นายจะทำอะไร

1504 คำ
"นะ นี่นายจะทำอะไร อะ อีธาน”หล่อนเอ่ยถามเขาเสียงสั่น ใบหน้าที่นิ่งและการเดินเข้ามานั้นทำให้หล่อนถอยกรูดดวงตาหวานกวาดมองหาช่องทางหนีอย่างระวังตัว เท้าเรียวถอยรีบก้าวถี่เมื่อใบหน้าของเขาเคลื่อนเข้ามาใกล้ กึก!!“อุ๊ อุ๊ย ว๊าย!” “นี่เธอ!!” ตุ๊บ!! อีธานอมยิ้มเมื่อเห็นใบหน้าของสาวสวยตรงหน้านั้นหลับตาปี๋ ขณะที่มือของเจ้าหล่อนยังกำอยู่ที่คอของหล่อนแน่นนั้น เอลซ่าค่อยๆลืมตาเมื่อทุกอย่างเป็นปกติ แต่ที่ไม่ปกติเพิ่งรู้ว่าร่างของเขาล้มตามหล่อนลงมาด้วย ใบหน้าสวยร้อนผ่าวเมื่อใบหน้าของเขาลอยอยู่เหนือด้านบนห่างกันไม่ถึง3 เซนติเมตร มันใกล้จนหล่อนได้กลิ่นน้ำหอมราคาแพงจากการของเขา มันใกล้จนหล่อนได้ยินเสียงหัวใจของใครบางคนไม่รู้ว่าของหล่อนหรือของเขา “นะ นี่ลุกขึ้นไปเลยนะ ลามก” เอลซ่าก้มมองดูสภาพของหล่อนกับเขาแล้วต้องเมินหน้าหนี ชุดทูพีชที่หล่อนใส่มันดูล่อแหลมกันไปในสถานการณ์แบบนี้ “จะให้ลุกจริงเหรอ” น้ำเสียงกระเส่าและสายตาที่กวนประสาททำให้เอลซ่าหน้าแดง เขาพูดแล้วพรางหล่อนนึกถึงสิ่งนั้นของผู้ชายขึ้นมาทันที “บะ บ้า ออกไปเลยไอ้ทะลึ่ง ฉวยโอกาส เลวสิ้นดี” เอลซ่าไม่รู้จะหาคำใดต่อว่าเขา ไม่รู้ด้วยว่ามันดูแรงมากสำหรับคำสุดท้ายที่หล่อนพ่นออกไปนั้น ทำเอาคนฟังนึกฉุน หากคนอย่างเขาเลวก็คงไม่ช่วยเจ้าหล่อนให้รอดชีวิตให้มาด่าเขาอยู่อย่างนี้หรอก “นี่คือรางวัลของคนที่ช่วยชีวิตเธอเหรอเอลซ่า” เสียงเข้มที่เอ่ยทำให้เอลซ่าสะอึก “ก็ๆนายฉวยโอกาสนี่ ลุกออกไปเลย”หล่อนดันหน้าอกเขาออกห่าง แต่ร่างหนานั้นกลับไปไม่ขยับเลยแม้แต่น้อย หล่อนมองหน้าเขาอย่างเอาเรื่อง ซึ่งอีธานก็จ้องลึกลงไปในดวงตาสีสนิมเช่นเดียวกันกับเขา เขาไม่อยากใช้พลังวิเศษกับเจ้าหล่อน เขาต้องการให้คนตัวเล็กนี้ยอมรับเขา “หากผมฉวยโอกาสจริงๆมันต้องเป็นแบบนี้” “อ๊ะ อุ๊บ !อื้อ”ดวงตาหวานของเอลซ่าเบิกกว้างเมื่อปากหยักกดทับริมฝีปากหล่อน กลีบปากนุ่มถูกเขาบดเบียดอย่างหนักหน่วง ใบหน้าสวยพยายามเบี่ยงหลบหนีที่มือหน้านั้นกลับไปล็อคคอของหล่อนเอาไว้ได้ ปากเล็กถูกลิ้นร้ายพยายามสอดแทรกเข้าไปข้างใน แต่หล่อนก็เม้มมันแน่นเพราะไม่อยากถูกเขาจูบอีกเป็นครั้งที่สาม ร่างน้อยดิ้นขลุกขลักใต้ร่างของเขาทำให้เนื้อเนียนขาวผ่องนั้นเบียดกายแกร่งจนร่างหนาเริ่มมีอารมณ์ “อื้อ อื้ม อื้ม” อีธานครางอย่างขัดใจเมื่อคนตัวเล็กนั้นไม่ยอมเปิดปาก ฝ่ามือหน้าเคลื่อนไปตามเรือนร่างอรชน