ฟรอสต์แทนที่ผมจะสนใจ สิ่งที่อาจารย์อธิบายเนื้อหา ทว่าในหัวผมมีแต่เรื่องของปาลิน สายตาคมเข้มเหลือบมองปาลินและพาทิศ สลับกันไปมา
“ดูท่า มึงจะมีคู่แข่งแล้ววะ” มาคัสที่นั่งสังเกตการณ์ข้างๆ ถึงกับเอ่ยขึ้นมา
“มึงรู้งั้นเหรอ ว่าไอ้พาทิศมันคิดยังไงกับปาลิน” ที่ไอ้มาคัส เอ่ยมาเช่นนั้น มันเป็นผู้ชาย ต่างมองสายตาชายด้วยกันออก
“หึหึ...”
“อยู่ออสเตรเลียว่าเสน่ห์แรงแล้ว อยู่ที่นี่แรงกว่าเห็นๆ ทั้งมึงทั้งไอ้พาทิศ แทบจะแลกหมัดกัน” มาคัสเอ่ยขึ้นลอยๆ ทว่าฟรอสต์กับหันควับ
“นี้มึง” ไอ้มาคัสมันเห็นงั้นเหรอ
“คิดเหรอว่าคนอย่างกู จะยอมมันง่ายๆ”
“เผื่อมึงจะลืม ว่ามึงกับปาลินเลิกกันไปนานแล้ว ก่อนที่มึงจะเป็นหมาบ้า วิ่งไปเห่าเขา มึงควรจัดการตัวมึงก่อน เผื่อมึงจะลืมว่ามึงยังมีใครอีกคน คนที่มึงควรหวงไม่ใช่ปาลิน แต่เป็นคนโน้นครับ” มาคัสเอ่ย ขณะที่เซย่าเดินเข้าห้อง กำลังเดินผ่านเก้าอี้พวกผมไป
เซย่า งั้น
