รินรดาเดินมานั่งที่โซฟาหน้าห้องตรวจที่ชนาเทพทำงานอยู่ อารมณ์ข้างในขุ่มมัวเมื่อได้ยินคนพูดถึงในทางที่ไม่ดี แม้ครั้งนี้จะไม่ใช่ครั้งแรกก็ตามไม่มีใครชอบหรอกที่จะถูกพูดถึงแบบนี้ แล้วที่ผ่านมาเธอผิดตรงไหนที่จะเลือกสรรพี่สะใภ้ที่ดีและถูกใจที่สุด เพราะคนนั้นต้องอยู่กับเธอและพี่ชายไปตลอดชีวิต ระหว่างที่คิดโมโหอยู่คนเดียวตอนนั้นเองเธอก็เห็นรองเท้าหนังสีดำขัดมันจนขึ้นเงามาอยู่ตรงหน้า พร้อมกับเสียงพูดที่คุ้นหูดังขึ้นมา
“มาทำอะไรที่นี่รดา”
รินรดาเงยหน้ามองแต่ก็ไม่พูดอะไรเธอกลับหยิบโทรศัพท์ขึ้นมากดเล่นเหมือนไม่ได้ยินคำถามและทำเหมือนว่าคนถามไม่มีตัวตน
“พี่ถามว่ามาทำอะไรที่นี่” พีรวัสถามเป็นครั้งที่สองแต่ก็ดูเหมือนว่าคนดื้อจะไม่ยอมพูดอะไรกับเขาแม้แต่คำเดียวเอาแต่สนใจโทรศัพท์อยู่นั่นแหละ เขาเลยตัดสินยื่นมือไปหยิบโทรศัพท์เครื่องบางมาจากมือของหญิงสาว
“เอ๊ะ! คุณมีสิทธิ์อะไรมาดึงโทรศัพท์จากมือฉันแบบนี้คะ” รินรดาพูดด้วยความไม่พอใจ
“ก็พี่ถามแต่รดาไม่ตอบ รู้ไหมว่าทำแบบนี้มันเสียมารยาท” พีรวัสดุใส่ และทำให้คนดื้อลุกขึ้นแล้วดึงโทรศัพท์จากมือหนาอย่างแรง
“ถ้าคุณพีรวัสคิดอย่างนั้นแล้วมาคุยกับคนไม่มีมารยาททำไมล่ะคะ”
พีรวัสถอนหายใจเสียงดังออกมานึกระอาใจกับนิสัยของรินรดา ที่จริงเขาก็บอกตัวเองไม่ได้เหมือนกันว่าทำไมเขาถึงเดินมาตรงนี้ เขาเดินไปตรวจงานที่ตึกซึ่งกำลังสร้างใหม่แต่ตอนที่กำลังจะกลับห้องทำงานสายตาก็หันมาเห็นรินรดานั่งอยู่ตรงนี้เท้าทั้งสองข้างก็เดินตรงเข้ามาหา จะว่าไปเขาก็ไม่ได้เจอหน้าหญิงสาวเลยตั้งแต่วันที่ไปทานข้าวที่บ้านวันนั้น วันที่ทำให้เขานอนไม่หลับไปหลายวันความรู้สึกผิดและความสงสัยในตัวเองตีกันไปมา แต่เพราะงานที่ยุ่งทำให้ลืมเลือนไปได้บ้าง แต่มารู้สึกอีกครั้งก็ตอนเห็นหน้ารินรดานี่แหละ
“ตกลงจะตอบพี่ได้หรือยังว่ามาทำอะไรที่นี่” พีรวัสถามด้วยเสียงที่อ่อนลงกว่าเดิมเพราะไม่อยากยืนเถียงกับหญิงสาว เพราะเขารู้ตัวว่าเมื่อไรที่รินรดาโต้เถียงเขามักจะขาดสติแล้วทำเหมือนสองครั้งที่ผ่านมา คงไม่ดีแน่ถ้าเขาทำอะไรแบบนั้นตรงนี้
“มาหาพี่หนึ่งค่ะ” เธอตอบเพราะเห็นว่าพีรวัสใช้เสียงที่อ่อนลงไม่ดุเสียงเข้มเหมือนเมื่อกี้
“มาหาหนึ่งมีเรื่องอะไรหรือเปล่า” พีรวัสถามด้วยความแปลกใจและสงสัย เพราะถ้ามีเรื่องอะไรไปรอคุยกันที่บ้านก็ได้ไม่เห็นต้องมาถึงนี่เลย
“เรื่องส่วนตัวค่ะ ขอไม่บอกนะคะว่าเรื่องอะไร” รินรดาตอบเพราะจงใจให้เขาอยากรู้เรื่องของเธอให้มากกว่านี้
ที่จริงเรื่องที่เธอจะคุยกับพี่ชายรอไปคุยที่บ้านก็ได้ แต่เพราะเธออยากจะแกล้งและเรียกร้องความสนใจจากคนอื่นเลยตัดสินใจมาที่นี่ และก็ไม่เสียแรงเสียเวลาฝ่ารถติดมาเพราะคนที่อยากให้สนใจเดินเข้ามาถามโดยที่เธอไม่ต้องทำอะไรเลย
และก่อนที่พีรวัสจะกินหัวคนที่หาว่าเขายุ่งเรื่องคนอื่นชนาเทพก็ออกมาขัดทัพเอาไว้เสียก่อน
“อ้าวรดามาหาพี่มีอะไรหรือเปล่า”
“รดามีเรื่องอยากปรึกษาพี่หนึ่งหน่อยค่ะ” รินรดาเดินผ่านหน้าพีรวัสไปควงแขนพี่ชายเอาไว้ทันที