เขายกยิ้มมุมปากเมื่อเคลื่อนมันลงไปยังสะโพกกลมกลึงนั้น เชือกที่ผูกอยู่ด้านข้างนั้นคือเป้าหมายของเขา ปึก !! “อุ๊ย ว๊าย อะ อุ๊บ อื้อ อือ” เอลซ่าอุทานเสียงหลงเมื่อเชือกทูพีชชิ้นล่างของหล่อนถูกคลายออกด้วยฝีมือคนร้ายกาจอย่างเขา การที่หล่อนส่งเสียงร้องทำให้ลิ้นร้ายเข้ามาในโพรงปากนุ่มของหล่อนได้ง่าย ตอนนี้หล่อนกำลังถูกลิ้นหนาของเขาไล่ต้อน และก็ต้องจนมุมจนได้ หล่อนหลับตาปี๋เมื่อลิ้นของเขาตวัดปลายลิ้นของหล่อนมือเล็กที่ดันหน้าอกแกร่งอยู่ที่แผงอกของเขานั้น เสื้อลำลองของเขาถูกหล่อนกำจนยับยู่ยี่ “อื้อ อื้ม อื้ม ” อีธานครางเบาๆในลำคอเมื่อความหวานจากโพรงปากเคลื่อนเข้าข้างในนี้ ฝ่ามือหน้าของเขาค่อยๆลูบไล้ลงไปยังพื้นที่หวงห้าม ร่างร้อยบิดสะโพกไปมาเพื่อหนีฝ่ามือของเขา แต่ทว่ายิ่งขยับมันยิ่งคืบคลานเข้าไปโดยง่าย และตอนนี้มันกำลังถูกเขาบุกรุกอยู่นั้น “อ๊ะ ยะ อย่านะ อุ๊บ !!” เสียงหวานรีบร้องห้ามเมื่อปากเป็นอิสระ แต่ทว่ามันก็ดังได้แค่นั้น ปากหนาของเขารีบกดลงมาปิดเสียงนั้นอย่างรวดเร็ว ลิ้นร้ายรีบเกี่ยวกวัดปลายลิ้นนุ่มของหล่อนอย่างรวดเร็ว และพยายามเรียกร้องให้เจ้าหล่อนหลงใหลได้ปลื้มไปกับเขา สมองของเอลซ่าเริ่มจะไม่สั่งการ ตอนนี้หล่อนทำอะไรหม่ถูกแล้วเมื่อเนินเนื้อสวยกำลังถูกเขาลูบไล้มันอยู่อย่างนั้น หัวใจของหล่อนเต้นระส่ำ ขณะมือน้อยพยายามรวบรวมแรงเพื่อผลักใสเขา แต่ทว่าร่างใหญ่ของเขากลับทรงพลังจนหล่อนไร้เรียวแรงต่อต้าน “ผมชอบคุณนะเอลซ่า อื้ม จ๊วบ อื้ม”เสียงทุ้มเอ่ยระหว่างที่พรมจูบลงไปกับปากอิ่ม เขาพยายามสร้างความกระสันให้กับคนตัวเล็กด้วยการจูบสูบวิญญาณ ขณะที่ปากหยักทำหน้าที่เรียกร้อง ปลายนิ้วหนาก็ค่อยๆกรีดลงยังใจกลางความสาวของเจ้าหล่อนนั้น เนื้อนุ่มนิ่มดุจใยไหมทำให้อีธานควบคุมพลังของตัวเองไม่อยู่ เขากดร่างหนาทับร่างน้อยนั้นแนบแน่น ก่อนที่จะใช้ปลายนิ้วยาวค่อยๆแหวกกลีบกุหลาบอวบอิ่มเบื้องล่างนั้นออกอย่างช้าๆ ช้าๆ “อ๊ะ อย่านะอีธาน ฉันขอร้อง ยะ อย่า อ่าส์” เอลซ่าส่ายหน้าไปมาเพื่อร้องห้าม แต่น้ำเสียงกระเส่านั้นทำให้อีธานยกยิ้มมุมปาก ใบหน้ามุกเคลื่อนซุกไซ้เล็มเลียซอกคอขาวก่อนจะตีตราจองไว้อย่างหนักหน่วง ไม่รู้ว่าเพราะอะไรเขาถึงถูกใจผู้หญิงคนนี้นัก ทั้งๆที่เจอกันครั้งแรก ทำเอาเขากินไม่ได้นอนไม่หลับ ใบหน้าคมคิดพรางฝังจมูกโงไปตามเรือนร่างหอมกรุ่นนั้น หยดน้ำจากทะเลมันแห้งเหือดไปตั้งแต่ตอนเขาร่ายมันช่วยชีวิตเจ้าหล่อนแล้ว