เอกดจูบเปลือกตาทั้งสองข้างของน้องแพรอย่างแผ่วเบา และผละออกมาออกมานั่งอยู่ที่หว่างขาของสาวน้อย มือก็รูดแก่นกายขึ้นลงสองสามครั้งเพื่อเตรียมความพร้อมที่จะให้ลูกชายได้ออกรบ ตาก็จ้องมองนาผืนน้อยอันแสนโหนกนูนและสวยงามของน้องแพรอย่างไม่วางตา น้องแพรเห็นแบบนั้นก็ลอบกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบาก ความรู้สึกประดังประเดเข้ามาพร้อมกันทั้งตื่นเต้น ทั้งกลัว ทั้งอยากรู้อยากลอง
“แพร...ว่า...แพรไม่ไหวค่ะ พี่เอ” เพราะด้วยขนาดที่ทั้งใหญ่และยาวขนาดนั้น มีหวังเข้าไปในตัวเธอ เธอจะตายก่อนมั้ยนะ
“หนู” เอตอบกลับอย่างทันควัน แต่คำตอบดันไม่ตรงกับถามของเธอเนี่ยนะสิ
“ห้ะ อะไรนะคะ” น้องแพรถามอย่างมึนงง
“แทนตัวเองว่าหนูสิครับ” ปากก็ตอบน้องแพรเพื่อคลายความสงสัยให้สาวน้อยที่นอนมองเขาตาแป๋ว มันช่างน่ารักน่าฟัดให้จมเตียงเสียจริงๆ ส่วนมือก็ยังทำหน้าที่ได้อย่างไม่ขาดตกบกพร่อง เอนำแก่นกายไซส์ไม่เล็กของตัวเองมาถูกไปมาที่ดอกไม้
