“รินเอาเล่มนี้ไปศึกษาดูก่อนนะ ในหนังสือเล่มนี้เขามีเนื้อหาที่บอกและสอนให้สำหรับมือใหม่ที่อยากทำธุรกิจแล้วลองเขียนแผนธุรกิจออกมาเดี๋ยวผมจะช่วยดูอีกที”
น้ำรินนิ่งไปเมื่อได้ยินคำพูดของพีรวัส เธอยิ้มน้อย ๆ แล้วเอื้อมมือไปหยิบหนังสือเล่มหนา แต่สิ่งที่ทำให้เธอสะดุดตากลับไม่ใช่หนังสือเล่มหนา แต่เป็นแฟ้มสีดำที่เขียนว่ารายชื่อบริษัทรับจัดงานแต่งงาน พีรวัสมองตามสายตาที่หญิงสาวมองก็เห็นว่าน้ำรินกำลังสนใจอะไรอยู่ และเขาก็ไม่คิดจะปิดบังอะไร
“ขอโทษที่เสียมารยาทนะ พีทเอารายชื่อบริษัทเวดดิ้งมาทำอะไรเหรอ” น้ำรินถามด้วยความอยากรู้
“พอดีผมกับรดากำลังจะหมั้นกันเลยหาบริษัทที่เขารับจัดงานมาไว้น่ะ” พีรวัสพูดเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา เพราะตัวเขาไม่ได้คิดอะไร เพราะระหว่างเขากับน้ำรินไม่มีอะไรนอกจากความเป็นเพื่อน
น้ำรินชะงักไปแล้วมองหน้าพีรวัสก็เห็นแววตาเขาดูนิ่งเฉยไม่ได้รู้สึกผิดหรือมีความหนักใจแม้แต่น้อย แต่ถึง