ปากหยักขบเม้มผิวนุ่มอย่างหยอกเย้าก่อนจะกดวนปุ่มกระสันของเจ้าหล่อนเพื่อสร้างความสยิว “อื้มเอลซ่า ฉันชอบเธอ เป็นของฉันนะ” เขาครางบอกเจ้าหล่อน ทั้งๆที่ความจริงเขาไม่เคยขอร้องสาวคนไหน กลิ่นกายของเจ้าหล่อนทำให้เขาอยากได้เจ้าหล่อนเป็นที่สุด และตอนนี้เขาคงหักห้ามใจตนเองไม่ได้อีกแล้ว ปลายนิ้วยาวค่อยๆสอดแทรกมันเข้าไปในกลีบกายสาว ก่อนที่จะดันมันเข้าไปจนสุดความยาวของนิ้วที่ยาวที่สุดนั้น สวบ !!! “อ๊ายย อีธาน นายอึก อึก ทำอะไร อ่าส์ อิ อื้อ”เสียงหวานร้องถามขณะใบหน้าสวยก็แหงนเงยขึ้น สิ่งที่คืบคลานเข้าไปทำให้ให้หล่อนอึดอัด หล่อนไม่ได้ไร้เดียงสาขนาดที่ไม่รู้ว่าเขากำลังทำเรื่องอย่างว่า แต่ที่ถามคือทำกับหล่อนทำไม หญิงสาวเม้มปากแน่นเมื่อรู้สึกเหมือนใจจะขาดหล่อนไม่อยากเป็นของเขา หล่อนไม่อยากเป็นของใครก็ไม่รู้ที่เพิ่งรู้จักกันนั้น “อื้ม แน่นชะมัดเลยเอลซ่า เธออย่าบอกนะว่า..... ” ชายหนุ่มแช่นิ้วยาวอยู่อย่างนั้น เขาหยุดคำพูดที่จะพูดต่อ หัวใจของเขาพองโตจนถึงขีดสุด ร่างหน้าเคลื่อนใบหน้าลงไปหาก้อนเนื้อเต่ง ก่อนจะใช้ปากงับทูพีชชิ้นบนเหวี่ยงออก แล้วก็รีบงาบงับเต้าเต่งนั้นเข้าปากอย่างตะกระตะกราม โดยที่ปลายนิ้วยาวก็ค่อยๆขยับเคลื่อนเข้าออกช้าๆช้าๆ “อ๊ะ อะ อีนาย อึก อึก นาย อ่าส์” เอลซ่าส่งเสียงร้องต่อว่าเขา แต่ทว่ามันดังเบาจนจนเกือบหระซิบ ทำให้คนฟังกลับยิ่งฮึกเหิม อีธานเร่งส่งนิ้วยาวเข้าออกถี่ๆ น้ำในกายของหล่อนค่อยๆไหลออกมาอาบนิ้วของเขา รอยยิ้มหยักยกขึ้นมุมปาก จากนั้นก็ฟอนเฟ้นเนื้อหยุ่นทั้งสองข้างนั้นอย่างหนัก ก่อนที่จะเร่งจังหวะรักของข้อนิ่วเพิ่มมากขึ้น “อ๊ะ อ๊ะ อีธาน ฉะ ฉัน อึก อื้อ อื้อ” เอลซ่าพยายามกลั้นเสียงครางที่จะบอกเขาว่าหล่อนเสียว หล่อนเม้มปากแน่น พรางมือทั้งสองข้างก็ฝังเล็บมันไว้บนบ่าแกร่ง หล่อนรู้จะทำอะไรเพ่อระบายความเสียว “อื้ม จ๊วบ อื้ม ผมรู้ว่าคุณใกล้แล้ว ปล่อยมันออกมาเลยคนสวย” สวบ สวบ สวบ!!! เสียงนั้นเขาใส่มันแบบไม่ยั้ง “อ๊ะ อ๊ะ อิ อี ธะ ธาน กรี๊ดดดดด” ร่างเล็กกรีดร้องออกาดังลั่น ก่อนที่จะผวาลุกขึ้นกอดร่างของเขา ใบหน้าสวยหลับพริ้มอย่างอ่อนแรง ก่อนจะค่อยๆปล่อยกายล้มนอนกับเตียงหายใจเหนื่อยหอบ อีธานอมยิ้มก่อนจะผะกายลุกขึ้นนั่ง เขาจัดการให้ตัวเองอยู่ในสภาพเช่นเดียวกันกับหญิงสาวตรงหน้า วันนี้อะไรจะเกิดก็ต้องเกิด เขาต้องได้เจ้าหล่อนมาเป็นของเขาให้จงได้ ชายหนุ่มคิดอย่างหมายมาด...>>>>
อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม