ตอนที่17.มารหัวใจ
"บอกไม่ได้ค่ะ เรื่องนี้ยูขอนะคะ แค่เรื่องเดียว"
ปรานต์ได้แต่ถอนใจ เขามันน่ารังเกียจมากถีงขนาดนั้นเชียวเหรอ หญิงสาวถึงไม่อยากมีสถานะกับเขาไม่เข้าใจเลยจริงๆว่าการคบกับท่านประธานมันจะเสียหายตรงไหน
แต่เขาก็ต้องยอมเธออยู่ดี
ปรานต์ใช้ลำแขนแข็งแรงกอดหญิงสาวจากทางด้านหลัง ซึมซับกลิ่นกายหอมกรุ่นและอยากจะกอดเธออยู่แบบนี้ทั้งวัน
วันนี้ไม่อยากทำงานเลยจริงๆขออู้งานได้ไหม
ในอ้อมกอดของผู้ชายที่เธอรัก ยูมีแนบแผ่นหลังกับอกนั้น อกของผู้ชายที่เธอคลั่งไคล้ คลั่งรักตั้งแต่ยังไม่จบปริญญาตรีด้วยซ้ำ อุตส่าห์หนีเขาไปตั้งสองปีสุดท้ายก็วนกลับมาเหมือนเดิม
เพราะสายเต๊าะเป็นเหตุแท้ๆเชียว ถึงได้พ่อม่ายแถมเรือพ่วงมาด้วยหนึ่งลำ
สองคนสองห้วงความคิด ขณะที่ยูมีคิดถึงอดีตที่นำพาให้เธอมายืนอยู่ตรงนี้
ส่วนปรานต์คิดถึงภาพอนาคตของเขาและเธอที่ร้านกาแฟเมืองเชียงใหม่ กำลังวาดฝันว่าจะขยายสาขาเพิ่ม เสียง
