ชาคริสที่ตามหายิ้มหวานยังไงก็หาไม่เจอ ห้องเก่าเธอก็ไม่กลับมาแล้ว โทรหาคนที่ชือกุ๊กไก่เธอก็ไม่รู้เลยว่ายิ้มหวานไปอยู่ที่ไหน เขาจนปัญญาเหลือเกิน... เพราะตามหายังไงก็ไม่เจอ ที่อยู่ของเธอตามบัตรประชาชนเขาก็เคยไปหาแล้วแต่ก็ไม่เจอ คนเป็นป้าบอกว่าไม่ได้กลับมานานแล้ว เพียงแค่สงเงินมาให้บ้างเป็นครั้งเป็นคราว แต่พอเขาจะถามว่าส่งแบบไหนส่งยังไง คนเป็นป้าก็ชักสีหน้าใส่เขาราวกับว่าเขาเป็นมิจ... มิจฉาชีพน่ะ....
'เป็นไรของมึงไอ้คริส....' ภูมิถามเพื่อนออกไปด้วยความเป็นห่วง เขามัวแต่ตามเกาะไอส์ซิ่งจนไม่ได้กลับมาที่กรุงเทพฯเสียหลายวัน เพียงแค่เขามาทำงาน พนักงานก็เข้ามาบอกว่าไอ้คริสให้โทรไปหามัน เขาเลยโทรไปหา พอวางสายปุ๊บมันก็รีบมาหาเขาปั๊บ...
" เบื่อวะ เหงา..."
'ห๊ะ? มึงว่าไงนะ คนอย่างมึงเนี่ยนะเหงา ตายห่าแล้ว โลกจะแตกไหมวะเนี่ย ' ภูมิถึงกับตกใจเป็นอย่างมาก เขาไม่เคยได้ยินเพื่อนของเขาพูดว่าเหงาเลยสักครั้ง
