บทที่ 28 สัญญา
ก๊อก ก๊อก
เสียงเคาะประตูดังขึ้นในช่วงเช้าของวันใหม่ มัลลิการู้สึกตัวตื่น เธอหันหน้ามองคนนอนข้างแล้วยิ้ม ก่อนจะพยุงตัวเองลุกขึ้นเดินไปเปิดประตูห้องนอน
“มึงมีอะไรเคาะห้องแต่เช้าเลย”
“กูจะมาบอกมึงว่า กูกับอิมิลจะกลับก่อน ที่บ้านมีเรื่อง”
“อืม ขับรถกูกลับเลย เสียดายไม่ได้อยู่เที่ยว”
“ขอบใจมาก เดี๋ยวกูเอาไปจอดไว้คอนโดมึงแล้วกัน เที่ยวให้สนุกนะ” (เอมี่)
“อิมิลไม่อยู่เที่ยวกับกูหรอ”
“ไม่ว่ะ กูจะนั่งรถไปเป็นเพื่อนอิมี่”
“โอเคๆ งั้นเดินทางปลอดภัย แล้วเจอกันนะ”
“โอเค ไปแล้วนะมึง” (เอมี่)
เพื่อนทั้งสองคนเดินทางกลับกรุงเทพฯ ฉันปิดประตูเดินมาที่เตียงนอนอีกครั้ง ก่อนจะซุกตัวเข้าไปใต้ผ้าห่มผืนใหญ่
“มีอะไร” เสียงแฟนหนุ่มที่เธอคิดว่าเขาหลับสนิท ดังขึ้นเมื่อเธอสวมกอดเขา
“เพื่อนมาบอกว่าจะกลับแล้วค่ะ”
“เกิดอะไรขึ้น”
“ที่บ้านเอมี่มีเรื่องนิดหน่อย ส่วนมิลต้องนั่งรถกลับเป็นเพื่อนเอม
