พริมายอมปล่อยแก้วไวน์ให้ภาม ไม่ดื้อดึงจะดื่มเอง ก็ดูยังพอมีสติ ไม่ได้เมาไม่รู้เรื่องอย่างที่กังวล เขาก็ไม่ได้ให้เธอดื่มเยอะขนาดนั้น แค่พริมาอาจจะเพิ่งเคยดื่มแอลกอฮอล์เลยหน้าแดงขนาดนี้
“งั้นพรีมไปอาบน้ำก่อนนะคะ”
“ครับ ว่าแต่อาบไหวไหม ให้ช่วยหรือเปล่า” ปากจิบแก้วไวน์แต่สายตามองเธอกรุ้มกริ่ม พริมาย่นจมูกใส่ก่อนจะลุกไปเข้าห้องน้ำเลย
“พรีมไม่ต้องล็อกห้องน้ำนะครับ เผื่อเมาหลับ” ภามไม่ได้แกล้งหยอก เขาแค่อยากระวังไว้ก่อน ซึ่งพริมาก็ไม่ได้ล็อกจริงๆ เธอเองก็รู้สึกมึนๆ หัวนิดหน่อย
แต่ก็ไม่ได้มีปัญหาอะไร พริมาพาตัวเองออกมาจากห้องน้ำได้ ภามที่เดินสวนจะเข้าไปอาบน้ำบ้างก็อดไม่ได้ที่จะจูบไหล่ที่มีหยดน้ำเกาะอย่างมันเขี้ยว...เย็นฉ่ำใจดีจริงๆ
พริมาส่ายหน้า รีบเดินหลบมาที่ตู้เสื้อผ้า หยิบชุดนอนมาสวม ที่จริงเธอควรใส่แขนยาวในฤดูหนาว แต่พริมาก็เลือกหยิบแบบสายเดี่ยวตัวยาว แล้วค่อยสวมชุดคลุมอีกที
พอภามออกม
