าค่อนข้างปลอดโปร่ง หลี่เวยนั่งอยู่บนเกวียนวัวด้วยความสำราญ บนตักของชายหนุ่มมีกระดาษปึกหนึ่งวางไว้ ช่างเป็นภาพที่คุ้นตาเหลือเกิน
หลี่เวยคิดว่ายังไงหนังสือที่เขาเขียนย่อมต้องได้รับความนิยมแน่ เพราะเท่าที่เขาตรวจครั้งก่อนดู ในยุคสมัยนี้ผู้คนมักจะเขียนเรื่องราวที่เกี่ยวข้องกับความรัก หรือไม่ก็คำสอนให้ตอบแทนพระคุณของผู้เป็นบิดามารดา
ซึ่งเป็นเนื้อหาที่ซ้ำซากจำเจ แต่เรื่องที่หลี่เวยเขียนมันแตกต่างจากพวกเขาอย่างสิ้นเชิง เพราะเนื้อหาหลักของมันก็คือการทำสงคราม การแก้แค้นและการรวมอำนาจของแคว้นทั้งหลายเป็นหนึ่งเดียว
แน่นอนว่าเรื่องนี้หลี่เวยไม่ได้คิดขึ้นมาเอง แต่เขียนมันขึ้นมาจากความทรงจำที่เขาเคยไปอ่านนิยายเรื่องหนึ่งในโลกปัจจุบันแล้วนำมาดัดแปลงเล็กน้อย
ระหว่างที่เกวียนวัวแล่นเข้าไปในเขตที่ผู้คนเริ่มพลุกพล่าน นามของหนังสือยอดบุรุษสกุลฉินก็เริ่มลอยเข้าหูของชายหนุ่มเป็นระยะ
หลี่เวยกร