ชนาเทพเลิกคิ้วขึ้นเล็กน้อยเมื่อได้ยินที่น้องสาวพูด
“คงเป็นเรื่องสำคัญมากสินะเราถึงยอมขับรถมาหาพี่ถึงโรงพยาบาล” คุณหมอหนุ่มพูดยิ้ม ๆ
“ก็สำคัญและเร่งด่วนมากเลยค่ะ ว่าแต่พี่หนึ่งว่างแล้วใช่ไหมคะ” รินรดาพูดเสียงอ้อนและทำท่าประจบพี่ชาย
“ว่างแล้ว ว่าแต่จะคุยกันที่ไหนล่ะร้านกาแฟหรือห้องทำงานพี่ดี”
“ห้องพี่หนึ่งก็ได้ค่ะ” สองคนพี่น้องคุยกันโดยที่ไม่มีใครสนใจผู้อำนวยการหนุ่มหล่อเลย
“แล้วนายล่ะพีทมีอะไรจะคุยกับฉันหรือเปล่า นี่ไปไหนมาล่ะ” ชนาเทพหันมาถามเพื่อนรักที่ยืนหน้าตึงอยู่ไม่ไกล
“ไปดูตึกที่กำลังก่อสร้างอยู่ ถ้านายว่างแล้วฉันก็มีเรื่องจะปรึกษาเหมือนกัน” พีรวัสพูดออกมาอย่างได้โอกาส
ชนาเทพหรี่ตามองทั้งเพื่อนรักและน้องสาวอย่างสังเกตแล้วยกยิ้มมุมปากเล็กน้อยก่อนจะพูดออกมา
“ถ้าอย่างนั้นก็ขึ้นไปปรึกษาพร้อมกันเลยแล้วกัน” พูดจบเขาเดินกอดไหล่รินรดาให้เดินไปที่ลิฟต์โดยมีพีรวัสเดินขนาบอีกข้างของรินรดา
เมื่อสองหนุ่มสุดฮอตประจำโรงพยาบาลเดินมาด้วยกันก็เรียกสายตาสาว ๆ ทั้งผู้มาใช้บริการและนางพยาบาลสาวที่พาชี้ชวนให้เพื่อนหันมามอง ทุกคนต่างก็อิจฉาหญิงสาวที่เดินอยู่ตรงกลางระหว่างหนุ่มหล่อทั้งสองคน
++++++
ชนาเทพพาแขกทั้งสองเข้ามาในห้องทำงานของตัวเองก่อนจะสั่งให้เลขานุการ ยกกาแฟและน้ำผลไม้มาให้คนมีปัญหาทั้งสองคน
“เอาล่ะใครจะพูดธุระของตัวเองก่อนก็ว่ามาเลย” เขาถามและนึกขำในใจที่สองคนนี้พร้อมใจกันมีเรื่องอยากปรึกษาเขาขึ้นมา
“ให้รดาพูดก่อนเถอะเรื่องของฉันมันยาวและนาน เดี๋ยวคุณหนูรินรดารอนานแล้วจะหงุดหงิด” พีรวัสพูดโยนมาให้คนดื้อพูดก่อน
รินรดามองคนค้อนใส่คนพูดแล้วตัดสินใจพูดออกมาก่อน
“รดาจะมาปรึกษาพี่หนึ่งเรื่องสปานั่นแหละค่ะ รดาได้ทำเลที่อยากเปิดแล้วนะเลยจะมาชวนพี่หนึ่งไปดูสถานที่ด้วยกันหน่อย”
“ได้แล้วเหรอ อยู่ที่ไหนล่ะ” ชนาเทพถามออกมา เพราะรินรดาเคยมาปรึกษาว่าอยากเปิดสปาที่เป็นออร์แกนิกแบบธรรมชาติ แต่ก็เน้นความหรูหราตามแบบที่เจ้าตัวชอบ เขากับบิดาก็เห็นด้วยเพราะไม่อยากให้รินรดาไปทำงานที่อื่น ตอนแรกเขาเสนอให้น้องสาวทำงานกับเขาที่นี่ แต่รินรดาปฏิเสธทันทีแบบไม่ต้องคิดเลย
“แถวสาทรค่ะ มีทั้งหมดสามชั้นรดาว่าจะทำสปาแบบครบวงจรเลยมาที่เดียวทำได้ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้าเลย แล้วรดาก็ว่าจะทำผลิตภัณฑ์แบบออร์แกนิกขายด้วย พี่หนี่งคิดว่ายังไงคะ” เธออยากทำของเองเพราะอยากมั่นใจว่าของที่ใช้กับลูกค้าเป็นของดีไม่มีสารเคมีเจือปน
“แถวนั้นก็ทำเลดีอยู่นะ แต่มันจะคุ้มเหรอค่าบริการที่ลูกค้าจะมาใช้บริการมันจะแพงตามราคาที่ดินหรือเปล่า” ชนาเทพถามด้วยความเป็นห่วง เพราะการลงทุนที่รินรดาจะใช้น่าจะสูงเอาเรื่องเลย
“รดาไม่ได้ทำเพราะหวังผลกำไรอย่างเดียวนะคะ รดาอยากทำเพราะเห็นว่าแถวนั้นเป็นย่านคนทำงานถ้าพวกเขามีที่ผ่อนคลายในราคาที่ไม่สูงมากเกินไปลูกค้าก็น่าจะเยอะอยู่นะ”
+++++