ผู้หญิงคนนี้เป็นของผม

1706 คำ

. . . พอเช้า...เราก็กลับห้อง....ห้องเเม่งโครตจะเหี้ยเลย เราเข้าไปจัดของทำความสะอาด...ผ้าก็เต็มตะกร้า สภาพคนเเซ่บตอนนี้อย่างกับป้าเเม่บ้าน!! เหงื่อเต็มตัวผมก็ยุ่ง!! กวาดห้องมันเหนื่อย!! นี่เรายังยืนคิดอยู่เลยว่าจะซักมือหรือลงไปซักข้างล่างดี....เเต่เเล้วความขี้เกลียด.ก็คิดได้ว่า....เอาไปซักข้างล่างเหอะอย่าลำบากเลย ใช้เครื่องปั่นผ้าหยอดเหรียญข้างล่างเราก็หอบตะกร้าลงไป...ใส่ๆเเล้วปั่น.... เราก็ไปทำความสะอาดห้องรอเวลาไป จะว่าไปเราควรขาย อีชาเเนลใบนี้ทิ้งนะท่าจะได้เงินหลายบาทอยู่....เเต่ก็เอาเก็บไว้อย่างดีค่อยเอาไปขาย....ไม่คิดว่ามันจะเรียกเหงื่อได้ขนาดนี้เลยว่ะ....เรานอนตากพัดลมเเล้วถึงลงไปเอาผ้า...มาตากจนเสร็จ....เปิดดูเงินในกระเป๋าพอจะซื้อข้าวกินได้ก็รีบไปอาบ น้ำเเต่งตัวเป็นเด็กกระโปโลอีกวัน เเล้วลงไปซื้อข้าวหน้าปากซอย....อีดอก!! เเดดร้อนเหมือนมันจะเผาเราทั้งเป็น เรา:ป้า....กระเพราไข่ด

อ่านฟรีสำหรับผู้ใช้งานใหม่
สแกนเพื่อดาวน์โหลดแอป
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    ผู้เขียน
  • chap_listสารบัญ
  • likeเพิ่ม